Πολλές υπηρεσίες κατέχουν υλικά αναλώσιμα (χαρτί, μελάνια εκτυπωτών, υπολογιστές, πίνακες, μηχανήματα υψηλής τεχνολογίας, επιπλώσεις και άλλα) που δεν αξιοποιούνται για το σκοπό (του τμήματος/υπηρεσίας) που παραγγέλθηκαν για διάφορους λόγους. Προτείνω την ύπαρξει βάσης δεδομένων ανά υπηρεσία, ανά υπουργείο, ή ανά Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, νοσοκομεία, Βουλή των Ελλήνων, ή άλλο, που θα ανανεώνεται συνεχώς. Για παράδειγμα το ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΕΙΟ που έχει 9 σχολές θα μπορούσαν να καταχωρούν στη βάση δεδομένων τον εξοπλισμό που δεν αξιοποιείται ώστε άλλοι ενδιφερόμενοι να αξιοποιούν εξοπλισμό. Έτσι θα γίνει μείωση δαπανών στις μελλοντικές δαπάνες. Στη βάση δεδομένων Θα υπάρχουν στοιχεία των υλικών, ποσότητα, πιθανών εικόνων, έδρα προϊόντων, υπεύθυνου επικοινωνίας, και άλλα. Όλα αυτά πρέπει να καλυφθούν από νομικό πλαίσιο για τη παραχώρηση τους ανάλογο για να αποφευχθεί κακοδιαχείριση. Φυσικά και δεν πρέπει να υπάρχουν περισσεύματα αναλωσίμων, αλλά ας πούμε ότι έχουν γίνει ανθρώπινα λάθη στις παραγγελίες, ή έχουν αποσύρει εξοπλισμούς και έχουν μείνει αναλωσιμα, ή δεν προβλέπεται να αξιοποιηθούν εξοπλισμοί και εντός 3-4 ετών θα είναι παροχημένος εξοπλισμός.