Προτάσεις αναβάθμισης της Δημόσιας Υγείας



Απριλίου 19, 2010

1. Προληπτικές εξετάσεις βάσει προγράμματος σε όλους τους πολίτες από τη βρεφική ηλικία.
2. Ενθάρρυνση της εθελοντικής αιμοληψίας μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα σχολεία.
3. Αναβάθμιση του μαθήματος της γυμναστικής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
4. Δημιουργία πλήρους ηλεκτρονικού φακέλου ασθενούς, στον οποίο θα καταχωρείται το σύνολο του ιστορικού και στο οποίο θα έχει πρόσβαση κάποιος γιατρός από όλη την Ελλάδα μόνο κατόπιν εισαγωγής κωδικού ασφαλείας από τον ασθενή ή τον κηδεμόνα του (πλην των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών).
5. Κατάργηση των ραντεβού και αντικατάστασή του με on-line σύστημα ανοιχτών επισκέψεων: κάθε πολίτης να είναι ανά πάσα στιγμή ενήμερος για το μέσο χρόνο αναμονής σε κάθε ειδικότητα σε κάθε νοσοκομείο και να επιλέγει να επισκευτεί όποιον και όποτε επιθυμεί.
6. Κατάργηση των εφημεριών: 24ωρη λειτουργία όλων των νοσοκομείων (το πρωΐ ο Επιμελητής μαζί με τους νέους και το απόγευμα οι παλιοί).
7. Δημιουργία ελεγκτικου κεντρικού πληροφοριακού συστήματος στο Υπ. Υγείας για γιατρούς, φαρμακεία και φάρμακα – διασύνδεσή του με τον ηλεκτρονικό φάκελο ασθενούς και δημιουργία αυτόματου μηχανισμού ειδοποίησης για τις μη φυσιολογικές περιπτώσεις.
8. Απαγόρευση χρησιμοποίησης παροχών Δημόσιας Υγείας από μη κατόχους ΑΜΚΑ και από μη φορολογούμενους πλην των τουριστών (δηλ. αυτούς που βγάζουν πολλά και δεν συμπληρώνουν καν φορολογική δήλωση – είναι εκατοντάδες χιλιάδες).
9. Ποινολόγηση (πληρωμή επίσκεψης με π.χ. €50) επισκεπτών από συνήθεια (αυτών που δεν έχουν τί να κάνουν και πάνε βόλτα στο γιατρό).
Κατάργηση του φόρου καπνού και εισαγωγή εξειδικευμένου φόρου για κάθε επιλογή που επιβαρύνει το κόστος παροχής Δημόσιας Υγείας: κάπνισμα, παχυσαρκία, κτλ.
10. Διάθεση μίας λωρίδας κυκλοφορίας στο σύνολο του δακτυλίου αποκλειστικά για χρήση ποδηλάτων.

21 Σχόλια »

  1. Σχόλιο από Dim — 21 Απριλίου, 2010 @ 2:40 μμ

    Καλές οι προτάσεις. Το θέμα είναι να «ακούει» και το Ύπ. Υγείας.

  2. Σχόλιο από kga — 22 Απριλίου, 2010 @ 12:06 πμ

    «Δημιουργία πλήρους ηλεκτρονικού φακέλου ασθενούς, στον οποίο θα καταχωρείται το σύνολο του ιστορικού και στο οποίο θα έχει πρόσβαση κάποιος γιατρός από όλη την Ελλάδα μόνο κατόπιν εισαγωγής κωδικού ασφαλείας από τον ασθενή ή τον κηδεμόνα του (πλην των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών).»

    Σχετικά με τον ΗΦΑ (ηλεκτρονικό φάκελλο ασθενούς) είναι χρήσιμο θα ορίσουμε εξ αρχής ωρισμένα βασικά δεδομένα¨

    1. Ποιός είναι ο κάτοχος του ΗΦΑ;
    Ο κάτοχος είναι ο ασθενής/χρήστης υπηρεσιών υγείας που διαθέτει τα στοιχεία του προκειμένου να είναι διαθέσιμα στην ιατρική του ομάδα
    2. Ποιοί έχουν πρόσβαση στο φάκελλο;
    Γιατροί, νοσηλευτές, τεχνολογοι ιατρικής τεχνολογίας. Οσον αφορά τα ασφαλιστικά ταμεία, θα είναι χρήσιμο να διευκρινισθεί ποιές πληροφορίες του ιατρικού φακέλλου θα τους είναι διαθέσιμες, προφανώς όσες έχουν σχέση με το κόστος ιατρικών πράξεων
    Στη ερώτηση αυτή έχει μεγάλη σημασία να διασφαλισθεί ότι δεν θα έχουν πρόσβαση οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, για να χρησιμοποιήσουν δεδομένα του φακέλλου προκειμένου να αρνηθούν/καταργήσουν καλύψεις των ασφαλισμένων ή να απαιτήσουν υψηλότερα ασφάλιστρα
    3. Με ποια διαδικασία θα έχουν πρόσβαση οι δικαιουμενοι να έχουν?
    Η απαντηση στην ανωτέρω ερώτηση προϋποθέτει την δυνατότητα ταχείας και ασφαλούς πρόσβασης αλλά και διαφύλαξης του απορρήτου του φακέλλου
    4. Η χρήση του κωδικού ασφαλείας για τον ΗΦΑ δεν μπορεί να έχει εξαιρέσεις και πρακτικά δεν βλέπω πως μπορεί να γίνει. Βέβαια για επείγοντα περιστατικά, απαιτείται άμεση πρόσβαση αλλά ο κάτοχος του password δεν είναι σε θέση να το δώσει, με ποια τεχνολογία/διαδικασία θαέχει πρόσβαση ο γιατρός στα επείγοντα.
    5. Ο φάκελλος πρέπει να είναι φορητός δηλ. σε usb ώστε ο ασθενής να μπορεί να τον μεταφέρει όπου βρίσκεται ή σε γιατρό/νοσοκομείο διαφορετικό από αυτό στο οποίο δημιουργήθηκε ο ΗΦΑ.
    6. Ο ΗΦΑ θα πρέπει να είναι προσβάσιμος όχι μόνον από τα δημόσια αλλά και από τα ιδιωτικά νοσοκομεία,διαγνωστικά κέντρα και ιδιώτες γιατρούς.

  3. Σχόλιο από ΟΥΜ ΟΣΜ — 22 Απριλίου, 2010 @ 6:23 πμ

    Αγαπητέ kga,
    ΑΥΤΕΣ ΑΚΡΙΒΩΣ οι ερωτήσεις που θέτετε είναι ο ορισμός της δημόσιας διαβούλευσης: θα έπρεπε να συζητάμε αυτά τα θέματα και όχι τα αυτονόητα (τις προτάσεις που γράφω).
    Για τις απαντήσεις που δίνετε, αν και διαφωνώ με τη φορητότητα του φακέλλου (δεν μπορεί ο κάθε πολίτης να ελέγχει τον είδος της πρόσβασης εκεί που θα δίνει το USB stick, για παράδειγμα), πιστεύω ότι έιναι μια πολύ καλή βάση για να καταλήξουμε κάπου με δημιουργική και γόνιμη συζήτηση.
    Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.

  4. Σχόλιο από kga — 22 Απριλίου, 2010 @ 11:19 πμ

    Η φορητότητα του φακέλλου είναι θέμα που έχει ήδη λυθεί σε άλλες χώρες, δεν θα ξαναανακαλύψουμε την Αμερική. Ο ασθενής ΠΡΕΠΕΙ να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στο ηλεκτρονικό φάκελλό του, ώστε ιδιαίτερα για σοβαρές ασθένειες, πχ. καρκίνος, καρδιοπάθειες, κλπ που απειλούν την ζωή του να μπορεί να απευθυνθεί όχι μόνον σε άλλο γιατρό για 2η γνώμη αλλά σε άλλο νοσοκομείο του εσωτερικού ή του εξωτερικού.

    Η νομοθεσία για τα δικαιώματα των ασθενών αρθρο 47 Ν.2071/92 ορίζει στην παρα. 4 «ο ασθενής δικαιούται να ζητήσει να πληροφορηθεί ό,τι αφορά την κατάστασή του».Βάσει της ανωτέρω νομοθεσίας ο ασθενής μπορεί σήμερα να έχει πρόσβαση σε αντίγραφο του πλήρους ιατρικού του φακέλλου. Για ποιό λόγο θα περιορισθεί το δικαίωμα αυτό, όταν ο φάκελλος γίνει ηλεκτρονικός?

    Μάλλον υποθέτω ότι δεν έχετε ιδία αντίληψη των προβλημάτων αυτών που δεν λύνονται μόνον τεχνοκρατικά.

  5. Σχόλιο από Dim — 22 Απριλίου, 2010 @ 11:28 πμ

    Κανείς δεν αμβιβάλλει για τη χρησιμότητα του Ηλεκτρονικού Φακέλου Ασθενούς (ΗΦΑ) και σαφώς υπάρχουν προβληματισμοί σχετικά με το απόρρητο. Όμως ο καθένας μας ας αποφασίσει τι τελικά θέλει. Παροχή υπηρεσιών υγείας με βάση το ιστορικό ή να κρατήσει τον ΗΦΑ απόρρητο και να δέχεται περίθαλψη «στο περίπου»?
    Όσον αφορά στην τήρηση του απορρήτου πιστεύω ότι το πλέον αποτελεσματικό μέτρο είναι «ο φόβος φυλάει τα έρημα» που σημαίνει «θάνατος» για κάθε παραβάτη. Ο γιατρός χάνει την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος, η ασφαλιστική εταιρεία κλείνει, κλπ. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ΗΦΑ μπορεί να αφεθεί «στα έρημα». Να χρησιμοποιούμε όλα τα διαθέσιμα μέτρα ασφάλειας αλλά μέχρι το σημείο που δεν εμποδίζεται ή γίνεται εξαιρετικά δύσκολη η χρήση του ΗΦΑ.
    Πιστεύω ότι η χρήση usercode/password ή και ψηφιακού πιστοποιητικού είναι επαρκές μέτρο ασφάλειας μέχρι που η τεχνολογία να μας δώσει κάτι καλύτερο. Ούτως ή άλλως, με τα σημερινά δεδομένα που έχουμε ασφάλεια? Οι φάκελοι στα νοσοκομεία τριγυρίζουν παντού και οποιοσδήποτε άσχετος μπορεί να έχει πρόσβαση.
    Σίγουρα το θέμα των ασφαλιστικών εταιρειών πρέπει να συζητηθεί και να μπουν όροι ώστε να μην αρνούνται κάλυψη ή αυτή να μην είναι υπέρογκα ακριβή. Νομίζω ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο υπάρχει η σχετική νομοθεσία που ίσως να την έχουμε ενσωματώσει και στην εθνική νομοθεσία. Το θέμα είναι εάν αυτή τηρείται και εάν το Κράτος έχει τους απαιτούμενους μηχανισμούς να ελέγχει και εποπτεύει την λειτουργία της. Εκεί φοβάμαι ότι δεν πάμε καλά όπως και με τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν στα δικαιώματα του καταναλωτή.

  6. Σχόλιο από Sokratis — 23 Απριλίου, 2010 @ 8:37 πμ

    Συμφωνώ με τις προτάσεις. Ίσως κάποιες χρειάζονται λίγη περισσότερη ανάλυση.

    Dim οι γιατροί αν και τη χρησιμοποιούν είναι λίγο δύσπιστοι με την τεχνολογία.
    Είχα ακούσει από γιατρό να λέει ότι δεν εμπιστεύονται να δούνε ακτινογραφίες στον υπολογιστή γιατί μπορεί να έχει υποστεί αλλοίωση η εικόνα και να μη γίνει σωστά η διάγνωση (!)

  7. Σχόλιο από kga — 23 Απριλίου, 2010 @ 4:50 μμ

    QUOTE Κανείς δεν αμβιβάλλει για τη χρησιμότητα του Ηλεκτρονικού Φακέλου Ασθενούς (ΗΦΑ) και σαφώς υπάρχουν προβληματισμοί σχετικά με το απόρρητο. Όμως ο καθένας μας ας αποφασίσει τι τελικά θέλει. Παροχή υπηρεσιών υγείας με βάση το ιστορικό ή να κρατήσει τον ΗΦΑ απόρρητο και να δέχεται περίθαλψη «στο περίπου»?
    UNQUOTE

    1.φορητότητα και απορρητο δεν είναι αντίθετα, αρκεί να υπάρχει καταγραφή και κυρίως ΕΦΑΡΜΟΓΗ καθορισμένων διαδικασιών (procedures manual).

    2. Οι γιατροί θεωρούν την χρήση τεχνολογίας απλή παρέμβαση, καθυστερηση στη δουλειά τους. Γιατί να κάτσει στον υπολογιστή (διαθέτουν τα γραφεία ιατρών στα δημ. αλλά και στα ιδιωτ. νοσ.??) να μελετήσει το CD να δεί την άρθρωση από διάφορες όψεις, κ.ά.το θεωρεί χάσιμο χρόνου, διότι πιστεύει ότι άν ρίξει μια ματιά (καί άν) στην ακτινογραφία ή το ΜRI/CT (ναι τώρα έρχονται ΚΑΙ σε CD) και οι γιατροί που ξέρουν την δουλειά τους και είναι εκπαιδευμένοι στην ιατρική τεχνολογία (ναί έχουμε τέτοιους γιατρούς, αλλά δεν γνωρίζω άν υπάρχουν και πόσοι στα δημ. νοσ.) πρώτα μελετούν αναλυτικά το CD κάνουν copy paste τις view που τους χρειάζονται και μετά βλέπουν τα φίλμ.

  8. Σχόλιο από Dim — 23 Απριλίου, 2010 @ 6:44 μμ

    Καταλαβαίνω τη δυσπιστία των γιατρών προς την τεχνολογία (ακτινογραφίες στον υπολογιστή) και είναιευθύνη των ημών των πληροφορικάριων να τους πείσουμε φτιάχνοντας σωστά, ασφαλή και εύχρηστα συστήματα.
    Είμαι σίγουρος ότι όταν πρωτοεμφνίστηκαν οι ακτινογραφίες ή τα MRI δεν ήταν σε θέση να τα διαβάσουν όλοι οι γιατροί. Ακόμη και σήμερα δύο γιατροί μπορεί να δώσουν διαφορετικές ερμηνείες σε μια ακτινογραφία ανάλογα με την πείρα του καθενός (μου έχει τύχει προσωπικά σε ακτινογραφία από το γόνατο του γιού μου).
    Αντίθετα με αυτή τη δυσπιστία, νομίζω ότι η τεχνολογία μπορεί να βοπηθήσει να κάνει το έργο των γιατρών πιο εύκολο και πιο αποδοτικό. χρειάζονται ανοικτά μυαλά και πολλή δουλειά.
    Σε διεθνές επίπεδο η τεχνολογία των οντολογιών (και web 2.0/3.0 εργαλείων) υπόσχεται πολλά στον τομέα της υποστήριξη του γιατρού στη διάγνωση.
    Από την άλλη πλευρά, είμαι επίσης σίγουρος ότι υπάρχουν γιατροί που έχουν ξεπεράσει αυτή τη δυσπιστία και είναι έτοιμοι να δοκιμάσουν νέες μεθόδους.
    Το ζητούμενο είναι πως θα παραδώσουμε αυτή την τεχνολογία στα χέρια τους.

  9. Σχόλιο από ΟΥΜ ΟΣΜ — 25 Απριλίου, 2010 @ 11:21 πμ

    Αγαπητέ kga,
    Η εν λόγω πρόταση αποτελεί μια συνολικότερη προσέγγιση του ζητήματος της Δημόσιας Υγείας, όπως αυτή προσεγγίζεται ολιστικά π.χ. στο Harvard School of Public Health.
    Εστιάζοντας στο θέμα της φορητότητας, στο οποίο υφίσταται η διαφωνία μας, θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
    Άλλο πράγμα η πρόσβαση στο φάκελλο (είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι ο κάθε ασθενής θα πρέπει να έχει πρόσβαση στο φάκελλό του, ακόμα και αν δεν ήταν ορισθέν εκ του νόμου, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνεται κάπου με ασφάλεια, όχι κουβαλώντας τον φάκελό του σε USB stick…) και άλλο πράγμα η φορητότητα του φακέλλου (ποιά γιαγιά θα κουβαλάει το USB stick στο γιατρό και θα έχει την ευθύνη του περιεχομένου του, θα ελέγχει την πρόσβαση των διαγνωστικών κέντρων, κτλ;).
    Η οποιαδήποτε δυσάρρεστη εμπειρία έχετε προσωπικά από την αδυναμία σας να έχετε πρόσβαση στο φάκελλό σας, την οποία μνημονεύετε ως ιδία αντίληψη των προβλημάτων, δεν σχετίζεται με την τεχνοκρατική επίλυση του προβλήματος το οποίο αναφέρω εγώ (αυτού που αναφέρεται στον τίτλο, όχι της άρνησης πρόσβασης στο φάκελλου ασθενούς, την οποία ποτέ δεν ανέφερα): ας μην προτείνουμε λύσεις σε διαφορετικά προβλήματα από αυτά που τίθενται στην παρούσα πρόταση και ας μην μετατρέπουμε προσωπικές δυσάρρεστες στιγμές άλλων προβλημάτων να μας αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση.

    Αγαπητέ Dim,
    Οι γιατροί (όπως και οι δικηγόροι, οι δημόσιοι υπάλληλοι και πλήθος άλλων «φοβικών» κλάδων) θέλουν να έχουν το μοναδικό χαρτί/γνωμάτευση/ακτινογραφία/κτλ (δικόγραφο/διοικητικό έγγραφο/κτλ) στα χέρια τους γιατί έτσι νοιώθουν εξουσία και έτσι πιστεύουν ότι θα κρατήσουν τον πελάτη. Όσο λοιπόν τους δίδεται η επιλογή να μην χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, δεν θα το κάνουν. Συμφωνώ λοιπόν πλήρως μαζί σας ότι πρέπει να παραδώσουμε με αποτελεσματικό τρόπο την τεχνολογία στα χέρια τους – αλλά χωρίς πολλούς βαθμούς ελευθερίας, ειδάλλως θα κάνουμε την τεχνολογία μια εξαιρετική αλλά μη επιθυμητή συστεμική επιλογή.

    Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω τη μέγιστη σημασία μη δημοφιλών θεμάτων:
    – Αναβάθμιση του μαθήματος της γυμναστικής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. (=ΝΑ ΛΙΩΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ)
    – Κατάργηση του φόρου καπνού και εισαγωγή εξειδικευμένου φόρου για κάθε επιλογή που επιβαρύνει το κόστος παροχής Δημόσιας Υγείας: κάπνισμα, παχυσαρκία, κτλ. (=Ο ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ)
    – Διάθεση μίας λωρίδας κυκλοφορίας στο σύνολο του δακτυλίου αποκλειστικά για χρήση ποδηλάτων. (=ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, Ο ΜΕΣΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΘΑ ΚΑΙΕΙ 800 ΘΕΡΜΙΔΕΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ + ΘΑ ΣΦΙΞΟΥΝ ΟΙ Κ…): Είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ να βλέπεις τους Ολλανδούς να κουβαλάνε τα μωρά τους στο καλάθι του ποδηλάτου με πάγο στο οδόστρωμα και εμείς, με τέτοια ηλιοφάνεια, να είμαστε 1 άτομο σε κάθε αυτοκίνητο, σταμάτα-ξεκίνα, με το τσιγάρο στο χέρι και ψέλνοντας υπέρ υγείας του μπροστινού (και όχι μόνο).
    Θα παρακαλούσα για τα σχόλιά σας και επί αυτών των θεμάτων.

    Σας ευχαριστώ

  10. Σχόλιο από kga — 26 Απριλίου, 2010 @ 12:59 πμ

    Πρόσβαση και φορητότητα είναι δύο διαφορετικές όψεις του ιδίου θέματος δηλ. της δυνατότητας του χρήστη υπηρεσιών υγείας να έχει πλήρη πληροφόρηση για το περιεχόμενο του ιατρικού του φακέλλου. Και τα δύο οφείλουν να είναι διαθέσιμα στον κάτοχο του ΗΦΑ.

    Οσο για τους ηλικιωμένους που αναφέρεσθε, αφήστε το. Οι ασθενεις έχουν νόμιμο δικαίωμα στον ιατρικό τους φάκελλο. Το θέμα δεν είναι μόνο τεχνικό, είναι θέμα ουσίας. Μη σας απασχολεί τι θα κάνουν τον φάκελλο οι ασθενείς. Γνωρίζουν.

    Οσο για την αντίσταση των επαγγελματιών υγείας να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, συμφωνώ ότι άν τους επιτραπεί η επιλογή, θα προσπαθήσουν να το αποφύγουν. Ενας από τους λόγους είναι ότι δεν γνωρίζουν τις νέες τεχνολογίες και για την επιτυχία του όποιου νέου συστήματος θα χρειασθεί να σχεδιασθούν προγράμματα κατάρτισης/εξοικείωσης ειδικά σχεδιασμένα για κάθε ομάδα χρηστών.

  11. Σχόλιο από ΟΥΜ ΟΣΜ — 26 Απριλίου, 2010 @ 1:30 μμ

    Αγαπητέ kga,
    Εάν πρόσβαση και φορητότητα ήταν δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου θέματος, τότε θα έπρεπε να ήταν υποχρεωτικό να μεταφέρει ο κάθε πολίτης το φάκελλό του, είτε σε φυσική είτε σε ηλεκτρονική μορφή, κάθε φορά μαζί του. Η ουσία είναι να διευκολύνουμε τη ζωή των πολιτών, όχι να τους ταλαιπωρούμε. Μη φορητότητα (σε USB stick) αλλά ΑΜΕΣΗ προσβασιμότητα από τον πολίτη από πλήθος σημείων (π.χ. νοσοκομεία, κέντρα υγείας, ΚΕΠ) δεν σημαίνει αδυναμία πρόσβασης – απορώ πού το συζητάμε ακόμα… Το γιατί «οφείλει» το κράτος να εξασφαλίσει τη φορητότητα, με όποιους αχρείαστους κινδύνους και πολυπλοκότητες (αν κλαπεί το USB stick από έναν ηλικιωμένο, ποιός θα εξασφαλίσει ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα στοιχεία εναντίον του; θα υπάρχει προφανώς backup, άρα θα έχουμε και φορητότητα και δυνατότητα κεντρικής διαχείρισης & πρόσβασης – την οποία για κάποιο λόγο δεν θα χρησιμοποιούμε ποτέ;).
    Τέλος, θα ήθελα να σημειώσω ότι κατά τη διαδικασία σχεδαισμού ενός συστήματος πρόσβασης, ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΙ να με απασχολεί τί θα κάνουν τον φάκελλο οι ασθενείς: είναι ενδογενής μεταβλητή του συστήματος…

  12. Σχόλιο από χρήστης — 4 Μαΐου, 2010 @ 2:47 μμ

    ολα καλα τα παραπανω και θετικα , επειδη αντιμετοπιζω καποιο προβλημα υγειας και δεν ειδα να γινεται καμια αφορα στο θεμα «εξετασεις-φαρματα για ανιατες ασθένιες» θα κανω εδω την αναφορα μου , ελπιζω οτι δεν ειναι εκτος θεματος και εαν ειναι ελπιζω οι διαχειριστες να το μεταφερουν στο σωστο θεμα … ευχαριστω

    το προβλημα που αντιμετωπιζω ειναι το εξης , καθε 1 μηνα πρεπει να παιρνω καποια φαρμακα , τα οποια για να τα παρω πρεπει να παω στο νοσοκομειο του ικα , να με δει ο γιατρος μου , να μου δωσει γνωματευση , η γνωματευση θελει υπογραφη απο τον δ/ντη της κλινινης που δεν ειναι ΠΑΝΤΑ εκει και στην συνεχεια πρεπει να πρωτοκοληθει , σε περιπτωση αλλου φαρμακου (οταν αλλαζω φαρμακο) απαιτειται η υπογραφη του ελενκτη ο οποιος επισης δεν ειναι παντα στην θεση του , για να μη το παω μακρυα στην καλυτερη θελω 4-6 ωρες ενω στην χειροτερη (που μου εχει τυχει αρκετες φορες) 2 μερες !!!

    δηλαδη χανω απο μισο εως 2 μεροκαματα ΑΠΛΑ για να παρω τα φαρμακα μου , η ασθενεια μου ειναι παντοντινη , εφορου ζωης , και για παντα θα παιρνω φαρμακα. Το σκοστος των φαρμακων με την συμμετοχη (10%) ειναι γυρω στα 25 ευρω (ενω τα προηγουμενα που επερνα ηταν στα 50 ευρω) , το κοστος ομως διπλασιαζεται εως και τριπλασιαζεται απο την αδεια ανευ αποδοχων που αναγκαστηκα παιρνω ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ !!! Σημερα ειμαι 42 ετων και η διαδικασια αυτη ειναι απο το 1990!!! 20 χρονια δηλαδη , καθε μηνα …σκεφτειτε οτι την πρωτη 10ετια εκανα και καθε χρονο εξετασεις που απαιτουσαν εγκριση απο επιτροπες που ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΑΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΗΝΑ!!!! φανταστειτε οτι συναταω ιδιες μερες και ανθρωπους με μεγαλυτερη ηλικα καθως και συνταξιουχους … μια απιστευτη ταλαιπωρια ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ

    ετσι ενω βλεπουμε συνοπτικες διαδικασιες για να αρπαξουν τα λαμογια ΧΡΗΜΑΤΑ στην εξυπηρετηση των ασθενων (ειδικοτερα των χρονιων) η γραφειοκρατια και η ταλαιπωρια ειναι ΣΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟ ΔΥΝΑΤΟ !!!

    Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ λοιπον αφορα , την εφορου ζωης ΣΥΝΤΑΓΗ για περιπτωσεις σαν την δικη μου , οπου η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΡΕΨΗΜΗ , φυσικα παιρνόντας απο καποια επιτροπη ή με το χαρτι της διαγνωσης , την συνταγη και τις σχετικες εξετασεις απο ιατρο στα κεντρικα του ΙΚΑ , ενω η διαδικασια θα επαναλαμβανεται ΟΤΑΝ αλλαζω τα φαρμακα μου (οταν γινεται αυτο στα 20χρονια εγινε 3 φορες!!!)

    με αυτο τον τροπο μπορω να παω κατευθειαν στο φαρμακειο (ειτε του ικα , ειτε εξωτερικο) και να παρω πολυ γρηγορα τα φαρμακα μου (Ειδικα στα εξωτερικα φαρμακεια , μπορω να παω απογευμα και ετσι το κοστος ειναι μηδενικο για την εργασια μου)

    ευχαριστω πολυ

  13. Σχόλιο από ΟΥΜ ΟΣΜ — 4 Μαΐου, 2010 @ 5:38 μμ

    Αγαπητέ χρήστη,

    Η πρότασή μου καλύπτει το σύνολο των θεμάτων τα οποία εντάσσονται στο διεθνώς οριζόμενο πεδίο της Δημόσιας Υγείας, το οποίο δεν περιλαμβάνει τη διαχείριση θεμάτων υφής σαν και αυτή την οποία περιγράφετε (η οποία θεωρείται ανάξια συζήτησης σε άλλες χώρες γιατί δεν θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να αντιμετωπίζετε το πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζετε με τέτοιο γραφειοκρατικό τρόπο).

    Μολαταύτα, έχω το ηθικό χρέος να σας περιγράψω την αιτία του προβλήματος: όπως και στο σύνολο του δημοσίου τομέα, ο λόγος για τον οποίο υφίστανται ατελείωτες και ανούσιες γραφειοκρατικές διαδικασίες είναι η ύπαρξη διαδικασιών βασιζόμενες στον πολλαπλό έλεγχο. Συγκεκριμένα, όταν υπήρχε ένα μη απλό θέμα προς αντιμετώπιση, το δημόσιο δεν προσπαθούσε να βρει τον πιο αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισής του αλλά απλά προσέθετε άλλο ένα ζευγάρι μάτια το οποίο ήλεγχε την εισήγηση του πρώτου ζευγαριού (το οποίο αντιμετώπιζε τα απλά προβλήματα). Με τον καιρό, όσο πιο περίπλοκα (ή υψηλού κόστους) γίνονταν τα προβλήματα προς επίλυση, τόσα περισσότερα ζευγάρια μάτια έπρεπε να εμπλακουν για την επίλυσή του. Όπως όμως γνωρίζουμε, εάν σε μια φρεγάτα βάλεις, αντί για 200 άτομα πού είναι ο προβλεπόμενος αριθμός για τη βελτιστοποίηση των διαδικασιών, 2000 άτομα, είναι σίγουρο ότι δουλειά δεν θα γίνει. Με ποιό τρόπο λοιπόν καλύφθηκε η χρησιμότητα των 1800 ατόμων; Με την αύξηση του αριμθού των απαιτούμενων διαδικασιών! Εκτός από την προφανή αύξηση του διαχειριστικού κόστους, υπάρχει ένας σοβαρότερος κίνδυνος: αυτός της διασποράς της ευθύνης. Κανείς δεν είναι προσδιορίσιμο ότι φταίει για κάτι απόλυτα προσδιορισμένο, συνεπώς δεν υφίσταται περίπτωση να καλυτερεύσει ο τρόπος αντιμετώπισής σας με κάποια οριακή αλλαγή.
    Ποιά είναι η λύση; Ο σχεδιασμός αποτελεσματικών διαδικασιών με τον πλήρη ορισμό υπευθύνου για κάθε στάδιο της εκάστοτε διαδικασίας.

    Γνωρίζω ότι η απάντησή μου δεν συνέβαλε στην επίλυση του προβλήματός σας αλλά μόνο στην πληρέστερη κατανόηση των παραγόντων από τους οποίους πηγάζει: ελπίζω αυτό να ισχύσει και για τους αρμοδίους, οι οποίοι είναι και σε θέση να την εφαρμόσουν.

    Σας ευχαριστώ

  14. Σχόλιο από kga — 4 Μαΐου, 2010 @ 9:21 μμ

    οι παρατηρήσεις του χρήστη είναι απολύτως ακριβείς και αφορούν όλους τους πάσχοντες από χρόνιες νόσους (καρδιοπάθεις, νεφροπάθειες, καρκίνος, διαβήτης, κ.ά.). Υπάρχουν κατηγορίες χρονίως πασχόντων όπως οι ασθενείς με καρκίνο, που όταν διαγνωσθούν ελεύθεροι νόσου, δεν θεωρούνται ιαθέντες αλλά υπο παρακολούθηση που σημαίνει για πολλούς πολύχρονη συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, τακτικούς ετήσιους ή εξαμηνιαίους διαγνωστικούς ελέγχους (ανάλογα με την μορφή καρκίνου μπορεί να περιλαμβάνουν από 13 έως 4 εξειδικευμένες εξετάσεις).

    Στο σημείο αυτό θα ήταν χρήσιμο ΟΥΜ ΟΣΜ να γίνει καταγραφή των σημερινών διαδικασιών για την συνταγογράφηση αντινεοπλασματικών φαρμάκων, καθώς και των εντολών (παραπεμπτικών) για τις εξετάσεις που αποτελούν τον τακτικό διαγνωστικό έλεγχο. Εδώ θα γελάσει κάθε πικραμένος με την αφόρητη γραφειοκρατία, την άρνηση των γιατρών να κάνουν ότι ορίζουν οι κανονισμοί γιατί τους δημιουργεί πρόσθετες διαδικασίες (π.χ.τρίμηνη συνταγή για χρονίως πάσχοντες), τις χιλιάδες εργατοημέρες που χάνονται στα πηγαινέλα στο ΙΚΑ, την πέρα κάθε λογικής ταλαιπωρία νεοτέρων και μεγαλύτερων ασφαλισμένων.

    Η λύση είναι για τους χρονίως πάσχοντες, εφόσον η αγωγή συνεχίζεται χωρίς παρενέργειες να μπορούν να προμηθεύονται τα φάρμακα τους με εντολή του γιατρού για όλο το διάστημα (π.χ. για ωρισμένες μορφές καρκίνου η διάρκεια της θεραπείας με το ίδιο αντινεοπλασματικό φάρμακο είνα 5 χρόνια) και ο ασθενής να μπορεί με απλή προσκομιση βιβλ. ασθενείας και υπογραφή του ή του εξουσιοδ.εκπροσώπου του να παραλαμβάνει τις δόσεις δύο μηνών τουλάχιστον είτε από τα φαρμακεία των νοσ. είτε από τα εξωτερικά. Αν για οποιοδήποτε λόγο αλλάξει αγωγή και δεν χρησιμοποιήσει την δόση του 2ου μήνα να υποχρεούται να την επιστρέψει προκειμένου να λάβει νεοτερη.

    Οσο για τους ελεγκτές ΙΚΑ, στην πράξη δεν μπορούν εκ των πραγμάτων και δεν κάνουν κανένα έλεγχο (εμπίπτουν απλά σ αυτό που παραστατικά περιγράφει ο ΟΥΜ ΟΣΜ).

    Στο χρήστη θέλω να υπενθυμίσω ότι εδώ και τρία χρόνια δεν είναι πλέον απαραίτητη η γνωμάτευση/διάγνωση ασθενείας από γιατρό δημοσιου νοσοκομείου ή ικα δεδομένου ότι βάσει της παρα. 2 του άρθρου 6 του Νόμου 3627/2007-ΦΕΚ 292/Α/24 καταργήθηκε η παρα. 1 του άρθρου 5 του Νόμου 3418/2005 που επέτρεπε σε υγειονομικές επιτροπές, σε γιατρους ασφαλιστικών ταμείων, κ.ά. να μή δέχονται νόμιμες βεβαιώσεις γιατρών ιδιωτών ή γιατρών άλλων νοσοκομείων.

  15. Σχόλιο από ΟΥΜ ΟΣΜ — 5 Μαΐου, 2010 @ 6:40 πμ

    Αγαπητέ kga,

    Η καταγραφή των διαδικασιών έχει μνημονευτεί σε ανάρτηση της προηγούμενης φάσης αλλά πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι είναι δύσκολη (γιατί το σύστημα αντιδρά ούτως ώστε να εξασφαλίσει ρόλο ύπαρξης). Με «politically correct» εισηγήσεις των γνωστών συμβουλευτικών εταιριών δουλειά ΔΕΝ θα γίνει: εδώ, όπως και σε κάθε άλλο τομέα πλέον λόγω της κατάσταης, χρειάζονται οι ειδικές επιστημονικές/συμβουλευτικές δυνάμεις, που να μην καταλαβαίνουν από «ο αρμόδιος λείπει» ή «είναι περίπλοκο το θέμα και δεν έχω συγκεκριμένη απάντηση», να έχουν on line γραμμή με Εισαγγελέα και όταν μπαίνουν σε ένα γραφείο να φωνάζουν «στη πάντα, στη πάντα, περνάνε τα κομμάντα». Σε ακραίες καταστάσεις αναλγησίας και ύπνωσης χρειάζονται ριζικές λύσεις, όχι πρόγραμμα αναδιοργάνωσης που κρατάει τις ισορροπίες.

    Όσο για το θέμα της γνωμάτευσης από μη δημόσιο νοσοκομείο, φοβάμαι ότι πάσχετε από την ασθένεια της εξειδικευμένης γνώσης = αυτό το οποίο αναφέρετε πιθανώς να ισχύει (δεν το αμφισβητώ, δεν γνωρίζω το θέμα) ΑΛΛΑ άντε να το αποδείξει κανείς. Αν τολμήσει και το αναφέρει, η απάντηση θα είναι «εγώ δεν το δέχομαι – βρες άκρη μόνος σου»… Είναι σαν το Σύνταγμα της Ελλάδος: από την στιγμή που δεν υπάρχει Συνταγματικό Δικαστήριο, οποιοσδήποτε νόμος, αντισυνταγματικός ή μη, πρακτικά ισχύει – βρε δεν πάει να λέει το ΣτΕ ότι θέλει, αφού δεν έχει ακυρωτική ισχύ…

  16. Σχόλιο από Πάνος — 5 Μαΐου, 2010 @ 9:22 πμ

    Πιστεύω αναλώνουμε πολλά λόγια για ένα αρκετά απλό φαινόμενο:
    Ο ασθενής (= πολίτης, γενικότερα) δεν είναι ταχυδρόμος των υπηρεσιών. Δεν θα έπρεπε να είναι δική του δουλειά να μεταφέρει έγγραφα, βεβαιώσεις από τη μία υπηρεσία στην άλλη. Ας μήν κοιτάμε, λοιπόν, το περιεχόμενο των εγγράφων, αλλά την διαδικασία.

    Αν, για το ΙΚΑ πχ., ένας γιατρός πρέπει να βεβαιώνει την ασθένεια, ας στείλει αυτός την γνωμάτευσή του στον οργανισμό, απευθείας. Και αντίστοιχα με τα διαγνωστικά κέντρα, τα φάρμακα αλλά και τις ευρύτερες δημόσιες υπηρεσίες, και εκτός υγείας.

  17. Σχόλιο από Dim — 5 Μαΐου, 2010 @ 10:51 πμ

    Νομίζω ότι ο ΟΥΜ ΟΣΜ θίγει την καρδιά του προβλήματος με τις διαδικασίες του Δημοσίου. Εγώ θα το πως λίγο «έξω από τα δόντια». Οι διαδικασίες του Δημοσίου δεν έχουν σχεδιαστεί με κέντρο τον πολίτη ή την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη αλλά με ποιο τρόπο δεν θα έχει κανείς την ευθύνη και ακόμη πως θα υπάρχει λιγότερη δουλειά / ταλαιπωρία για τους υπαλλήλους. Και αυτή η νοοτροπία είναι διάχυτη σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες και όχι μόνο στην Υγεία.
    Όμως, στην Υγεία τα θέματα είναι σοβαρά και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και ειδικά οι διαδικασίες που αφορούν στις χρόνιες παθήσεις.
    Επομένως, ας επικεντρωθούμε σε αυτές και μόνο και να τις αναθεωρήσουμε βάζοντας στο κέντρο τον πολίτη. Τα «τεχνικά» μέσα υπάρχουν και οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε.
    Ας υποθέσουμε ένα σενάριο:
    Ο πολίτης υποβάλλει αίτημα σε κάποιο ΚΕΠ ή σε ένα Κέντρο Υγείας και δεν κάνει τίποτα άλλο. Δεν πηγαίνει πουθενά. Όλες οι απαραίτητες διαδικασίες, το ένα, δύο, τρία ή δέκα ζευγάρια μάτια, «τρέχουν» από πίσω ώστε σε τακτό χρονικό διάστημα, που θα είναι γνωστό εκ των προτέρων και το οποίο θα κοινοποιείται στον πολίτη κατά την υποβολή της αίτησης και το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι πάνω από 5 ημέρες (για να μην πω 2 ημέρες), θα παραδοθούν τα φάρμακα στον ασθενή.
    Εάν χρειάζονται εξετάσεις, να τρέχει ο γιατρός και όχι ο ασθενής!
    Τέλος, όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία να κρίνονται (και ανάλογα ο μισθός, προαγωγές οι αυξήσεις) από το πόσο πέτυχαν τον στόχο των παραπάνω 5 (ή 2) ημερών.
    Ας μην πούμε περισσότερα θεωρητικά.
    Επί του πρακτέου, το Υπ. Υγείας οφείλει να πάρει τη σκυτάλη και «να τρέξει». Οι παραπάνω ιδέες πρέπει να μετουσιωθούν σε δράσεις και έργα. Όλες οι διαδικασίες χρήζουν αναθεώρησης. Θέλετε βοήθεια? Είμαστε εδώ!

  18. Σχόλιο από ΟΥΜ ΟΣΜ — 5 Μαΐου, 2010 @ 1:46 μμ

    Αγαπητέ Dim,

    Συμφωνώ πλήρως: παρακαλώ δείτε το σχόλιο #38 στο http://labs.opengov.gr/2010/01/31/1847

  19. Σχόλιο από χρήστης — 5 Μαΐου, 2010 @ 2:37 μμ

    ευχαριστω για τις απαντησεις (και για την πληροφορηση εαν και μου ηταν ηδη γνωστα τα περισσοτερα), δεν ξερω εαν εχει νοημα να συνεχισω λιγο το θεμα που εθιξα (συγχωρεστε με εαν κακως το κανω)

    αρχικα να απαντησω οτι ναι ισχυει οτι δεν απαιτειτε γνωματευση ΕΛΑ ΝΤΕ ομως που για να μου δωσουν το φαρμακο απο το φαρκαμειο του ΙΚΑ την ΖΗΤΑΝΕ (τουλαχιστον μεχρι τον αυγουστο του 2009 οπου αλλαξα το φαρμακο!!!)

    οσο αφορα την λυση ολων αυτων των προβληματων ΑΚΟΜΗ και των χρονιων ασθενων , ειναι μια και μοναδικη αλλα το κρατος ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΠΑΙΖΕΙ την τυφλομυγα με τα λαμογια …

    Μ Η Χ Α Ν Ο Γ Ρ Α Φ Η Σ Η … με ισχυρο συστημα ασφαλειας φυσικα ,,, ολα τα φαρμακεια , νοσοκομεια , ιατρεια (και τα ιδιωτικα) ΤΑ ΠΑΝΤΑ συνδεδεμενα σε ενα ΔΙΚΤΥΟ (η τεχνολογια υπαρχει) ωστε οπου και εαν παω , οτι και εαν μου πουν θα καταγραφεται και ΑΠΛΑ περναω ΟΠΟΤΕ θελω απο ΟΠΟΙΟ φαρμακειο θελω και παιρνω τα φαρμακα μου (οσο αφορα το θεμα φαρμακων , αλλα αντιλαμβανομαστε ΟΛΟΙ οτι με αυτο τον τροπο λυνονται χιλιαδες ΑΛΛΑ προβληματα)

    επειδη αναφερθηκε το ΙΚΑ και να το φερω ως παραδειγμα προς λυση με την μηχανογραφηση , παιρνω 10 μερες αδεια ασθενειας απο το γιατρο – νοσοκομειο , για να παρω τα λεφτα πρεπει να παω απο το ΙΚΑ , ΓΙΑΤΙ? οταν ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ στην εργασια μου ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ η εταιρεια που εργαζομαι οταν τελος το μηνα καταθεσει στο ικα τα χρηματα για τις εισφορες το προγραμμα ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ή ΑΦΑΙΡΕΙ τα αντιστοιχα ΧΡΗΜΑΤΑ και ολα κλεινουν ΑΜΕΣΩΣ !!! ουτε ουρες στο ικα ουτε τιποτα , ομοια για ΟΛΑ τα θεματα που σημερα απαιτουν απο ωρες εως και μερες !!!

    ευχαριστω

  20. Σχόλιο από kga — 5 Μαΐου, 2010 @ 4:49 μμ

    dim χαίρομαι που χωρίς να ξέρω από ποιό χώρο προέρχεσαι μίλησες σαν να είχαμε συννενοηθεί για patient centered care. Aυτό είναι σήμερα το κυρίως ζητούμενο, η υγεία δεν είναι εμπόρευμα για να μας απασχολεί μόνον το μικρότερο δυνατόν κόστος με το δυνατόν λιγότερο προσωπικό και παροχές σε όσο το δυνατόν λιγότερους χρήστες υπηρεσιών υγείας.

    Αυτό είναι το αίτημα των οργανωσεων ασθενών στην Ελλάδα: patient centered care, πολιτικές υγείας με επίκεντρο τον ασθενή πολίτη. Δυστυχώς, το κίνημα των ασθενών στην Ελλάδα, που είναι η πιό σιωπηλή και στωϊκή ομάδα πολιτών, δεν έχει ακόμη καταφέρει ακόμη να εκφράσει ευρέως δημόσια αυτά που συζητούν μεταξύ τους οι οργανώσεεις ασθενών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.

    Τα συστήματα υγείας δημιουργούνται για την εξυπηρέτηση των χρηστών υγείας και όχι των φορέων πολιτικών υγείας ή των παρόχων υπηρεσιών υγείας. Τα συστήματα υγείας σε άλλες χώρες π.χ. Σουηδία, Δανία έχουν λύσει αυτά τα προβλήματα εδώ και πολλά χρόνια. Μπορούμε να δανειστούμε ότι σήμερα είναι δυνατόν να προσαρμόσουμε στις δικές μας συνθήκες και στην δική μας οικονομική κατάσταση, και όσο λίγο και να είναι θα είναι βελτίωση της σημερινής κατάστασης.

    Ομως δεν είναι ο σκοπός μου να ισοπεδώνουμε τα πάντα: η Ελλάδα είναι από τις πρώτες Ευρωπαϊκές χώρες που εφαρμοσε νομοθεσία για τα δικαιώματα των ασθενών, είμαστε από τις λίγες Ευρωπαϊκές χώρες όπου ο ασθενής μπορεί να επιλέξει τον γιατρό του, να επισκεφθεί γιατρό ειδικότητας, να κάνει (πληρώνοντας βέβαια σε ιδιωτικό διαγνωστικό) εξετάσεις που θέλει, να έχει παροχές από το ΙΚΑ που σε άλλες Ευρω. χώρες είτε δεν υπάρχουν ή είναι πολύ μικρότερες. Ας φροντίσουμε να λειτουργούν σωστά αυτά που έχουν θεσμοθετηθεί και να τα ενισχύσουμε με τις άριστες πρακτικές από άλλες χώρες.

  21. Σχόλιο από – -. – — 6 Μαΐου, 2010 @ 5:46 μμ

    Αγαπητοί συνάδελφοι συγχαρητήρια για αυτή σας την προσπάθεια.

    όσο αφορά τον ηλεκτρονικό φάκελο ασθενούς μπορείτε να δείτε το project του οποίου και είμαι συντονιστής ονομάζεται MEDILIG
    http://sourceforge.net/projects/medilig/

    Το MEDILIG έχει εφαρμοστεί με παλαιότερη έκδοση του στην Νευροχειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών για το success case βλέπε εδώ
    http://www.athanassios.gr/neurohealis.htm

    Το MEDILIG σε αντίθεση με άλλα ανοιχτά συστήματα επικεντρώνεται στο σχεδιασμό της βάσης δεδομένων (database schema) για συνεχή παρεχόμενη φροντίδα υγείας στον ασθενή. Επιτρέπει επίσης ΝΑ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΛΑ τα κλινικά δεδομένα (εργαστηριακά, επεμβάσεις, ασθένειες, ιστορικό….) με βάση τα διεθνή πρότυπα και μπορεί να υποστηρίξει την μετάφραση σε πολλές γλώσσες.

    Άλλη βασική διαφορά από αντίστοιχου τύπου ανοιχτά συστήματα EHR/EMR είναι ότι βασίζεται σε πολύ δημοφιλή λογισμικά Microsoft Access + Microsoft SQL Server αυτό σημαίνει ότι σε ελάχιστο χρόνο μπορεί κάποιος με λίγη έως καθόλου προγραμματιστική γνώση να κατασκευάσει φόρμες, καταλόγους και αναφορές !!!

    Τελικά να κλείσω λέγοντας ότι είναι σημαντικό να κάνουμε focus στον επαγγελματία του χώρου της υγείας και τις ανάγκες του. Αυτός χρειάζεται να συμμετάσχει έτσι ώστε να αντικατασταθεί το χαρτί και το μολύβι με ηλεκτρονικές φόρμες και φορητές συσκευές.

    Φυσικά αν θα δείτε και στο site
    healis.gr είμαι υπέρμαχος του ανοιχτού λογισμικού για τον χώρο της υγείας.

    Ελπίζω σε γόνιμη συνεργασία μάζι σας στο μέλλον, στη διάθεσή σας για ερωτήσεις και σχόλια…

    Μετά τιμής

    Αθανάσιος Ι. Χατζής, PhD

RSS feed για τα σχόλια. TrackBack URL

Σχολίασε

Twitter Users
Enter your personal information in the form or sign in with your Twitter account by clicking the button below.

 
Όροι Xρήσης | Πολιτική Προστασίας Δεδομένων | Πλαίσιο Συμμετοχής
Eκτός αν αναφέρεται διαφορετικά το σύνολο του περιεχομένου του labsOpeGov είναι αδειοδοτημένο με άδεια creative commons
Creative Commons License



O δικτυακός τόπος έχει υλοποιηθεί με το Ελεύθερο Λογισμικό / Λογισμικό Ανοικτού Κώδικα WordPress, από την Ομάδα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Γραφείου του Πρωθυπουργού