Σύστημα διαχείρισης, επεξεργασίας και προβολής διαγραμμάτων ροής εργασιών
|
Ιανουαρίου 31, 2010
Παρουσίαση πρότασης στην ημερίδαΠρόταση στο labs.opengov.grΣύστημα διαχείρισης, επεξεργασίας και προβολής διαγραμμάτων ροής Εισαγωγή Ένα από τα προβλήματα της γραφειοκρατίας στις δημόσιες υπηρεσίες είναι η ασάφεια των βημάτων τα οποία πρέπει να γίνουν προκειμένου να ολοκληρωθεί μια υπηρεσιακή διαδικασία. Η πρόταση μας αφορά την μηχανοργάνωση της ροής εργασιών (workflow) των υπηρεσιακών διαδικασιών με ένα σύστημα διαχείρισης, επεξεργασίας και προβολής των διαγραμμάτων ροής εργασιών. Μια υπηρεσιακή διαδικασία είναι ένα σύνολο από εργασίες, οι οποίες συσχετίζονται, και η οποία υλοποιεί, μέσα στα πλαίσια ενός οργανισμού, με βάση κανόνες και ρόλους, έναν συγκεκριμένο στόχο. Πχ η έγκριση της άδειας Χ διεκπεραιώνεται μετά την γνωμάτευση από τον Α, τις υπογραφές των προϊσταμένων των τμημάτων Β, Γ και την πρωτοκόλληση της, στο τμήμα Δ. Η ροή εργασιών (workflow) σχετίζεται με την αναγνώριση και την αυτοματοποίηση των εργασιών που απαρτίζουν μια υπηρεσιακή διαδικασία, κατά την οποία έγγραφα, πληροφορίες ή εργασίες ανταλλάσσονται ανάμεσα σε συγκεκριμένα άτομα ή τμήματα της υπηρεσίας σύμφωνα με ορισμένους κανόνες. Πρόβλημα Μία λύση στο πρόβλημα Την λύση της καταγραφής των ροών εργασιών εφαρμόζουν με επιτυχία εδώ και καιρό τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ), τα οποία γνωρίζουν την ροή συγκεκριμένων εργασιών για ορισμένες δημόσιες υπηρεσίες. Η λύση που εμείς προτείνουμε ουσιαστικά εξωτερικεύει αυτήν που ήδη τα ΚΕΠ χρησιμοποιούν για την διεκπεραίωση των παραπάνω εργασιών και τη διευκόλυνση του πολίτη με την υλοποίηση ενός συστήματος διαχείρισης, επεξεργασίας και προβολής των διαγραμμάτων ροής εργασιών. Το σύστημα αυτό θα είναι μια web based εφαρμογή στην οποία θα έχουν πρόσβαση δύο είδη χρηστών: α) Οι υπάλληλοι που θα είναι υπεύθυνοι για τη σχεδίαση των διαγραμμάτων ροής και για την ανανέωσή τους και β) οι πολίτες που θα αναζητούν πληροφορίες. Οι πρώτοι , οι χρήστες δηλαδή του συστήματος από την πλευρά της υπηρεσίας θα έχουν πρόσβαση στο σχεδιαστικό κομμάτι της εφαρμογής όπου θα πραγματοποιείται η μοντελοποίηση των διαδικασιών με διαγράμματα ροής. Ο πολίτης από την άλλη, θα μπορεί με πολύ απλά βήματα να μπει στο σύστημα, να αναζητήσει την διαδικασία για την οποία ενδιαφέρεται και να προβάλλει το αντίστοιχο διάγραμμα ροής. Σε αυτό θα περιέχονται οπτικοποιημένες με μορφή διαγράμματος οι πληροφορίες για τη διαδικασία, όπως: Έτσι ο πολίτης θα αποκτά μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τι πρέπει να κάνει, έχοντας στη διάθεσή του ουσιαστικά ένα διάγραμμα-χάρτη για κάθε διαδικασία. Όσον αφορά την υλοποίηση μιας τέτοιας εφαρμογής σημειώνουμε πως υπάρχουν διαθέσιμες λύσεις ανοικτού κώδικα οι οποίες υλοποιούν συστήματα διαχείρισης ροής εργασιών. Ενδεικτικά αναφέρουμε το http://www.processmaker.com/ (άδεια GNU Affero General Public License). Εφαρμογή Η γενικευμένη χρήση των διαγραμμάτων ροής, μέσω ενός συστήματος σαν αυτό που περιγράφεται παραπάνω, θα βοηθούσε σημαντικά στην άμεση πληροφόρηση και εξυπηρέτηση του πολίτη μέσω της αποσαφήνισης των ενεργειών που είναι απαραίτητες για την ολοκλήρωση μιας διαδικασίας. Επιπλέον, σημαντικό κέρδος θα υπάρξει από τον πιθανό ανασχεδιασμό – βελτιστοποίηση υπηρεσιακών διαδικασιών μιας και αυτές θα υπάρχουν μοντελοποιημένες. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, τα ΚΕΠ έχουν κάνει ένα σημαντικό ξεκίνημα στον τομέα της καταγραφής των διαδικασιών και της πληροφόρησης του πολίτη σχετικά με αυτές, κυρίως συγκεντρώνοντας πληροφορίες που αφορούν τη διεκπεραίωση τους. Το γεγονός αυτό τα καθιστά ιδανική περίπτωση για μια πρώτη εφαρμογή ενός συστήματος διαγραμμάτων ροής. Ο πολίτης που αναζητά πληροφορίες για μια συγκεκριμένη διαδικασία θα μπορεί να έχει πρόσβαση στο σύστημα μέσω του δικτυακού τόπου των ΚΕΠ ή απευθυνόμενος σε ένα ΚΕΠ να λάβει τις ίδιες οδηγίες σε έντυπη μορφή. Σταδιακά, η χρήση μιας τέτοιας δικτυακής εφαρμογής μπορεί να υιοθετηθεί και από άλλους φορείς και υπηρεσίες όπως νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, δήμοι. Σκοπός είναι να υπάρξει μια ομογενοποιημένη ως προς τις προδιαγραφές μοντελοποίηση των διαδικασιών. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα: Αφού ολοκληρωθεί η μοντελοποίηση, ο πολίτης που επισκέπτεται το δικτυακό τόπο μιας υπηρεσίας θα μπορεί να λάβει τις πληροφορίες που αναζητά σε μια μορφή απλή και κατανοητή. Επεκτάσεις Από τα παραπάνω είναι προφανές πως τα οφέλη από τη γενικευμένη χρήση διαγραμμάτων ροής στο σύνολο των δημόσιων υπηρεσιών θα είναι πολλά και σημαντικά. Ένα σύστημα διαχείρισης ροής εργασιών (Business Process Management) μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά με τους εξής τρόπους: Αν το σύστημα εφαρμοστεί σε αρκετές υπηρεσίες τότε ο πολίτης θα μπορεί να ενημερώνεται και για διαδικασίες που εμπλέκουν διαφορετικούς φορείς και υπηρεσίες. Το σύστημα, αφού θα έχουν αναγνωριστεί οι ροές εργασιών, μπορεί να βοηθήσει στην μηχανοργάνωση των εργασιών μέσα σε μια υπηρεσία. Συνοψίζοντας Στα πιθανά γραφειοκρατικά προβλήματα και δυσκολίες που συναντά καθημερινά ο πολίτης στις συναλλαγές του με τις δημόσιες υπηρεσίες, μια ευρύτερη και εξωτερικευμένη χρήση των διαγραμμάτων ροής και των εφαρμογών τους θα μπορούσε να αποτελέσει το κλειδί της λύσης. Η υλοποίηση ενός συστήματος διαχείρισης, επεξεργασίας και προβολής των διαγραμμάτων ροής θα μπορούσε να συμβάλλει στην καλύτερη πληροφόρηση του πολίτη και την αύξηση της απόδοσης του γραφειοκρατικού μηχανισμού παίζοντας εν τέλει σημαντικό ρόλο στην βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών. Ομάδα Καραγιάννης Θανάσης |
|
44 Σχόλια »
RSS feed για τα σχόλια. TrackBack URL
Συγχαρητηρία για την πρόταση σας . Εγώ έχω πραγματοποιήσει την πρόταση για ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΕΣ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΩΝ Κ.Ε.Κ. αφού υπάρχει προηγούμενο πρότυπο επιτυχημένο από πρόγραμμα της Ε.Π.Υ. με τις δημοπρασίες των επιτηρήσεων μέσω προγράμματος .
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ και ιδιαίτερα στον στόχο: «Η υλοποίηση ενός συστήματος διαχείρισης, επεξεργασίας και προβολής των διαγραμμάτων ροής θα μπορούσε να συμβάλλει στην καλύτερη πληροφόρηση του πολίτη και την αύξηση της απόδοσης του γραφειοκρατικού μηχανισμού παίζοντας εν τέλει σημαντικό ρόλο στην βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών.».
ΕΡΓΑΣΤΗΚΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ σε ΚΕΠ (Νο 3 σε αριθμό ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ μέσα στην ΑΘΗΝΑ) και επομένως επιμένω σε ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ για την ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ της ΠΡΟΤΑΣΗΣ σας για ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ των πολιτών.
ΜΗΝ περιορίζετε το ΔΙΚΑΙΩΜΑ της ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ μιας διαδικασίας σε “ΠΙΛΟΤΙΚΗ» μόνο εφαρμογή!.
Η δική μου αρχή είναι: Η ΚΑΘΕ ΥΠΗΡΕΣΙΑ είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να έχει ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ τις ΡΟΕΣ των εργασιών ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ!
Αν επομένως, ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ η πρότασή σας ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ “ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ”, ώστε να εφαρμοστεί!
Είμαι στην διάθεσή σας, ιδιαίτερα για υποθέσεις ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ-κοινωνικής Πρόνοιας και ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ που έχω μεγάλη εμπειρία.
ΜΠΡΑΒΟ…και δείτε την πρότασή σας σε σχέση με την όλη λειτουργία των ΚΕΠ, όχι ως “πυροσβέστης” της “ανίκανης Δ.Υ.”, αλλά ως «ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ και ΕΜΨΥΧΩΤΗΣ της αποτελεσματικής Δ.Υ.» που ενθαρρύνει, εντοπίζει και αναδεικνύει τις “αναπόφευκτες” και “συχνά-πυκνά” συνειδητές δυσλειτουργίες της δημόσιας διοίκησης….
Συμφωνώ με τον Dimitris. Θα πρέπει κάθε υπηρεσία του Δημοσίου να είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να έχει ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ τις ΡΟΕΣ των εργασιών που κάνει και να ενημερώνει τυχόν αλλαγές που γίνονται (π.χ. από αλλαγή στη νομοθεσία). Αυτό θα ωφελήσει και τους ίδιους τους υπαλλήλους της κάθε υπηρεσίας.
Ακόμη περισσότερο όμως, θα πρέπει η κάθε δημόσια υπηρεσία να έχει αυτές τις πληροφορίες ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ στο διαδίκτυο για ΕΥΚΟΛΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ από τους πολίτες, όπως επίσης και σε κάποιο πίνακα ή έγγραφο στο χώρο της υπηρεσίας.
Τέλος στην περιγραφή της κάθε ροής εργασιών θα ήταν σκόπιμο να υπάρχουν:
(α) οι προβλεπόμενες και αναμενόμενες χρονικές προθεσμίες
(β) τυχόν χρεώσεις (παράβολα, κτλ.)
για να ολοκληρωθεί κάθε βήμα της διαδικασίας, αλλά και ολόκληρη η ροή διαδικάσίας.
Συμφωνώ με την πρόταση. Κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να πάμε ακόμη πιο πέρα, υιοθετώντας μία προσέγγιση διαχείρισης των διαδικασιών (ή διεργασιών κατά το αγγλικό process) όπως προτείνεται εδώ (http://labs.opengov.gr/2010/01/05/828). Η διαχείριση των διαδικασιών θα επιτρέψει την επικέντρωση των Δημοσίων Υπηρεσιών στις διαδικασίες, δηλαδή στον πολίτη, αφού οι έξοδοι των διαδικασιών είναι τα προϊόντα που λαμβάνει ο πολίτης από το Δημόσιο.
Σε σχέση με την απλή καταγραφή και αποτύπωση των ροών εργασίας, ένα σύστημα διαχείρισης των διαδικασιών επιτρέπει την εξέλιξη και βελτίωση τους χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων και σύγχρονα εργαλεία πληροφορικής υλοποιώντας έτσι πιο αποτελεσματικά το όραμα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Άρα επικεντρώνοντας και βελτιώνοντας τις διαδικασίες, αποδίδοντας δηλαδή αξία στις διαδικασίες, αποδίδουμε αξία στον πολίτη, κάνουμε το Δημόσιο ποιο εξωστρεφές, πιο ευέλικτο σε νέα δεδομένα και συνθήκες και φυσικά πιο αποδοτικό στη διαχείριση των περιορισμένων πόρων που διαθέτει.
Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, θα έπρεπε να υιοθετηθεί μία συνολική στρατηγική για τις διαδικασίες στο Δημόσιο και να μην μείνουμε μόνο σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα με χρήση ενός εργαλείου ανοιχτού κώδικα.
Ευχαριστούμε για τα σχόλια και τις ιδέες σας.
@teacher. Την είδαμε και μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση.
@Dimitris. Όντως, στόχος μας είναι καταρχάς να μπορεί ο πολίτης να ενημερώνεται εύκολα και σωστά και κατά δεύτερον να μειωθεί η περίπλοκότητα. Η συμβολή των ατόμων που γνωρίζουν σε βάθος πως λειτουργεί μια υπηρεσία είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας επιτυχημένης μηχανοργάνωσης. Θα χαρούμε να μιλήσουμε από κοντά στην ημερίδα των παρουσιάσεων.
@Μιχάλης. Εφοσον το σύστημα θα περιέχει μια ροή εργασιών, η πληροφορία αυτή θα είναι εφικτό να δημοσιευτεί τόσο στο διαδίκτυο όσο και σε εντυπη μορφή, στον χώρο της υπηρεσίας. Και σωστά αναφέρετε πως τα σύστημα αυτό θα πρέπει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της υπηρεσίας και όταν γίνονται αλλαγές στις διαδικασίες να ανανεώνεται και το σύστημα.
Οποιαδήποτε πρόταση μείωσης της γραφειοκρατίας θα γίνεται αποδεκτή αρκεί να μπορεί να προσαρμοστεί στον τόπο και στον χρόνο που αναφερόμαστε. Εύχομαι οι γνώστες του αντικειμένου να φωτίζουν τα σκοτεινά μονοπάτια των στενόμυαλων πολιτικών! Η Ελλάδα μας έχει πολλά άξια στελέχη αναξιοποίητα Επιτέλους ας αφήσουν οι αδαείς πολιτικοί με τρόπο δημοκρατικό και αξιοκρατικό, το πηδάλιο στους ειδικούς!
Πολύ καλή η πρότασή σας! Η υλοποίηση ενός τέτοιου συστήματος θα βελτιώσει σημαντικά τη σχέση του πολίτη με τις Δημόσιες υπηρεσίες, που σήμερα είναι τουλάχιστον προβληματική.
Θα θέλαμε να ζητήσουμε τα σχόλια των συμμετεχόντων που βαθμολογούν αρνητικά (38 από τους 69, αυτή την στιγμή, ή 56%) έτσι ώστε να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε τόσο την ίδια την πρόταση, όσο και να καταλάβουμε καλύτερα τις ανάγκες που έχουν και άλλοι πολίτες.
Ευχαριστούμε για τα επιπλέον σχόλια και τις προτάσεις.
@ a.hatzis. Όντως, ο μακροπρόθεσμος στόχος πρέπει να είναι ένας τρόπος διαχείρισης αλλά και βελτίωσης των εργασιών του Δημοσίου. Επίσης, έχετε δίκιο πως ένα σύστημα καταγραφής ροής εργασιών (workflow) είναι υποσύνολο ενός συστήματος Business Process Management (BPM), όπως αυτό που περιγράφετε στην πρότασή σας.
Αυτό που μας απασχόλησε κατά την δημιουργία της πρότασης είναι πως το Δημόσιο είναι ένας πραγματικά τεράστιος και περίπλοκος οργανισμός. Οι αλλαγές σε αυτόν, όπως και σε κάθε μεγάλο οργανισμό, δεν γίνονται εύκολα.
Με την εφαρμογή της πρότασής μας σε ορισμένους φορείς, κάνουμε ένα πρώτο βήμα προς την ίδια κατεύθυνση που αναφέρετε κι εσείς. Θέτουμε ένα πλαίσιο στους στόχους μας, ώστε να μπορεί και ο πολίτης να δει άμεσα αποτελέσματα, αλλά ο τελικός στόχος παραμένει το σύνολο του Δημοσίου.
@ Πέγκας Π. Αρχικά ο σκοπός του συστήματος είναι να καταγράψει την γραφειοκρατεία. Στην συνέχεια όμως, όπως επισημαίνετε τόσο εσείς όσο και στην πρότασή μας, μπορούμε να προχωρήσουμε στην βελτιστοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών.
Εξαιρετική πρόταση με άμεση εφαρμογή στις γραμματείες ΟΛΩΝ των σχολείων της χώρας.
Συνήθως ένας καθηγητής είναι εντεταλμένος και ενημερωμένος για την έκδοση κάποιου πιστοποιητικού.
Όταν όμως αυτός έχει διδακτική απασχόληση το σύστημα μπλοκάρει.
Με τον προτεινόνενο τρόπο καθένας από το διδακτικό προσωπικό, που δεν έχει διδακτική απασχόληση κάποια ώρα, θα είναι σε θέση να χειρισθεί το θέμα. Προτείνω κάποιος να ενημερώσει την Κα Διαμαντοπούλου και να της αναλύσει το θέμα. PETRAN
Μακάρι να μπορέσουμε κάποια στιγμή να καθορίσουμε τις αρμοδιότητες του κάθε τμήματος των δημοσίων υπηρεσιών. Θα περιοριστεί έτσι η καθυστέρηση στην διεκπεραίωση υποθέσεων λόγω ασυνενοησίας μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του δημοσίου. Η ιδέα σας -όταν περάσει στο πρακτικό επίπεδο- θα καταδείξει τα «τρωτά σημεία» του συστήματος και θα αποτελέσει οδηγό για την έξοδο από τον κυκεώνα της γραφειοκρατίας.
Συνεχίστε την καλή δουλειά.
Είναι μια εξαιρετική πρόταση με άμεση θα έλεγα εφαρμογή σε όρισμένες περιπτώσεις.
Για παράδειγμα στα περισσότερα σχολεία της χώρας η γραμματειακή υποστήρηξη γίνεται από το διδακτικό προσωπικό με ανάθεση, από το σύλλογο των διδασκόντων, σε ορισμένα άτομα να συντάσσουν και να εκδίδουν διάφορα πιστοποιητικά , αποδεικτικά κ.α.
Φυσικά αυτό γίνεται εκτός των διδακτικών ωρών του εντεταταλμένου ατόμου. Αν ο υπεύθυνος έχει διδακτική απασχόληση ή απουσιάζει, τότε το σύστημα μπλοκάρει.
Με τον τρόπο που προτείνει η ομάδα θα μπορούσε ο καθένας που διαθέτει ελεύθερο χρόνο μέσα στο σχολείο να ασχοληθεί και να εκδόσει το έγγραφο. Ας ενημερωθεί η Κα Διαμαντοπούλου.Petran
ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ,θα μπορούσε να βοηθήσει στον περιορισμό της γραφειοκρατίας και της ταλαιπωρίας του πολίτη. Το ερώτημα είναι ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΕΛΕΙ να περιορίσει τη γραφιοκρατία ή αυτή αποτελεί άλλοθι για την αναποτελεσματικότητα του.
Καλημέρα.
Εχοντας μεγαλή εμπειρία σε έργα project management και γενικότερα σε θέματα διαχείρησης των εργασιών, στον Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, χαίρομαι ιδιαιτερα που υπάρχη μια ενεργή ακδημαική ομάδα που με συγκεκριμενες και επιστημονικά τεκμηριωμένες προτάσεις, μπορεί να μεταγγείση την τεχνολογία στην καθημερινοτητα της ροης των εργασιών.
Συγχαρητήρια και συνεχίστε την σπουδαία προσπάθεια στην οποία εύχομαι να βρείτε αρωγούς.
H protasi sas me vriskei apolyta sumfwni (zitw signwmi gia tous latinikous xaraktires o ypologistis de diathetei ellinikous). O,ti mporei na veltiwsei tin parousa grafeiokratia kai na syndramei sto na eksipiretoun oi yphresies tous polites epityxws kai grigora. Sygxairw tin spoudaia sas prospatheia, kai elpizw na vreite anoixtous dromous na tin ylopoihsete.
Συγχαρητήρια…
Σίγουρα θα βοηθήσει πολύ εμάς τους απλούς πολίτες που ταλαιπωρούμαστε από τη γραφειοκρατία.
Πολύ καλή ιδέα!Γιατί χειρότερες δημόσιες υπηρεσίες έχει μόνο η Ουγκάντα!!!!
Για μένα η γραφειοκρατία είναι ο υπερβολικός κρατικός συγκεντρωτισμός, η αυθαίρετη διόγκωση του δημόσιου τομέα, ο τεράστιος (και αχρείαστος) αριθμός κρατικών υπαλλήλων χωρίς παραγωγικό, πραγματικό αντικείμενο. Με δυο λόγια, όλα αυτά που οδηγούν σε μια ατέρμονη διαχείριση της στασιμότητας αφού δεν υπάρχει πουθενά παραγωγή πλούτου και ανάπτυξη!Η πρότασή σας είναι αρκετά μεστή και ενδιαφέρουσα. Επίσης,είναι κάτι πολύ ξεκάθαρο και εφαρμόσιμο το οποίο σίγουρα θα συντελέσει στον ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ της γραφειοκρατίας και στην καλύτερη εξυπηρέτηση αυτού του δύσμοιρου του πολίτη…ο οποίος δεν ταλανίζεται μόνον από την ανοργανωσιά και νωθρότητα των δημόσιων υπηρεσιών, αλλά και από την αυταρχική συμπεριφορά κάποιων γραφειοκρατών που έχουν περάσει πλέον στο στάδιο του αυταρχισμού και της κατάχρησης εξουσίας..πολλές φορές ο μόνος τρόπος να παρακαμφθεί η γραφειοκρατία είναι άνομος (βλέπε φακελάκι…)αλλά αυτό είναι άλλο θέμα….
Σας εύχομαι καλή συνέχεια στην προσπάθειά σας και ελπίζω τα πράγματα να αρχίζουν ν αλλάζουν προς το καλύτερο!!!
Ευχαριστούμε για τα καλά σας σχόλια
@ Petran. Τα σχολεία είναι όντως μια πολύ καλή περιοχή εφαρμογής, που δεν την είχαμε σκεφτεί. Ευχαριστούμε για την ιδέα!
@ Ilias, spyros39, Michael, Evangelina, «χρήστες». Όπως επισημαίνετε κι εσείς, η βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών του Δημοσίου είναι ο άμεσος στόχος μας.
@ Νικόλαος Αναγνωστόπυλος. Χαιρόμαστε τόσο για την συμμετοχή όσο και που ακούμε και την άποψη ατόμων που σχετίζονται άμεσα με το management παρόμοιων έργων μηχανοργάνωσης.
Η υλοποίηση της πρότασης σας που «αφορά την μηχανοργάνωση της ροής εργασιών (workflow) των υπηρεσιακών διαδικασιών με ένα σύστημα διαχείρισης, επεξεργασίας και προβολής των διαγραμμάτων ροής εργασιών», πιστεύω ότι ανταποκρίνεται σε ανάγκες ενός ευρύτατου εργασιακού φάσματος. Μια εφαρμογή (επιπρόσθετα αυτών που αναφέρατε) θα ήταν στον χώρο εκπαίδευσης νεο-προσληφθέντος, η μετεκπαιδευόμενου προσωπικού σε μια επιχείρηση. Μπορεί, παραδείγματος χάριν, να βοηθήσει στην εκπαιδευτική εισαγωγή (induction) νέου προσωπικού προσφέροντας ταχύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της και του τρόπου με τον όποιο αυτή σχετίζεται με οικονομικό περιβάλλον της.
Ανταποκρίνεται επίσης στην ανάγκη του πολίτη, η οποία ανάγκη είναι και δικαίωμα του, να εξυπηρετηθεί ταχύτερα στην επαφή του με ένα μεγάλο οργανισμό (δημόσιο ή μη-) προσφέροντας του δυναμικό προσανατολισμό και αποφυγή γραφειοκρατικών εμποδίων.
Η πρόταση σας είναι μια έξοχη σύλληψη.
Καλή επιτυχία .
Μιχάλης Φλυτζάνης, Ράχες Ικαρίας
Επιτρέψτε μου να επισημάνω τα εξής:
1. Αυτή η σκέψη υπάρχει, σε γενικές γραμμές, σε συγκεκριμένο έργο του ΕΣΠΑ. Παρόλαυτά, ΔΕΝ υπάρχει σχεδιασμός ΠΟΙΟΣ θα αναλάβει τη σωστή εφαρμογή του συστήματος, εάν και εφόσον κάτι τέτοιο εφαρμοστεί ποτε. Για να γίνω πιο σαφής, θα ήθελα να μοιραστώ τον… πόνο μου με όποιον έχει προσπαθήσει έστω και να βάλει κάποια «συστήματα» εντός του δημοσίου να σκεφτούν τί (θα έπρεπε να) κάνουν κάθε μέρα στα πλαίσια της εργασίας τους (βάσει των καθηκόντων τους): και η απλή καταγραφή (για να φτάσουμε στις ροές) είναι επίπονη γιατί όλα λειτουργούν «στο περίπου», ανεξαρτήτως εάν υπάρχουν σαφείς οδηγίες. Για να φτάσουμε σε υποδείγματα βελτίωσης, καλύτερα ξκινήστε γυμναστική για να έχετε σώμα Σπύρου Μπουρνάζου το καλοκαίρι (πιο εφικτός στόχος, ακόμα και αν δεν έχετε γυμναστεί ποτέ στη ζωή σας).
2. Αυτό που οι οικονομολόγοι έχουν αποτύχει να επιβάλλουν στους πληροφορικάριους είναι η λογική του εργαλείου: ο πολίτης ΔΕΝ ενδιαφέρεται ΟΥΤΕ θα έπρεπε να ενδιαφέρεται για ροές διαδικασιών. Σκοπός του κράτους (= των «μαύρων» εξωτερικών συνεργατών που καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα κάθε φορά) είναι να βελτιστοποιήσει τις διαδικασίες. Αυτό σημαίνει ότι η αφετηρία ΔΕΝ (θα έπρεπε να) είναι το εργαλείο ή το πρόβλημα των εργαζομένων στα ΚΕΠ ή αλλού σε δημόσια υπηρεσία αλλά τί ζητάει κάθε φορά ο πολίτης ερχόμενος σε μια δημόσια υπηρεσία – αν και συνήθως το κράτος του ζητάει να πάει στο… κράτος για να το πάρει.
Συμπέρασμα: πάσχουμε από συστεμική διαχείριση (efficient mechanism design, όπως λέει η μικροοικονομική) και όχι από εργαλεία. Έχουμε εξαίρετους επιστήμονες σε τεχνικό επίπεδο, οι οποίοι μπορούν να βρουν τεχνικές λύσεις υψηλού επιπέδου. Αυτό που μας λείπει είναι οικονομολόγους (με τη σωστή έννοια του όρου, όχι με 3 Ph.D.) με ολιστική, συστεμική λογική, ΠΡΑΚΤΙΚΗ προσέγγιση των προβλημάτων και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
Καλό κουράγιο στην προσπάθειά σας!
Μπράβο, πολύ καλή η ιδέα σας.
Η πρότασή σας θα διευκολύνει πολύ τον πολίτη προκειμένου να ενημερώνεται σωστά και να διεκπεραιώνει γρήγορα μια συγκεκριμένη υπόθεσή του.
Θα απεμπλακεί απο τις χρονοβόρες διαδικασίες, που πολλές φορές γίνεται μπαλάκι μεταξύ δύο ή περισσοτέρων υπηρεσιών, λόγω της γραφειοκρατίας ή της άγνοιας ορισμένων υπαλλήλων.
Σωστή η άποψη για πιλοτική εφαρμογή, θα πρέπει όμως να λάβετε υπόψη ότι κάθε υπηρεσιακή μονάδα ενός Οργανισμού έχει τις ιδιαιτερότητές της και ίσως χρειασθεί να γίνει απλούστευση ορισμένων διαδικασιών μετά απο αποτύπωση της ήδη υφιστάμενης κατάστασης.
Η πιλοτική εφαρμογή θα πρέπει να είναι ευέλικτη, επεκτάσιμη και εύκολη στην κατανόηση προκειμένου να εφαρμοσθεί σε ομαδοποιημένες λειτουργίες διαφόρων Οργανισμών.
Στόχος είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη.
Συμφωνώ με τις απόψεις του φίλου ΟΥΜ ΟΣΜ-9 Φεβρουαρίου για την επιστημονική διαχείριση έργων αλλά το πρόβλημα ξεκινά στη φάση επιλογής προμηθευτή πριν τα στελέχη και οι «μαύροι εξωτερικοί συνεργάτες» πιάσουν δουλειά. Τα συστημικά προβλήματα (το λέω με εμπειρία 35 ετών στη συμμετοχή σε large accounts που λέμε) ξεκινούν από τις φλου υποχρεώσεις οι οποίες εισάγονται ως φλου για να είναι ο προμηθευτής του έργου στο χέρι της διοίκησης του Οργανισμού, Πανεπιστημίου κλπ.
Οι μεγάλοι κατασκευαστές αυτό το γνωρίζουν και αφήνουν τα κορόιδα, partners τους λένε ,να μπουν αυτοί μπροστά ως Integrators ή υποκατασκευαστές που παραδίδουν έργο (sic!) στον κυκεώνα των υποχρεώσεων και των απαιτήσεων και στην καλύτερη περίπτωση “χώνουν” ένα τεράστιο σύστημα ή δίκτυο (εδώ υπάρχει ζουμί και profit) για να σου πουν του χρόνου… “το service” γίνεται στην Ιταλία. με ότι αυτό συνεπάγεται σε δαπάνες κρατώντας το license /χρήστη για παιχνίδι … στις διαπραγματεύσεις, για αυτό δεν εκχωρούν δικαιώματα κέρδους license per user ή update στα κορόιδα.
Θέλω να σας θυμίσω τις κρατήσεις + 4-5 % , πέραν της συμμετοχής 5%, την εγγυητική 10% επάρκειας ανταλλακτικών για 10 έτη ! εδώ πείτε μου αν ξέρεται κατασκευαστή Η/Υ που να δίνει σε συνεργάτες default εγγύηση πάνω από 6 μήνες χωρίς χρέωση, εξαιρώ αυτούς με direct sales σε καταναλωτές που θα πρέπει να προσέχουν το s/n…και τα ψιλά γράμματα.
Για όσους δεν το γνωρίζουν με την δήθεν εκπαίδευση στελεχών σε δαγκώνουν κανονικά ετησίως ή αν είσαι
box mover δίνουν έκπτωση max 0.5-1% σε max τζίρους-στόχους. Θυμηθείτε επίσης διαγωνισμούς πχ φευ στο
Παιδείας όπου μαζί με τους υπολογιστές ζητούσαν και τα γραφεία !!! ενώ μετά όλα αυτά οι προμηθευτές δεν γνωρίζου πότε κι αν πληρωθούν αφού η πίστωση χάθηκε ή χάσαμε το τραίνο της χρηματοδότησης κα τραγελαφικά.
Έτσι βλέπουμε άλλα κόλπα στις διαδικασίες “στο περίπου” & στη λογική 3 στο λάδι 3 στο ξύδι, 6 στο λαδόξυδο.
Πριν πολλά χρόνια υπήρχαν συμβάσεις πηγαίου κώδικα και αγοράζαμε ακόμη και Unix AΤ&Τ license 3.3 για 8 bit solutions (Vi7/8) ακόμη και Unify RDBMS για τον ίδιο λόγο με παρόμοιο προβληματισμό από τον Καναδά σαν Γαλλόφωνη & Αγγλόφωνη Χώρα. Στη συνέχεια semi source code συμβάσεις και σήμερα τι ; Είναι δυνατό το Κράτος να αγοράζει (black box) & κώδικα σε μαύρα κουτιά; Δηλαδή τα εκτυπωτικά θα παραγοντοποιούμε ;
Γι αυτό συμφωνώ στην κυρίαρχη συμμετοχή και δράση των ανθρώπων του ΕΛ/ΛΑΚ που τουλάχιστον αρχικά πέραν από Επιστήμονες με κεφαλαία γράμματα τους θεωρώ Πατριώτες με χρυσά γράμματα.
Θέλω λοιπόν ξεχωριστά να τους ευχαριστήσω και ιδιαίτερα το Θόδωρο Καρούνο αν και δεν γνωρίζω πολλά
για το έργο τους από το χθεσινοβραδινό ξενύχτι μπροστά στις οθόνες της e-learn ΚΕΔΚΕ κατάλαβα ότι δουλεύουν σαν team συστηματικά και με Διεθνή πρότυπα, ΜIT/UTAH επιπέδου. Μπράβο, δύο φορές μπράβο.
Αυτά τα λέω γιατί τελευταία υπάρχει μια τάση να μιλάμε για το application s/w αλλά και το υλικό έχει σημασία και οι πλατφόρμες (αν μιλάμε για οικονομία στα λεφτά του φορολογουμένου) γιατί πολύ φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό
επειδή θα φουντάρουν κι άλλοι των channels βλέπω τους Πρυτάνεις να ψωνίζουν τερματικά & PCs, με πιστωτική κάρτα. Ο στόχος πάντα είναι το έργο σε σχέση με τις δαπάνες υλοποίησης (η δουλειά σε νέους, μείωση ανεργίας,
ανάπτυξη γνώσεων και εμπειριών στην υλοποίηση έργων, συμμετοχή των εργαζομένων και ιδιαίτερα των φοιτητών σε οράματα ! κλπ θετικά) για τον Πολίτη και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δράσεων για την οικονομική και κοινωνική συνοχή.
Στην πράξη μεγάλα project μπορούν να τα φέρουν εις πέρας άνθρωποι της αγοράς που ξέρουν τα “κόλπα” και τις θέσεις αμφοτέρων των πλευρών άρα πάνω από όλα χρειάζεται “ο λόγος υπέρ Ελληνικής Πολιτικής “ γιατί σήμερα χάθηκε η εμπιστοσύνη της μιας πλευράς με την άλλη, αλλά και των πολιτών, γι αυτό όλα τώρα φαντάζουν φτωχότερα. Πρέπει να μην χάνουμε χρόνο με τις διαφορές μας αλλά να βλέπουμε μπροστά, η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί έξυπνα, με ταχύτητα και αποφασιστικότητα στο ΕΣΠΑ και στην αποκέντρωση σε σχέση με τις επιχειρηματικές ευκαιρίες στα πλαίσια του σχεδίου Καλλικράτης. Επίσης πρέπει να πούμε όχι στα προσωπικά γραφεία Πανεπιστημιακών, φορέων προσωπικών στοχεύσεων που λειτουργούν για ίδιο όφελος, όχι σε πολιτικές γραφείων που θέλουν να γίνουν αρεστοί στον κόσμο, Ναι στους συνδέσμους και στις Ελληνικές Εταιρίες γιατί τα δικά μας παιδιά δουλεύουν ή θα δουλέψουν σε αυτές και φυσικά ΝΑΙ στα οράματα του Πρωθυπουργού, που τώρα είναι συμβατά με τα οράματα του Λαού.
Γιώργος Πετράκης
Θεσσαλονίκη
Σημείωση για τον κ. Πετράκη: η διαχείριση έργων ξεκινάει από το στάδιο της μαθηματικής προβολής του στρατηγικού σχεδιασμού σε έργα, συνεπώς η φάση επιλογής του προμηθευτή είναι πολλά στάδια μετά. Είναι πολύ συνηθισμένο να θεωρείται διαχείριση έργου η λειτουργία της Επιτροπής Παρακολούθησης και Παραλαβής Έργου, η οποία πρακτικά δεν έχει καμία σχέση με τη διαχείριση των έργων. Με όρους project management, η ΕΠΠΕ είναι ο νεκροθαύτης – βλέπει τί έγινε και τί δεν έγινε και παραλαμβάνει…
Ακριβώς γιαυτό το λόγο τα κάναμε ως χώρα χάλια στο Γ’ΚΠΣ και φοβάμαι για το τί θα γίνει στο ΕΣΠΑ: αντί να εφαρμόζουμε τις επιστημονικές μεθόδους διαχείρισης έργων με την απαιτούμενη τεχνογνωσία, βάζουμε κάποιον να εφαρμόσει κάτι που νομίζουμε ότι είναι αυτό που χρειάζεται.
Δυστυχώς έχω συγκεκριμένη εμπειρία από τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρίες του χώρου και σας ενημερώνω ότι ο λόγος που έχυν αυτά τα… θλιβερά αποτελέσματα -εντός και εκτός Ελλάδας- είναι ότι «εξελίσσουν» τους καλούς τεχνικούς σε project managers – με τα γνωστά αποτελέσματα: τα κάνουν χάλια, οι από πάνω -για να υποστηρίξουν τις επιλογές τους- κουκουλώνουν τα προβλήματα μέχρι να γίνουν ανυπέρβλητα και τότε ψάχνουν για θύματα…
Πρέπει να καταλάβουμε ως χώρα ότι αυτό που μας λείπει είναι η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, πρώτα με τον εαυτό μας και μετά με τους άλλους: ο μηχανικός Η/Υ είναι μηχανικός, όχι manager, τελεία και παύλα. Όταν τον βάζεις να διαχειριστεί project, επειδή έχει μια ασαφή εικόνα του τί είναι αυτό (η διαχείριση), το μόνο που καταφέρνει είναι ανθυποβάλλει τον εαυτό του στο ότι είναι ικανός και στην πράξη να καταντάει χειρότερος από μεσημεριανή εκπομπή.
Υπάρχουν χώρες (ΗΠΑ, Ιαπωνία) οι οποίες μπορούν να κάνουν μετά από χρόνια έναν μηχανικό σε manager ΑΛΛΑ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι θα του κάνουν ΠΟΛΥΕΤΕΣ ΣΧΟΛΕΙΟ: βήμα-βήμα, για χρόνια, θα επενδύσουν για να τον εκπαιδεύσουν στην ΠΡΑΞΗ, για να του γίνει βίωμα. Στις ΗΠΑ, ακόμα και ο Πρόεδρος εκπαιδεύεται – εδώ «κρύβουμε» τη γνώση με αφάνταστα υποτακτική, μη Ελληνική τακτική… Πείτε μου σε ποιά ελληνική εταιρία επενδύονται 6 μήνες σε κάποιον πρώην πληροφορικάριο project-manager-to-be, ώστε να καταφέρει να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ασχετοσύνης του; Πέρσι, σε συνέδριο project management στην Αυστρία, είδα μηχανικό ΠΟΛΥ γνωστής γερμανικής εταιρίας, ο οποίος πλέον είναι επιτυχημένος project manager, να λέει ότι πέρασε 2 ολόκληρα χρόνια εκπαίδευσης πριν ακουμπήσει το οτιδήποτε σχετικό με project management. Περαιτέρω, από τότε (15 χρόνια πριν), ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ πρέπει 2 εβδομάδες το εξάμηνο να τις περνάει σε εκπαίδευση εκτός εταιρίας, η οποία έχει επίσης ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο οποίο συμμετέχει… Πρέπει λοιπόν και οι επιχειρήσεις μας να καταλάβουν ότι με τυχοδιωκτικές λογικές ΔΕΝ μπορούν να έχουν μέλλον – ούτε εξουθενώνοντας τους υπαλλήλους «για το καλό της εταιρίας» με πολύ χαμηλούς μισθούς και τρελά ωράρια: πρέπει να βρουν τους άξιους (όχι το βύσμα που έχουν στη Χ θέση) και να επενδύσουν σε αυτούς.
Το ίδιο πρέπει να κάνει και το κράτος: επένδυση στους άξιους.
πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση!
Συγχαρητηρία για την πρόταση σας. Η υλοποιηση αυτων που περιγραφετε πρεπει να ολοκληρωθει προχτες. Ειναι επιτακτικη αναγκη η οργανωση των Δ.Υ. ετσι ωστε μεσα απο ενα τετοιο συστημα να επιτευχθει η σωστη εξυπηρετηση του πολιτη , η παταξη της διαφθορας , η οικονομια του χρονου και του χρηματος και να εδραιωθει ενα κοινωνικο κρατος που στο επικεντρο θα εχει τον πολιτη πραγματικα και οχι θεωρητικα.
Λογω της μακροχρονιας ενασχολησης μου με το Δημοσιο σε θεματα μηχανοργανωσης (απασχολουμενος στον ιδιωτικο τομεα) γνωριζω απο πρωτο χερι τις δυσκολιες ενος τετοιου εγχειρηματος ομως αξιζει η προσπαθεια. Η υλοποιηση work flow στο Δημοσιο εχει φιλους τους πολιτες (πελατες) εχει ομως και αρκετους εχθρους, ειναι αυτοι που θιγονται τα συμφεροντα τους και μερικες συντεχνιες. Τα εζησα πολυ εντονα ολα αυτα τα προβληματα και θα τα ζησουν και οσοι εμπλακουν σε τετοια εργα. Αξιζει ομως να υλοποιηθει μια τετοια προταση οσα εμποδια και αν υπαρχουν, ειναι θεμα προτιστης αναγκης. Εκτος απο την οικονομια την παταξη της διαφθορας κ.λ.π. θα προσφερει σημαντικα στην ποιοτητα ζωης των πολιτων, ιδιαιτερα στα μεγαλα αστικα κεντρα. Εννοειται βεβαια οτι αφορα ολες τις Δ.Υ και ολους τους τομεις και δραστηριοτητες. Η ιδεα να ξεκινησει η υλοποιηση του σε ενα μικρο νοσοκομειο ειναι πολυ καλη διοτι σε ενα τετοιο χωρο θα εφαρμοστουν σχεδον ολες οι βασικες διαδικασιες (προσωπικο,προμηθειες,ταμειο,λογιστηριο,αντιμετωπιση πληθους διευθυνσεων,διακινηση εγγραφων,παραλληλη επεξεργασια διαδικασιων , πολυσυνθετες διαδικασιες, συνεργασια διαφορων μηχανογραφικων συστηματων) και ενα πληθος καταστασεων που χρειαζεται να ενταχθουν σε ενα εννιαιο μηχανογραφικο συστημα οπως ο περιφημος «φακελος» ασθενους. Υπαρχουν πραγματα που δεν εχουν περιγραφει στην προταση η που χρειαζονται βελτιωση αυτο ομως ειναι πολυ φυσιολογικο στην πρωτη φαση ειμαι σιγουρος οτι η επομενη φαση θα ειναι κατα πολυ βελτιωμενη. Ευχομαι καλο κουραγιο παντα με τετοιες «τολμηρες» προτασεις και να ζησουμε την υλοποιηση της προτασης σας.
Φιλικα
Δημητρης Βαρδης.
Σχετικα με το σχολιο του OYM ΟΣΜ τι να πω ΜΠΡΑΒΟ χιλιες φορες και ευχαριστω που διαπιστωνω οτι δεν ειμαι ουτε ο μονος που τα λεει τοσα χρονια ουτε γραφικος. Τετοια κατασταση επικρατει στις Ελληνικες εταιρειες πληροφορικης (και οχι μονο) αυτη ειναι η αληθεια καμμια επενδυση στους εργαζομενους αντιμετωπιζονται ως αναλωσιμα υλικα αμμεσης αντικαταστασης. Εξοντωτικα ωραρια , χαμηλες αμοιβες, συνηθως ανυπαρκτες υπερωριες, σε πολλες εταιρειες οι συνθηκες εργασιας ειναι απο κακες εως αθλιες και βεβαια παρα την φτωχη εως ανυπαρκτη εκπαιδευση οι απαιτησεις ειναι τουλαχιστον εξωφρενικες. Τωρα εαν εχετε την απορια πως τα καταφερνει ο Ελληνας τεχνικος καποιες φορες καλυτερα και απο τους ξενους αναζητηστε την απαντηση σε λεξεις οπως φιλοτιμο , υπερμετρο ζηλο, εγωισμο , υπερπροσπαθεια κ.λ.π. Παρα τις προσπαθειες του προσωπικου κυριως μεσαιων στελεχων και κατω εαν δεν αλλαξει η νοοτροπια του Ελληνα επιχειρηματια αν δεν σταματησει η τσαπατσουλια η ασυδοσια η προχειροτητα συντομα τα αποτελεσματα θα ειναι οδυνηρα για ολους. Τα στελεχη πρεπει να ειναι πραγματικα στελεχη οι διευθυντες να ξερουν να διευθυνουν η εταιρεια μεσω ολων αυτων να ειναι αρωγος του εργαζομενου και οχι δυναστης. Επιτελους πρεπει ολοι να καταλαβουν οτι ο εργαζομενος ειναι συνεργατης με προσωπικοτητα και ονοματεπωνυμο οχι υλικο με ημερομηνια ληξης η ενα εσωτερικο τηλεφωνο που αλλαζει χερια. Ειναι αυτο στο οποιο πρωτιστως πρεπει να επενδυει η εταιρεια και οχι ο τελευταιος τροχος της αμαξας. Ας παρακολουθησουν μερικα σεμιναρια με ανοιχτα ματια και μυαλα χωρις τα γνωστα σχολια οτι ολοι οι ξενοι ειναι χαζοι και δεν ξερουν εκτος απο τους Ελληναρες και ισως να υπαρξει ελπιδα για κατι καλυτερο στο μελλον (σημερα θα ελεγα γιατι ειναι ηδη αργα) τοσο για τους εργαζομενους οσο και για τις εταιρειες.
Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την πρότασή σας και εύχομαι να έχει ανταπόκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Συγχαρητήρια για την πρότασή σας. Πιστεύω ότι ια βοηθήσει στη μείωση της γραφειοκρατίας που τόσο ταλανίζει τον Έλληνα πολίτη.
Βρίσκω εξαιρετική την πρότασή σας. Μακάρι να τύχει της προσοχής των ειδικών. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει ακόμα περισσότερο ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα για να διευκολυνθεί ο πολίτης στις συναλλαγές του με το κράτος.
Σημείωση για ΟΥΜ ΟΣΜ:
Αξιότιμε κύριε άγνωστε ΟΥΜ ΟΣΜ (αφού δεν δηλώνεις ονοματεπώνυμο-αλήθεια τι φοβάσαι ; εδώ μιλάμε ανοιχτά), οι επιστήμονες της πληροφορικής λέγονται πληροφορικοί κι όχι πληροφορικάριοι(sic) όπου ο συνειρμός με το ..αποθηκάριοι δείχνει την εμπάθειά σας στον ιδιαίτερα άξιο, ικανό, συμπαθητικό με εργασιομανία νέο κλάδο επιστημόνων & εργαζομένων στην Πληροφορική στις επικοινωνίες στα Πανεπιστήμια και στα ερευνητικά ιδρύματα και την ελλειπή γνώση της Ελληνικής. Σας θυμίζω ότι οι αριστούχοι φοιτητές μας του 19-20 ήταν οι πρώτοι στο πρώτο ερευνητικό ίδρυμα με Διεθνή αναγνώριση, στο Ερευνητικό ίδρυμα Κρήτης-το Ινστιτούτο Πληροφορικής Κρήτης από το 1982-3 Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους επειδή το ΕΛ/ΛΑΚ και η προσφορά στην Ελληνική επιστημονική κοινότητα ξεκίνησε από εκεί (όταν το ΝΑΤΟ δώρισε εξοπλισμό πληροφορικής για της ανάγκες του Κόμβου ARIADNE και του Ινστιτούτου καθώς και εξοπλισμού δορυφ. τηλεπικοινωνιών στα πλαίσια του ΝATO αλλά και των τηλεοπτικών αναγκών μας σε Δορυφ. σταθμό Θερμοπυλών) πρέπει οι πρωτεργάτες του ΕΛ/ΛΑΚ να τιμήσουν αυτούς τους ανθρώπους και την συνεισφορά τους. Δεν θέλω να επεκταθώ μόνο θέλω να μνημονεύσω ερευνητές καθηγητές συντονιστές διοικητικούς με επικεφαλής τους κκ Πολυζωίδη-Β. Βασιλάκη κα. ανθρώπους που γνώρισα κατά την διάρκεια εγκατάστασης του εξοπλισμού .
Θέλω να πω ότι στον μετά ενυπάρχει πάντα το πριν και νομίζω σε αυτό το forum πρέπει να τιμήσουμε
τους πρωτεργάτες της πληροφορικής δηλαδή τους Καθηγητές και τους επιστήμονες που έχουν λησμονηθεί
κι αυτό είναι το χρέος μας ακόμη και για όσους έφυγαν πάμπτωχοι και το χειρότερο λησμονημένοι. Πιστεύω
όταν θα μπει το νερό στο αυλάκι να βρεθεί καιρός κι αυτή η πρότασή μου να βρει ανταπόκριση.
Η πολιτική απόφαση είχε έρθει από την Ελληνική Κυβέρνηση και οι τεχνικοί δουλεύαμε by the book με τους ερευνητές να κάνουν την δουλειά τους έχοντας υλικό και λογισμικό δωρεάν.
Εκεί λοιπόν φίλε μου (χωρίς managers) έγιναν οι πρώτες προσπάθειες εξελληνισμού (Greek vi7/8) όπως σήμερα από νέους σε κάποια υπόγεια με ένα μικρό PC ίσως & κλεμμένο compiler ή δωρισμένο license κάνουν απίθανα πράγματα έως ότου κάποια έξυπνη πολυεθνική που έχει τις ικανότητες και τις δυνατότητες αφού τους ανακαλύψει να τους δώσει περισσότερα χρήματα ή και τίτλους Rubin-Diamond-Gold- senior specialist και τα ρέστα…για να τους ενσωματώσει στο δυναμικό και στις πολιτικές τους. Επειδή πιστεύω ότι έχεις αρετές και γνώσεις θα ξέρεις πιστεύω ότι σήμερα με υποτροφίες δωρεές κλπ έρχονται τα ίδια τα παιδιά μας για να εφαρμόσουν πολιτικές ξένες στα συμφέροντα του Ελληνισμού επειδή δεν αντιλαμβάνονται το όλον, αλλά συχνά μόνο το μέρος της επιβίωσης.
Αλλά φίλε μου η ζωή δεν είναι μόνο “τάλιρα” και το management ούτε οι “σεμιναριαστές” αλλά η αγάπη στην κατανόηση των άλλων, ο στόχος είναι με εργαλείο την πληροφορική να συμβάλουμε στην καλυτέρευση της ζωής του Πολίτη.
Ξαναδιάβασε λοιπόν το άρθρο περί workflow του κ. VKats με την προτεινόμενη λύση που είναι σαφής &
αναλυτική με open code (www.processmake.com) άρα μειωμένες δαπάνες και κάνε μας καλύτερους,
τουλάχιστον εμένα που είμαι ένας απλός τεχνικός που θέλαν οι πολυεθνικές ΙΒΜ, ΟLIVETTI, PLEXUS, UNIFY,ORACLE, NCR,AT&T,SCO,NOVELL κα Ελληνικές όπως Algosystems sa να με βάλουν ντε και καλά διαχειριστή των συμφερόντων τους !
Στην συνέχεια κατέβασε από το site gsis.gr ένα διαγωνισμό όποιον νομίζεις και πες και σε μας τι θα έκανες
για να δώσεις καλύτερες υπηρεσίες με λιγότερα χρήματα για να δώσεις τον επιούσιο άρτο στους εργαζομένους μιας εταιρίας Πληροφορικής που θα ήσουν μέτοχος και διαχειριστής; Αν πχ το θέμα αφορά πχ Appl. s/w και οι τεχνικές προδιαγραφές είναι μη επαρκώς τεκμηριωμένες θα έβαζες project manager αναλυτή ή οικονομολόγο;
Aυτό εννοούσα ξέροντας καλά ποιοι τραβάνε το κουπί κι ότι πάντα …….γδέρνουν τον λαγό.
Nομίζω έγινα σαφής ότι πρέπει να αποφεύγουμε σαν το διάβολο με το λιβάνι εκ-φράσεις που μας χωρίζουν,
οι ανθρώπινες σχέσεις είναι κυρίαρχες, οι πραγματικοί managers προσέχουν ιδιαίτερα αυτό το θέμα, επενδύουν
στον άνθρωπο και στον ψυχισμό του, οι Έλληνες είμαστε περήφανος Λαός, έχουμε φιλότιμο γι αυτό εδώ πρέπει να σταθούμε με μεγάλη προσοχή, άλλωστε για να ξανακούσουμε μουσική πρέπει τα μαύρα και άσπρα πλήκτρα του πιάνου να παίξουν όλα μαζί με έναν διευθυντή ορχήστρας……. που αρχικά πρέπει να ξέρει πρώτα πιάνο.
Εδώ που φθάσαμε δεν μας περισσεύσει κανείς, όλοι χρειάζονται εκεί που χρειάζονται και μην μου στεναχωρείς αγαπητέ μου φίλε τους πληροφορικούς (γιατί τώρα που λέμε εμείς ιστορίες κάποιοι ξενυχτούν μπροστά στα monitors με τριπλούς σκέτους καφέδες να βγάλουν το φίδι από την τρύπα του Προϋπολογισμού) ούτε
τους εναπομείναντες επιχειρηματίες & επενδυτές της πληροφορικής γιατί φοβάμαι αν δεν αλλάξουμε θα πάθουμε
ότι πάθαμε με την good year που σε μια βραδιά τα σήκωσαν και έφυγαν χωρίς να κοιτάξουν πίσω.
Α! και κάτι άλλο ο φίλος μας ο Bill (και τόσοι άλλοι Μηχανικοί) στα νιάτα του & στο υπόγειο management έκανε ;
Γεώργιος Πετράκης.
Συγχαρητηρια πολυ καλη η προταση σας. Θα μπορουσε να κανει τα πραγματα πιο ευκολα.
Δε το συζητώ ότι κάτι τέτοι πρέπει να είναι κομμάτι τις ραχοκοκκαλιάς ενός ενιαίου κρατικού συστήματος μηχανοργάνωσης. Οσοι από εσάς έχετε κάνει ποτέ εγκατάσταση Linux, θα γνωρίζεται τον όρο dependencies κατά την εκτέλεση εγκαταστάσεων. Από πριν το σύστημα γνωρίζει τους συσχετισμούς πακέτων. Φυσικά και θα πρέπει μια αντίστοιχη φιλοσοφία να εφαρμοστεί και στο workflow μια γραφειοκρατικής διαδικασίας κρατικού φορέα. Επίσης αυτό μας κάνει να σκεφτόμαστε πότε επιτέλους το κράτος θα αποκτήσει ένα ύπερ-CRΜ-ERP για να τα παρακολουθεί όλα αυτά σε επίπεδο υπηρεσιών μεταξύ φορέων-φορέων και φορέων-πολίτη.
Θα ήθελα να προσθέσω επίσης ότι:
– Ο φίλος που μας θύμισε την ARIADNE με πήγε πολλά χρόνια πίσω.
Θυμήθηκα και την εποχή που είχα ακόμα ΒΒS. Αλλά από τότε έχει μπεί πολύ νερό στο αυλάκι, και να σου θυμίσω επίσης, ότι όταν μερικοί παλαβοί σαν εμάς φονάζανε στον κόσμο να βάλει υποδομή πληροφορικής, εμείς οι ιδιώτες που πουλάγαμε τα PC ένα ένα και τρέχαμε να στήσουμε τα πρώτα μόντεμ σε κάτι επίσης τρελούς γιατρούς, δικηγόρους, δάσκαλους και επιχειρηματίες, βάλαμε ουσιαστικά την Ελλάδα στον χάρτη της πληροφορικής. Και έχοντας δουλέψει και σε περιοδικά του κλάδου, θυμάμαι πολύ καλά τις εποχές που όλοι περίμεναν να διαβάσουν τι γράφουμε για να ξεστραβθούν με τα νέα απ το μέτωπο και τις εκθέσεις πληροφορικής που είταν τότε το μόνο μέσο συνέυρεσης και ανταλλαγής ιδεών. Δε θυμάμαι ποτέ (με εξαίρεση το ΙΤΕ) να έγινε κάτι από κρατικό φορέα που να σπρώξει την αγορά προς το μέλλον με εξέρεση κάποιες κινήσεις του ΟΤΕ όταν πλέον περνάγαμε προς ISDN/ADSL. Μέχρι τότε μόνο η ιδιωτική προτοβουλία τράβαγε το λούκι και πάντα σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης προσπαθώντας να πείσουμε τους φίλους Νομάρχες/Δημάρχους να παρακαλέσουν για κονδύλια μηχανοργάνωσης μπας και σωθούν και οι ίδιοι από το γραφειοκρατικό τέρας.
Να υπενθυμίσω επίσης, ότι οι 2 καλύτεροι manager του πλανήτη, Eric Schmidt (Google) και Steve Jobs, όλως τυχαίως προέρχονται και οι 2 απ το χώρο της πληροφορικής, αλλά με τελείως διαφορετικά backgrounds. Ο ένας ήταν όντως μηχανικός, ενώ ο άλλος ήταν οραματιστής με κολλητό μηχανικό.
Και σε αντίθεση με την ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ στον τομέα του project management εταιρεία στον κόσμο, ΠΑΛΙ απ το χώρο της πληροφορικής (Microsoft) ο μόνος με σπουδές πάνω στο management (τις οποίες και παράτησε) ήταν ο Bill Gates. Για αυτό και το Redmond έχει πιο πολλούς managers απο coders
Δείτε λοιπόν αυτά τα 3 διαφορετικά παραδείγματα και προσεγγίσεις, και θα διαπιστώσετε ότι πολλές φορές το ταλέντο και η εμπειρία ή ακόμα και η φαντασία και το ανοιχτό μυαλό (όχι το λογισμικό) δεν πάνε πάντα παρέα, και μπορεί να καταλήξουν σε αντίχτοιχα αντυπωσιακά οικονομικά αποτελέσματα, με εντελώς διαφορετική σκέψη και προσέγγιση από πλευράς management.
Και οι 3 κολλοσοί πέτυχαν, και οι 3 διαφέρουν και οι 3 έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στην επίλυση συναφών προβλημάτων.
Η φορμουλο-ποιήση δεν είναι πανάκεια. Έχω δει άτομα με 2 διδακτορικά να μη ξέρουν να χωρίσουν 2 γαιδάρων άχυρα πέρα από το τεχνοκρατικό μαντρί που κινούνται. Δε θα ένιωθα άνετα με τέτοια άτομα μέσα σε mission-critical production pipeline. Και στα 25 χρόνια που χω στο σπορ, κυριώς αυτοί είναι οι πρώτοι που πάνε σπίτια τους. Αυτό κάτι σημαίνει, στην Ελλάδα τουλάχιστον. Οτι μια επιτροπή ατόμων με κοινό τεχνοκεντρκό παρονομαστή είναι σαν μια κατσίκα με 4 πισινά πόδια, όπως είχε πει και ένας σοφότερος ημών.
Αγαπητέ κε. Πετράκη,
Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να μεταφέρω το ενδιαφέρον των αναγνωστών ούτε σε προσωπική αντιπαράθεση (δεν σας γνωρίζω άλλωστε) ούτε σε εκτός του σκοπού του παρόντος site θέματα, όπως αυτά τίθενται – χρόνος μου άλλωστε είναι εξαιρετικά πολύτιμος για να ασχολούμαι με οτιδήποτε δεν ελπίζω να χρήζει βελτίωσης: τον επενδύω λόγω του ότι πολιτικά τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση.
Για λόγους καθαρά ηθικής τάξεως και μόνο υποχρεούμαι να σας απαντήσω, πριν μπω στην ουσία:
Το γεγονός και μόνο ότι σας ενδιαφέρει ο αγγελιοφόρος και όχι το μήνυμα είναι ενδεικτικό της προσέγγισής σας: εγώ επικεντρώνομαι στην ουσία και όχι στο να επιτεθώ σε αυτόν που την εκφέρει.
Ο συνειρμός του πληροφορικάριου με τον αποθηκάριο, δεδομένου ότι έχω προσωπικά την τιμή να έχω διατελέσει και αποθηκάριος (άρα έπρεπε να προσβληθώ σύμφωνα με τη λογική σας), είναι επίσης και ενδεικτικό της προσέγγισής σας: εφαρμόζετε για άλλους αυτό που δεν δέχεστε για τον εαυτό σας. Εγώ ποτέ δεν έκανα τέτοιο συνειρμό.
Για τις εξαιρετικές δυνατότητες των εν λόγω επιστημόνων, το μόνο που έχω να πω είναι ότι τις έχω μνημονεύσει εδώ και μέρες σε άλλο μέρος του εν λόγω site, συνεπώς δεν υπάρχει θέμα διαφωνίας.
Όσο για το τι έχω κάνει προσωπικά για να δώσω καλύτερες υπηρεσίες με λιγότερα χρήματα και για να δώσω δουλειά σε άλλους, σημειώνω ότι είναι πολύ περισσότερα από όσα μπορείτε να φανταστείτε – εντός και εκτός Ελλάδος: θα ήταν γελοίο να τα απαριθμήσω – η αγορά τα γνωρίζει.
Τέλος, το γεγονός ότι δεν γνωρίζετε ότι ΟΛΗ η αγορά αναφέρεται στους επιστήμονες της πληροφορικής ως πληροφορικάριους, όχι για να τους απαξιώσει αλλά γιατί, όπως πιθανώς να γνωρίζετε, αυτή είναι η φρασεολογία που χρησιμοποιείται ευρέως, είναι ενδεικτικό του ποιος από τους δυό μας βρίσκεται εντός της αγοράς.
Τώρα στην ΟΥΣΙΑ:
Αναφέρατε, πολύ σωστά ως ενδεικτικό παράδειγμα, την GoodYear: θυμάστε ποιοι, όπως έγινε κοινά παραδεκτό, ήταν υπεύθυνοι για την τραγική εξέλιξη αυτής επένδυσης; Όχι οι πραγματικοί managers, οι οποίοι τράβαγαν τα μαλλιά τους με αυτά που τους συνέβαιναν, αλλά οι εκπρόσωποι των εγαζομένων (= οι τεχνικοί που χρήστηκαν project managers, στο παράδειγμά μας). Συνεπώς επιβεβαιώνετε τα λεγόμενά μου, τα οποία είναι αντίθετα από τη συλλογιστική την οποία αναπτύσσετε.
Πολύ σωστά αναφέρατε ότι «εδώ που φθάσαμε δεν μας περισσεύσει κανείς» και λυπάμαι αν στεναχωρώ τους πληροφορικούς, για να χρησιμοποιήσω τον όρο σας ώστε να μη νοιώθετε θιγόμενος, αλλά δεν είναι αποτελεσματικό να τρέφουν φρούδες ελπίδες: δεν γίνεται αποτελεσματική υλοποίηση έργων είτε όταν λειτουργούν ως «μοναχικοί λύκοι» είτε όταν έχουν την ελπίδα ότι μετά από 10 χρόνια «μαυρίλας» θα γίνουν, δικαιωματικά, managers. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, όχι ουτοπικά ιδεαλιστές: μην ξεχνάμε ότι δεν είναι όλοι οι πληροφορικοί τόσο παθιασμένοι με το αντικείμενο όσο εσείς και μακάρι να μπορούσατε να τους μεταλαμπαδεύσετε τη δυναμική σας: οι δουλειά των πραγματικών project managers θα γινόταν πιο ανθρώπινη.
Τέλος, θα σταθώ στη φράση «σε αυτό το forum πρέπει να τιμήσουμε τους πρωτεργάτες της πληροφορικής», η οποία είναι ενδεικτική του ήθους σας και της έντονα συναισθηματικής σας σύνδεσης και φιλοτιμίας σας αλλά δυστυχώς είναι, λόγω της εξειδίκευσής σας, εκτός του στόχου (ακόμα και του εν λόγω site: ο project manager είναι εκεί για να σας βοηθήσει να έχετε το αποτέλεσμα «για να καλυφθεί η μαύρη τρύπα του Προϋπολογισμού», όπως πολύ σωστά αναφέρετε.
Σημείωση: ο Bill δεν έγινε ποτέ Μηχανικός – μετά τα 2 χρόνια σπουδές έφυγε από αυτό το αντικείμενο γιατί κατάλαβε ότι δεν ήταν και δεν θα γινόταν ποτέ…
@ Δημοσθένης, Μιχάλης Φλυτζάνης, Σολωμού Ελένη, ΠΑΠΠΑΣ Γιώργος, Βαρθαλίτης Μάρκος, SINI: Η αποφυγή γραφειοκρατικών εμποδίων και η διευκόλυνση του πολίτη είναι ο στόχος μας. Και δική μας επιθυμία είναι να δούμε το σύστημα υλοποιημένο.
@ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΔΗΣ: Οι αλλαγές σε μεγάλους οργανισμούς είναι όντως δύσκολες. Τόσο εδώ όσο και στην παρουσίαση της πρότασης είμαστε ανοικτοί σε σχόλια και επισημάνσεις για βελτίωση, και θα χαρούμε να σας ακούσουμε.
@ OYM ΟΣΜ 1) Υπάρχουν διαδικασίες όπου τα πράγματα δουλεύουν στο περίπου (ειδικά όταν υπάρχουν διφορούμενα νομικά πλαίσια), αλλά συνήθως οι συναλλαγές του πολίτη με τις υπηρεσίες έχουν συγκεκριμένες διαδικασίες:
Πάτε στην εφημερία στα εξωτερικά ιατρεία, σας δίνουν ένα παραπεμπτικό, και πρέπει να κλείσετε ραντεβού σε συγκεκριμένο τηλέφωνο για ειδικευμένη εξέταση. Αν ο γιατρός είναι καινούργιος ή έχει περάσει 25 ώρες εφημερίας τότε μπορεί να ξεχάσει οτι χρειάζεται τηλέφωνο και θα σας πει ελάτε αύριο για την εξέταση στο τμήμα Χ. Δίχως λόγο πάτε την επομένη, και ανακαλύπτετε πως χρειάζεται ραντεβού. Είμαι σίγουρος, πως ο καθένας μας πως έχει να διηγηθεί πληθώρα παρόμοιων ιστοριών.
Τέτοιες διαδικασίες μπορούν να καταγραφούν ώστε ο πολίτης να μην ανακαλύπτει εκ των υστέρων το χαμένο κομμάτι της αλυσίδας.
2) Θεωρώ δύσκολο αυτό που αναφέρετε «ο πολίτης ΔΕΝ ενδιαφέρεται ΟΥΤΕ θα έπρεπε να ενδιαφέρεται για ροές διαδικασιών». Ακόμα και σε κράτη που θεωρούνται πρότυπα όσον αφορά τις δημόσιες υπηρεσίες (Δανία, Σουηδία), ο πολίτης δεν θα μπορέσει να βγάλει άκρη με μια δημόσια υπηρεσία αν δεν γνωρίζει πως να κινηθεί στην υπηρεσία. Η διαφορά (ή καλύτερα μία από τις διαφορές) είναι πως μπορεί να ενημερωθεί άμεσα και σωστά για το πως πρέπει να κινηθεί.
Έχετε απόλυτο δίκιο τόσο πως «πάσχουμε από συστεμική διαχείριση» όσο και πως τα εργαλεία από μόνα τους δεν δίνουν την λύση. Ο στόχος αρχικά μας είναι η καταγραφή της γραφειοκρατίας, κάτι που μπορεί να βοηθήσει άμεσα τον πολίτη, αλλά και μελλοντικά σε προσπάθειες συστεμικής διαχείρισης και βελτιστοποίησης των διαδικασιών.
Μιας και η διαδικασία οδεύει προς το τέλος της, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συμμετέχοντες για τα σχόλιά τους και τον χρόνο που αφιέρωσαν τόσο στο σύνολο του διαγωνισμού όσο και στην πρότασή μας!
(α) Σίγουρα όλοι έχουμε τέτοια περιστατικά να αναφέρουμε αλλά είναι στην ευθύνη του κράτους αφενός να καταγράψει αυτές τις διαδικασίες και αφετέρου να εξωτερικεύσει πλήρως τον πολίτη από τη διαδικασία: ο πολίτης θέλει υπηρεσίες υγείας μόνο και όχι καθοδήγηση για το πως θα ταλαιπωρηθεί λιγότερο (όταν λιποθυμάς από τον πόνο, δεν θες να ακούσεις για διαδικασίες). Από την άλλη, σχετικά με το συγκεκριμένο παράδειγμα, μη ξεχνάμε ότι υπάρχει μια πλειάδα συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού που, αντί να ακολουθούν την προβλεπόμενη οδό για μη έκτακτα περιστατικά, επιβαρύνουν το σύστημα κατά 80%: αν ο πολίτης ήταν εκτός διαδικασίας, θα ήταν εφικτή και η αποφόρτιση του συστήματος από αυτά τα περιστατικά, ίσως και με ποινολόγηση κάποιας μορφής.
(β) Η εμπλοκή του πολίτη σε διαδικασία στις βόρειες χώρες, όπως αναφέρετε, συνδέεται και με το δικαίωμα του πολίτη να ελέγξει την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας (π.χ. αν ο υπάλληλος του πει «φέρε αυτά τα 2 χαρτία» και στην πραγματικότητα χρειάζονται άλλα ή άλλα τόσα, ο υπάλληλος πάει σπίτι του με μια απλή κίνηση από τον πολίτη. Δεδομένου του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα της Ελλάδας και του τρόπου με τον οποίο εφαρμόζεται, δυστυχώς δεν είναι πρακτικά εφικτό κάτι τέτοιο εδώ.
(γ) Για την καταγραφή της γραφειοκρατίας, δεδομένης της πολύ σκληρής εμπειρίας που έχω στο αντικείμενο, θα σας πρότεινα να οργανώσετε μια 5μελή ομάδα, ένας εκ των οποίων θα είναι από την ΑΔΕΔΥ και ένας άλλος Εισαγγελέας, και να πηγαίνετε βήμα-βήμα για κάθε ένα στάδιο κάθε διαδικασίας. Ο της ΑΔΕΔΥ θα εξασφάλιζε ότι δεν θα είχατε αντιδράσεις των υπαλλήλων και ο Εισαγγελέας ότι ο υπάλληλος που θα σφύριζε αδιάφορα ή θα σας απαντούσε με ασάφεια, θα πήγαινε σπίτι του (σημ.: ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας είναι πολύ αυστηρός και γιαυτό ίσως δεν εφαρμόζεται ποτέ). Αν κινηθείτε υπηρεσιακά, θα βιώσουμε το Star Wars, καλά να είμαστε, και ακόμα θα ψάχνετε – δεν θα σας δίνει κανένας σημασία, όποια εξουσιοδότηση και να έχετε. Αν χρειαστείτε βοήθεια στην οργάνωση αυτού του project, είμαι στη διάθεσή σας.
΄΄ολα καλά, έλγχος θα γίνεται? Να τοποθετηθούν ταμίες από το Υπουργείο Οικνομικών σε όλους τους Δήμους, υπόλογοι αποκλειστικά για τις πληρωμές και τή διαχείριση.
Άγνωστε φίλε ΟΥΜ ΟΣΜ, “είσθε φίλος μου γιατί είσθε Πατριώτης, και σαν άνθρωπος μπορεί να έχετε διαφορετικές απόψεις, γι αυτό είμαστε όλοι εδώ”.
1. Ακόμη περιμένω την αποδοχή σας στην πρόταση μου να μιλάμε με ονοματεπώνυμο, γιατί open σημαίνει
open και open code σημαίνει ανοικτές δαιδικασίες με ανοιχτά μυαλά εκτός της πρακτικής για τον κώδικα και μια κατάθεση ψυχής στην πανανθρώπινη λογική της αλληλεγγύης , να πάμε όλοι πιο ψηλά όπως τα δέντρα στον ουρανό.
2. Αναφέρθηκα σε παραδείγματα εσφαλμένων αποφάσεων (περίπτωση Good Year) που έβλαψε τις επενδύσεις
την οικονομία και τους εργαζομένους στη Πόλη μου γιατί ήξερα ( ως part time μηχ. υποστήριξης σε 36άρι ΙΒΜ σε υτή) περισσότερα πράγματα και λόγω παλαιότερης εμπλοκής μου (στο Ταμείο Μετάλλων-Μan.στο Control room ASEA- Χαλυβουργείου Ελασμ. Μεταλ.Χάλυψ ΑΕΒΕ&ΝΕ).
Έτσι λοιπόν με επαφές μου με τον αείμνηστο Πρόεδρο (που χάθηκε αναπάντεχα) του εργατικού Κέντρου Θες/νίκης (συμμετοχή μου στο ΜΑΚΙΝΕ), τον εξαίρετο Αντιδήμαρχο κ Αλέκο Μαρατζίδη και τους αείμνηστο Δήμαρχο με κεφαλαία γράμματα κ. Μαναβή, τον Πρόεδρο στυλοβάτη της ΔΕΘ Αντώνη Κούρτη (ως εγκαταστάτης συντηρητής Εξοπλισμού τόσο στον Δήμο, όσο και στη ΔΕΘ-office automation EOK -Αρμοδ. Καθ.Απ.Λάζαρης-Υπ.Προεδρίας) αντελήφθην ότι ούτε οι managers έκαναν λάθος (ούτε οι τεχνικοί-εδώ γελάμε!!!) αλλά ο κεραυνός εν αιθρία ήρθε λόγω ενσωμάτωσης νόρμας της ΕΟΚ στις διαδικασίες περί διεθνών
δημοσίων διαγωνισμών (323 αν θυμάμαι καλά) όπου σε Σχ. Διαγωνισμό του Ελληνικού Στρατού για προμήθεια
ελαστικών η Good Year έχασε τη δουλειά. Αλλά πιστεύω εδώ ότι και το σωματείο είχε αναλογικά μικρότερη ευθύνη γιατί κτυπούσε με δύναμη το χέρι στο μαχαίρι με εσφαλμένες διεκδικήσεις (κακό timing) όταν πολλές χώρες είχαν προσεγγίσει την ποιότητα με επενδύσεις και μικρότερα κοστολόγια εις ότι αφορά ιδιαίτερα το εργατικό κόστος (φθηνά εργατικά). Το πρόβλημα για τους φορείς και τους εκπροσώπους της Πόλης ήταν τι γίνεται με τους εργαζομένους, γι αυτό και η εθελοντική προσφορά μου στο ΜAKINE για την επιμόρφωση στελεχών (Κ.Παγκαρλιώτας-Νίκος Γιαννόπουλος Πρόεδρος ΕΚΘ) κι αυτό είναι πρόβλημα που συνεχώς θα μας ταλαιπωρεί.
(Ένα σχ. θέμα που μπορείτε αν μπορείτε να απαντήσετε είναι πχ τι μπορεί να γίνει από την Ελληνική
Κυβέρνηση (Risk of Management-και το ρίσκο έχει ρίσκο ?) σε σχέση με τις φρεγάτες από την Γαλλία
όταν επιτακτικά ενδεχομένως μας ζητηθεί να αγοράσουμε από τον Σαρκοζί (κάτι ξέρω ως διαπιστευμένος από Namsa/Nato-Defense), ενώ ταυτόχρονα οι φίλοι πράσινοι & Σοσιαλιστές βάζουν πλάτη στην ΕΕ αναφέροντας ως βασικό λόγω εκτροχιασμού των Δημοσιοοικονομικών μας τους Εξοπλισμούς σε Defense λόγω Τουρκικού casus beli). Εδώ έχουμε έναν “Χοντρό κι έναν Λιγνό” και αναφέρομε στο Εθνικής Αμύνης όπου με ευλάβεια παρακολουθούμε το site e-venizelos το οποίο θα σας συνιστούσα να μελετάτε “ανεπιφυλάκτως” για να δείτε ποιοι είναι managers (κι όχι Ντεμέκ ή Γιαλατζί).
Εις ότι αφορά τα περί πολιτικής, σας συνιστώ το site diavlos.gr (el@tziolas.gr) συνεργάτη πρώην Υφ/γού εργασίας για τοπικά-κοινωνικά -οικονομικά –διεθνή κα εξόχως πολιτικά θέματα .
3. Πρέπει λοιπόν εδώ να μαρτυρήσουμε την αλήθεια και να αφήσουμε τα λεκτικά κολπάκια για τις μεσημεριανές εκπομπές γιατί αν συνεχίσουμε έτσι θα μας πάρουν με τις πέτρες …managers & τεχνικούς.
Αναφορικά με την αγορά και τους “εκτός αγοράς” εδώ έκανες διάνα, αφού στην Ελλάδα οι εντός με τις συνθήκες του Κλεπτοκρατικού μοντέλου πρέπει να ψαχθούν λίγο μεταξύ τους για να βρουν τα λαμόγια.
Ξέρουμε όλοι “το φωνάζει ο κλέφτης για να φύγει ο νοικοκύρης” κ. manager, άλλωστε είτε αισθανόμαστε σαν μοναχικοί λύκοι (ο λύκος κι αν γεράσει το χούι δεν το αλλάζει/μέχρι να τον περιγελούν και τα κουτάβια), είτε είμαστε λαγοί….. που στο τέλος τον γδέρνουν, στην περίπτωσή μας οι ξένες αγορές.
Οι ξένες αγορές πάντα θέλουν “εκπροσώπους” το πάρτι έλαβε τέλος όπως και η συνομιλία μας
γιατί αν καταχραστούμε την φιλοξενία ούτε εσείς, ως ομολογουμένως έξυπνος manager, κι εγώ ως
τεχνικός εξωμοναχικός λύκος θα έχουμε συμβολή.
Σημείωση. Ζητώντας συγγνώμη από όλους τους αγαπημένους μου φίλους Πατριώτες θέλω να τους δώσω ένα άρθρο για αποζημίωση.
Σας ευχαριστώ θερμά,
Γεώργιος Πετράκης.
Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι εκεί όπου οι υπάλληλοι που έρχονται αργοπορημένοι συναντούν στη σκάλα αυτούς που σχολάνε νωρίτερα.
George Courteline,1858-1929, Γάλλος συγγραφέας
Είναι Ασήμαντος όσο ακριβώς απαιτείται και πιθανώς όσο και το σύστημα απαιτεί.
Εξάλλου, είμαι πολύ αδύναμος για να διαψεύσω τον Καβάφη, αλλά και δεν είμαι σίγουρος αν μια κυβέρνηση μπορεί να διαψεύσει την παρακμή και την αλήθεια στους στίχους του. Είναι γεγονός ότι σε κάθε εγχείρημά σας είστε καταδικασμένοι να απευθύνεστε για την υλοποίηση σε μια διοίκηση και στον τύπο, όπως ακριβώς αυτή περιγράφεται στα γραφόμενα του ποιητή. Η δυσκολία είναι τεράστια…
Ας φρόντιζαν
……Σ’ ότι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Αυτή είν’ η πρόθεσής μου.
Αν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους –
τους ξέρουμε τους προκομμένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τι φταίω εγώ……
Σ’ ότι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Αυτή είν’ η πρόθεσής μου.
Αν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους –
τους ξέρουμε τους προκομμένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τι φταίω εγώ.
Πικρές αλήθειες από το παρελθόν
Μια αναδημοσίευση ενός κειμένου 2000 χρόνια μετά
Το κείμενο που ακολουθεί είναι αποσπάσματα από μιά μετάφραση που έκανε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος σε κάποιες επιστολές ενός ρωμαίου Συγκλητικού (Μενένιος Απιος) προς έναν ανθύπατο που είχε αναλάβει τη διοίκηση κάποιας περιοχής στην Αχαία (Ατίλιος Νάβιος). Οι επιστολές μεταφέρουν στο νέο ανθύπατο τη γνώση που είχε αποκτήσει ο ρωμαίος Συγκλητικός από την επαφή του με τους έλληνες για αρκετά χρόνια.
Το κείμενο το είδα για πρώτη φορά σε ένα …αυτοκινητιστικό περιοδικό(!). Αν και φαινομενικά μεγάλο, είναι δραματικά επίκαιρο και διαβάζεται με δέος.…
Κερδίσαμε, αγαπημένε Ατίλιε, τον κόσμο με τις λεγεώνες μας, αλλά θα μπορέσομε να τον κρατήσομε μονάχα με την πολιτική τάξη που θα του προσφέρομε. ∆ιώξαμε τον πόλεμο στις παρυφές της γης. Από τον Περσικό κόλπο ως τη Μαυριτανία, από τη γη των Αιθιόπων ως την Καληδονία αδιατάρακτη βασιλεύει η ρωμαϊκή ειρήνη. ∆ύσκολο φαίνεται να εξηγήσει κανείς, πως μια πόλη έφτασε να κυβερνά την οικουμένη. Μέσα στους λόγους όμως που θα αναφέρονταν για μια τέτοια εξήγηση, θα έπρεπε να ήταν πρώτος ετούτος: καταλάβαμε καθαρά και έγκαιρα πως υποτάσσοντας τους λαούς, αναλαμβάνομε μιαν ευθύνη για την ευημερία τους.
Τούτη η συνείδηση της ευθύνης διακρίνει τους βαρβάρους κατακτητές από τους κοσμοκράτορες. Μονάχα ο Αλέξανδρος πριν από μας είχε τη συνείδηση τούτης της ευθύνης.
Ευτυχώς για τη δόξα της Ρώμης πέθανε νέος, γιατί αλλιώς θα ήτανε οι έλληνες σήμερα οι άρχοντες του κόσμου. Αλίμονο στους λαούς όταν τις προσπάθειές τους τις ενσαρκώνουν μονάχα σε μονωμένα άτομα που περνούν και όχι σε ανθρώπινες κοινότητες, σε θεσμούς, που αντέχουν στη ροή των πραγμάτων και σηκώνουν άνετα τον όγκο των πολύχρονων έργων.
Έχομε τη σοφία να μη θέλομε να είμαστε δυσβάσταχτοι εκμεταλλευτές των λαών που υποτάχτηκαν στην εξουσία μας. Καταλάβαμε πως μια τέτοια εκμετάλλευση καταντάει ζημιά και ανησυχία δαπανηρή, όταν ξεπερνάει το πρεπούμενο μέτρο. Και μάλιστα όσο πιο εκτείνεται η εξουσία, όσο πιο αραιώνουν οι φρουρές και αυξαίνει η δυσαναλογία του αριθμού των αρχόντων και των αρχομένων, τόσο η εκμετάλλευση πρέπει να γίνεται πιο ανεπαίσθητη, ένας ελαφρύς τόκος που οι λαοί μας πληρώνουν για την τάξη και την ειρήνη που τους εξασφαλίζομε.
Αλλά δε φτάνει να τους χαρίζομε ειρήνη και τάξη, γιατί αυτά είναι αρνητικά στοιχεία, είναι όροι, δεν αποτελούν την ουσία της ευδαιμονίας των ανθρώπων. Πρέπει να προάγομε την υλική ευημερία των λαών μας. Πρέπει με την υπερέχουσα τεχνική μας να τους κατασκευάζομε υδραγωγεία και αιωνόβιους δρόμους, λιμάνια, γιοφύρια και άλλα έργα που κάνουν τη ζωή των ανθρώπων πιο άνετη και πιο εύκολη. Θα έπρεπε ακόμη και της φιλοσοφίας και της ποίησης τα δώρα να σκορπούσαμε στις χώρες που κυβερνούμε. Το μέγα όμως τούτο έργο είμαστε άξιοι να το κάνομε μόνο στις δυτικές επαρχίες, γιατί εκεί που βρίσκεσαι εσύ, οι έλληνες το επιτελούν ακόμη σήμερα καλλίτερα από μας. Ας επαναλάβομε και εμείς τη δυσάρεστη ομολογία του Οράτιου Φλάκκου: Graecia capta, ferum victorem cepit, et artes Intulit agresti Latio.
…O έλληνας είναι πιο εγωιστής από μας και συνεπώς και από όλα τα έθνη του κόσμου. Το άτομό του είναι «πάντων χρημάτων μέτρον» κατά το ρητό του Πρωταγόρα. Αδέσμευτο, αυθαίρετο, και ατίθασο, αλλά και αληθινά ελεύθερο ορθώνεται το εγώ των ελλήνων. Χάρις σε αυτό σκεφθήκανε πηγαία, πρώτοι αυτοί, όσα εμείς αναγκαζόμαστε σήμερα να σκεφθούμε σύμφωνα με τη σκέψη τους. Χάρις σε αυτό βλέπουν με τα μάτια τους και όχι με τα μάτια εκείνων που είδαν πριν απ’ αυτούς. Χάρις σε αυτό η σχέση τους με το σύμπαν, με τα πράγματα και τους ανθρώπους δεν μπαγιατεύει, αλλά είναι πάντα νέα, δροσερή και το κάθε τι, χάρις σε αυτό το εγώ, αντιχτυπάει σαν πρωτοφανέρωτο στην ψυχή τους.
Είναι όμως και του καλού και του κακού πηγή τούτο το χάρισμα. Το ίδιο «εγώ» που οικοδομεί τα ιδανικά πολιτικά συστήματα, αυτό διαλύει και τις πραγματικές πολιτείες των Ανθρώπων.
Και ήρθανε οι καιροί όπου ο ελληνικός εγωισμός ξέχασε την τέχνη που οικοδομεί τους ιδανικούς κόσμους, αλλά δεν ξέχασε την τέχνη που γκρεμίζει τις πραγματικές πολιτείες. Και εμείς τους συναντήσαμε, καλέ Ατίλιε, σε τέτοιους καιρούς και γι’ αυτό η κρίση μας γι’ αυτούς συμβαίνει να είναι τόσο αυστηρή, που κάποτε καταντάει άδικη.
Αλλά και πώς να μην είναι; H μοίρα μας έταξε νομοθέτες του κόσμου και το ελληνικό άτομο περιφρονεί το νόμο. ∆εν παραδέχεται άλλη κρίση δικαίου παρά την ατομική του, που δυστυχώς στηρίζεται σε ατομικά κριτήρια. Απορείς πώς η πατρίδα των πιο μεγάλων νομοθετών έχει τόση λίγη πίστη στο νόμο. Και όμως από τέτοιες αντιθέσεις πλέκεται η ψυχή των ανθρώπων και η πορεία της ζωής των. Σπάνια οι έλληνες πείθονται «τοις κείνων ρήμασι». Πείθονται μόνο στα ρήματα τα δικά τους και ή αλλάζουν τους νόμους κάθε λίγο, ανάλογα με τα κέφια της στιγμής ή όταν δεν μπορούν να τους αλλάξουν, τους αντιμετωπίζουν σαν εχθρικές δυνάμεις και τότε μεταχειρίζονται εναντίον τους ή τη βία ή το δόλο. A! τόσο τη χαίρεται ο έλληνας την εύστροφη καταδολίευσή τους, τους σοφιστικούς διαλογισμούς που μεταβάλλουν τους νόμους σε ράκη!
O έλληνας έχει πιο αδύνατη μνήμη από μας έχει λιγότερη συνέχεια στον πολιτικό του βίο.
Είναι ανυπόμονος και κάθε λίγο, μόλις δυσκολέψουν κάπως τα πράγματα, αποφασίζει ριζικές μεταρρυθμίσεις. Θες να σαγηνέψεις την εκκλησία του δήμου σε μια πόλη ελληνική; Πες τους: «Σας υπόσχομαι αλλαγή». Πες τους: «Θα θεσπίσω νέους νόμους». Αυτό αρκεί. με αυτό χορταίνει η ανυπομονησία του, το αψίκορο πάθος του. Τι φαεινές συλλήψεις θα βρεις μέσα σε αυτά τα ελληνικά δημιουργήματα της ιδιοτροπίας της στιγμής! Εμείς δειλά-δειλά και μόνο με το χέρι του πραίτορα τολμήσαμε , διολισθαίνοντας μέσα στους αιώνες, να ξεφύγομε από τους άκαμπτους κλοιούς της ∆ωδεκαδέλτου μας, και πάλι διατηρώντας όλους τους τύπους, όλα τα εξωτερικά περιβλήματα. Τούτη η υποκρισία των μορφών, όταν η ουσία αλλάζει, δείχνει πόση είναι η ταπεινοφροσύνη μας μπρος σε κάθε τι που είναι θεσμός και έθος και παράδοση, πόσο το παρελθόν και η συνέχεια του βαραίνουν στην πορεία μας και πόσο δίκαια αντέχομε αιώνες εκεί που οι έλληνες κάμφθηκαν σε δεκαετηρίδες.
…Οι έλληνες λίγα πράγματα σέβονται και σπάνια όλοι τους τα ίδια. Και προς καλού και προς κακού στέκουν απάνω από τα πράγματα. Για να κρίνουν αν ένας νόμος είναι δίκαιος, θα τον μετρήσουν με το μέτρο της προσωπικής των περίπτωσης, ακόμα και όταν υπεύθυνα τον κρίνουν στην εκκλησία ή στο δικαστήριο. O έλληνας ζητεί από το νόμο δικαιοσύνη για τη δική του προσωπική περίπτωση. Αν τύχη και ο νόμος, δίκαιος στην ολότητά του, και δεν ταιριάζει σε λίγες περιπτώσεις, όπως η δική του, δεν μπορεί αυτό να το παραδεχτή. Και εν τούτοις τετρακόσια χρόνια τώρα το διακήρυξε ο μεγάλος τους Πλάτων, πως τέτοια είναι η μοίρα και η φύση των νόμων. Πως άλλο νόμος και άλλο δικαιοσύνη. Το διακήρυξε και ο Σταγειρίτης, χωρίζοντας το δίκαιο από το επιεικές. Αλλά δεν τ’ ακούει αυτά ο έλληνας! ∆ε δέχεται να θυσιάσει τη δική του περίπτωση, το δικό του εγώ σ’ ένα νόμο σκόπιμο, και δίκαιο στη γενικότητά του. Έτσι είναι οι πολλοί στις πόλεις που πρόκειται τώρα να διοικήσεις, έτσι διαφορετικοί, αν όχι από μας, όμως από τους πατέρες μας, που θεμελίωσαν το μεγαλείο την παλιάς, της αληθινής μας δημοκρατίας.
…Όσο περνούν οι αιώνες τόσο κι εμείς και οι λαοί που κυβερνούμε γινόμαστε περισσότερο ατομιστές, ως που μια μέρα να μαραθούμε όλοι μαζί μέσα στη μόνωση των μικρών εαυτών μας. Νομίζω πως οι έλληνες απάνω στους οποίους εσύ τώρα άρχεις είναι πρωτοπόροι σε αυτόν το θανάσιμο κατήφορο. ∆ε σου έκανε κιόλας εντύπωση, καλέ μου Νάβιε, η αδιαφορία του έλληνα για το συμπολίτη του; Όχι πως δε θα του δανείσει μια χύτρα να μαγειρέψει, όχι πως αν τύχη μια αρρώστια δε θα τον γιατροπορέψη, όχι πως δεν του αρέσει να ανακατεύεται στις δουλειές του γείτονα, για να του δείξει μάλιστα την αξιοσύνη του και την υπεροχή του. Σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθάει ο έλληνας περισσότερο από κάθε άλλον. Βοηθάει πρόθυμα και τον ξένο, με την ιδέα μάλιστα, που χάρις στους μεγάλους στωικούς, πάντα τον κατέχει, μιας πανανθρώπινης κοινωνίας. Του αρέσει να δίνη στον ασθενέστερο, στο αβοήθητο. είναι και αυτό ένας τρόπος υπεροχής.
Λέγοντας πως ο έλληνας αδιαφορεί για τον πλησίον του, κάτι άλλο θέλω να πω. Αλλά μου πέφτει δύσκολο να στο εξηγήσω. Θα αρχίσω με παραδείγματα, που, αν προσέξεις, ανάλογα θα δης και εσύ ο ίδιος πολλά με τα μάτια σου. Ακόμη υπάρχουνε ποιητές πολλοί και τεχνίτες στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Πλησίασέ τους, καθώς είναι χρέος σου, και πες μου αν άκουσες κανέναν απ’ αυτούς ποτέ να επαινεί τον ομότεχνό του. ∆ε χάνει τον καιρό του σε επαίνους των άλλων ο έλληνας. ∆ε χαίρεται τον έπαινο. Χαίρεται όμως τον ψόγο και γι’ αυτόν βρίσκει πάντα καιρό.
Για την κατανόηση, την αληθινή, αυτήν που βγαίνει από τη συμπάθεια γι’ αυτό που κατανοείς, δε θέλει τίποτα να θυσιάσει. Το κίνητρο της δικαιοσύνης δε τον κινεί για να επαινέσει ό,τι αξίζει τον έπαινο. Όχι που δεν θα ήθελε να είναι δίκαιος, αλλά δεν αντιλαμβάνεται καν την αδικία που κάνει στον άλλο. Αλλού κοιτάζει. Θαυμάζει ό,τι είναι ο δικός του κόσμος. Κάθε άλλον τον υποτιμά. Όταν ένας πολίτης άξιος δεν αναγνωρίζεται κατά την αξία του, λέει ο έλληνας: αφού δεν αναγνωρίζομαι εγώ ο αξιότερος του, τι πειράζει αν αυτός δεν αναγνωρίζεται; O εγωκεντρισμός αφαιρεί από τον έλληνα τη δυνατότητα να είναι δίκαιος. Και αυτό εννοούσα λέγοντας πως ο έλληνας αδιαφορεί για τον πλησίον του. το πάθος του εγωισμού τον εμποδίζει να ασχολείται με τον άλλο, να συνεργάζεται μαζί του.
Και φυσικά από την έλλειψη τούτη της αλληλεγγύης ματαιώνονται στις ελληνικές κοινωνίες οι κοινές προσπάθειες. H δράση του έλληνα κατακερματίζεται σε ατομικές ενέργειες, που συχνά αλληλοεξουδετερώνονται και συγκρούονται.
Κάποτε και τους νεκρούς ακόμα, όπου θάλεγε κανείς πως φθόνος δε χωρεί, τους αφήνουν ατίμητους οι έλληνες, γιατί δε βρίσκουν μέσα τους τη διάθεση να θυσιάσουν κάτι από το νου και την καρδιά τους για ένα τέτοιο έργο δικαιοσύνης. Μόνο ο ηδονισμός του μίσους μπορεί να τους κάνει τυμβωρύχους. Το εγώ -το τρομερό αυτό εγώ- το πάντα γυρισμένο προς τον εαυτό του, για να υψωθεί, ταπεινώνει και τους νεκρούς και εκδικείται ακόμη και για την περασμένη του δόξα.
Μόνο όταν δημιουργηθούν συμφέροντα που συμβαίνει να είναι κοινά σε πολλά άτομα μαζί, βλέπεις τη συναδέλφωση και την αλληλεγγύη. Πολύ σπάνια για την προάσπιση κοινών ιδανικών. Κοινά ιδανικά σχεδόν δεν υπάρχουν. Στον κάθε έλληνα τα ιδανικά είναι ατομικά. Γι’ αυτό οι πολιτικές των φατρίες είναι φατρίες συμφερόντων. Και το ιδανικό του κάθε ηγέτη είναι ο εαυτός του.
…Εδώ και δυο βδομάδες σου έγραφα για το φυγόκεντρον εγωισμό των ελλήνων. ∆ε θυμάμαι όμως αν σου έγραψα το χειρότερο. Κινημένος από την ίδια αυτήν εγωπάθεια, τη ρίζα αυτήν κάθε ελληνικού κακού, -ας βοηθήσουν οι θεοί να μη γίνη και των δικών μας δεινών η μολυσμένη πηγή- ο έλληνας δε συχωρνάει στο συμπολίτη του καμιά προκοπή. Όποιον τον ξεπεράσει, ο έλληνας τον φθονεί με πάθος. Και αν είναι στο χέρι του να τον γκρεμίσει από εκεί που ανέβηκε, θα το κάνη. Μα το πιο σπουδαίο, για να καταλάβεις τον έλληνα, είναι να σπουδάσεις τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει το φθόνο του, τον τρόπο που εφεύρε για να γκρεμίζει καλλίτερα. Είναι ένας τρόπος πιο κομψός από το δικό μας, γέννημα σοφιστικής ευστροφίας και διανοητικής δεξιοτεχνίας. ∆εν του αρέσει η χονδροκομμένη δολοφονία στους διαδρόμους του Παλατιού, αλλά η λεπτοκαμωμένη συκοφαντία, ένα είδος αναίμακτου ηθικού φόνου, ενός φόνου διακριτικότερου και εντελέστερου, που αφήνει του δολοφονημένου τη σάρκα σχεδόν ανέπαφη, να περιφέρει την ατίμωση και τη γύμνια της στους δρόμους και στις πλατείες.
Γιατί και τη συκοφαντία, αγαπητέ μου, την έχουν αναγάγει σε τέχνη οι θαυμάσιοι, οι φιλότεχνοι έλληνες, οι πρώτοι δημιουργοί του καλού και του κακού λόγου. Το να επινοήσεις ένα ψέμα για κάποιον και να το διαλαλήσεις, αυτό είναι κοινότυπο και άτεχνο. Σε πιάνει ο άλλος από το αυτί και σε αποδείχνει εύκολα συκοφάντη και σε εξευτελίζει. H τέχνη είναι να συκοφαντείς, χωρίς να ενσωματώνεις πουθενά ολόκληρη τη συκοφαντία, μόνο να την αφήνεις να τη συνάγουν οι άλλοι από τα συμφραζόμενα και έτσι ασυνείδητα να υποβάλλεται σε όποιον την ακούει. H τέχνη, είναι να βρίσκεις το διφορούμενο λόγο, που άμα σε ρωτήσουν γιατί τον είπες, να μπορείς να πεις πως τον είπες με την καλή σημασία, και πάλι εκείνος που τον ακούει να αισθάνεται πως πρέπει να τον εννοήσει με την κακή του σημασία.
Αυτό είναι το αγχέμαχο όπλο με το οποίο πολεμάει ο έλληνας τον έλληνα, ο ηγέτης τον ηγέτη, ο φιλόσοφος το φιλόσοφο, ο ποιητής τον ποιητή, αλλά και ο ανάξιος τον άξιο, ο ουσιαστικά αδύνατος τον ουσιαστικά δυνατό.
Αν και ξένος, θα δοκιμάσεις την αιχμή τούτου του όπλου και εσύ όπως τη δοκίμασα και εγώ.
Θα απορήσεις σε τι κοινωνική περιωπή βάζουν οι έλληνες τους δεξιοτέχνες της συκοφαντίας, πώς τους φοβούνται οι πολλοί και αγαθοί, πώς τους υπολήπτονται οι χρησιμοθήρες και πώς γλυκομίλητα τους χαιρετούν όταν τους συναντούν στις στοές και στην αγορά.
…Το ανυπόταχτο σε κάθε πειθαρχία, η περιφρόνηση των άλλων και ο φθόνος, η αρρωστημένη διόγκωση της ατομικότητας, σπρώχνουν σχεδόν τον κάθε έλληνα να θεωρεί τον εαυτό του πρώτο μέσα στους άλλους. Αδιαφορώντας για όλους και για όλα, παραβλέποντας ό,τι γίνηκε πριν και ό,τι γίνεται γύρω του, αρχίζει κάθε φορά από την αρχή και δεν αμφιβάλλει πως πορεύεται πρώτος στο δρόμο το σωστό. Ταλαιπωρεί από αιώνες την ελληνική ζωή η υπέρμετρη εμπιστοσύνη του έλληνα στην προσωπική του γνώμη και στις προσωπικές του δυνατότητες.
Παρά να υποβάλει τη σκέψη του στη βάσανο μιας ομαδικής συζήτησης, προτιμάει να ριψοκινδυνεύσει με μόνες τις προσωπικές του δυνάμεις. Πρόσεξε τις συσκέψεις των ηγετών των πολιτικών τους μερίδων με τους δήθεν φίλους των και θα δεις ότι οι περισσότερες είναι προσχήματα. O ηγέτης λέει τη γνώμη του, βελτιώνει τη διατύπωσή της με τις πολλές επαναλήψεις χωρίς ούτε να περιμένει, ούτε να θέλει καμία αντιγνωμία. Και οι φίλοι του το ξέρουν αυτό καλά και συχνάζουν σε αυτές τις συσκέψεις ή για να μάθουν τα νέα της ημέρας ή για να βρουν ευκαιρία να κολακεύουν τον ηγέτη.
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο έλληνας πολιτικός ανακυκλώνεται μόνος του μέσα ____στις δικές του σκέψεις
.
Η ιδέα είναι αυτονόητα πολύ καλή!
Ωστόσο, η εφαρμογή της θα είναι αδύνατη εάν δεν ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ>
Προτείνω λοιπόν να αλλάξει η δομή (το format των ΦΕΚ) με την οποία δημοσιεύονται οι νόμοι και οι διατάξεις κλπ ώστε να περιλαμβάνουν ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και τις αντίστοιχες τυποποιημένες διαδικασίες που εφαρμόζουν τις διατάξεις του εκάστοτε νόμου. Μόνο έτσι θα διευκολυνθεί αλλά και θα επιβληθεί η εφαρμογή τους.
Ευχαριστώ και συγχαρητήρια
Μια πολύ καλή πλατφόρμα ανοικτού κώδικα για να στηθεί ένα τέτοιο σύστημα είναι το Plone CMS [plone.org]. Παρέχει ένα πανίσχυρο και εύχρηστο υποσύστημα για την διαχείριση ροών εργασίας και επιπλέον υπάρχει μεγάλη διεθνής εμπειρία στην χρήση του στο δημόσιο τομέα. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε το PloneGov project [http://www.plonegov.org/], καθώς και τα plone.org και plone.net
Θέλοντας να υποστηρίξω την πρότασή σας, ως επαγγελματίας bpm consultant στον ιδιωτικό τομέα, θα ήθελα να επισημάνω στους συμμετέχοντες τα πλεονεκτήματα της καταγραφής και μοντελοποίησης των διαδικασιών, μέσω προσωπικής εμπειρίας.
Πριν μερικά χρόνια, στο πλαίσιο σεμιναρίων του ΙΝ.ΕΠ. του Ε.Κ.Δ.Δ.Α., παρέδωσα εκπαίδευση μοντελοποίησης διαδικασιών σε μεσαία στελέχη του δημοσίου τομέα. Το φάσμα του ακροατηρίου αποτελέιτο από όλες τις ηλικίες, πολλαπλές υπηρεσίες δημοσίου, και σαφώς διαφορετικού μορφωτικού επιπέδου.
Στο σεμινάριο είχα σχεδιάσει την ακόλουθη άσκηση: Μπήκαμε στην ιστοσελίδα μεγάλου Δήμου της χώρας, και βρήκαμε τις οδηγίες-διαδικασία που είχε αναρτηθεί για να αιτηθεί κάποιος πολιτικό γάμο. Οι συμμετέχοντες αφού την μελέτησαν, προσπάθησαν να την μεταφράσουν σε ένα διάγραμμα ροής διαδικασίας, κοινώς ένα μοντέλο business process. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικό: Από του 14 συμμετέχοντες ανά τμήμα, είχαμε κάθε 14 διαφορετικές θεωρήσεις και ερμηνείες.
Για να μη σας κουράζω, η μοντελοποίηση των διαδικασιών προσδίδει (μεταξύ άλλων) κοινή κατανόηση, τους κανόνες διερμηνείας της διαδικασίας για όλους τους αναγνώστες και χρήστες της, αλλά και τη μοναδική οδό για τη βελτιστοποίησή της.
Ευχαριστώ,
Νίκος Μιχαλόπουλος
BPM Consultant
Βασικα μιλας για το zope. To plone απλα καθεται πανω του. Το προβλημα ομως ειναι οτι βασιζεται στην python που οταν μιλαμε για scaling και cloud computing θα κατελγαν οι developers να κανουν τις μοντιφες του Google, που με το κολλημα του στην python βλαστημαει την ωρα και τη στιγμη που τη διαλεξαν.
Οταν κανουμε μελετες για ολοκληρωμενα συστηματα που στο τελος θα πρεπει να στηνονται με ενα σοβαρο SDK και να μιλανε μεσω ενος στανταρ API, θα πρεπει να γινεται πιο σωστη επιλογη. Γιατι αλλιως θα καταληξουμε σα τους στοκους του twitter που επειδη νομιζαν οτι το basecamp εχει cool factor στησαν την πλατφορμα με ruby on rails και σκαει καθε 3 και λιγο γιατι δεν μπορει να ανταπεξελθει στις αναγκες. Εδω δεν μιλαμε για ενα portal ενος Δημου, αλλα για αρχιτεκτονικη κρατικου infrastructure. Oποτε παρακαλω να μην ακουω για plone, zope, joomla, drupal .net και mysql. Τετοιες κατασκευες απαιτουν να κανουμε ενα βημα πισω και να δουμε τη μεγαλη εικονα. Φανταστειτε ενα schematic ΟΛΩΝ των κρατικων φορεων και των διασυνδεσεων και dependencies και του metadata pool μεταξυ τους.
Παμε να διαχειριστουμε ενα κτηνος. Δεν θα το πολεμισουμε με σφεντονες.