Μεγάλος αριθμός πολιτών έχει ή σύντομα θα έχει χρέη προς το δημόσιο (εφορίες, ΔΕΗ κ.ο.κ.). Προτείνω να δίνεται δυνατότητα σε όποιον πολίτη έχει χρέη μέχρι ενός ποσού (π.χ. 3000€) να μπορεί να τα αποπληρώσει μέσω κοινωνικής εργασίας, π.χ. δουλεύοντας στον τομέα καθαριότητας ή πρασίνου του δήμου, ή σε κάποια θέση ανειδίκευτου εργάτη στην υπηρεσία που χρωστάει (π.χ. μετρήσεις για ΔΕΗ).

Το ποσό απομείωσης χρέους, το “μεροκάματο” του απασχολούμενου θα ορίζεται από το Κράτος και θα μπορεί π.χ. να είναι το κατώτατο ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη. Η διάρκεια εργασίας θα ορίζεται και αυτή από το μέγιστο ποσό που μπορεί να αποπληρωθεί και το μεροκάματο (δηλαδή για χρέος 3000€ και μεροκάματο 50€ μάξιμουμ διάρκεια 60 μέρες – 2 μήνες)

Θα πρέπει να δίνεται δυνατότητα και σε κάποιον τρίτο να δουλέψει για κάποιον άλλο (π.χ. ηλικιωμένος που δεν μπορεί να εργαστεί ορίζει αντικαταστάτη, ο οποίος εργάζεται και αποπληρώνει το χρέος του πρώτου).

Το κέρδος θα είναι πολλαπλό :

Ο πολίτης (και ειδικά κάποιος άνεργος) θα απασχολείται και θα προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο, ενώ το χρέος του θα απομειώνεται καθώς εργάζεται.Ταυτόχρονα βλέπει και από διαφορετική οπτική τις κοινωνικές υποχρεώσεις και ευαισθητοποιείται.

Το Κράτος όχι μόνο δεν χάνει τα λεφτά του (που θα έμεναν απλήρωτα λόγω αδυναμίας του οφειλέτη, αλλά εξοικονομεί και αντίστοιχο ποσό (γιατί δεν θα τα πληρώσει ως μισθό σε έναν συμβασιούχο ή μόνιμο υπάλληλο).

Πολλαπλασιάζεται το απαιτούμενο εργατικό δυναμικό και η δύναμη του κάθε φορέα. Σκεφτείτε ότι με τόσα εργατικά χέρια θα μπορούσαμε να επιδιορθώσουμε όλες τις παιδικές χαρές σε μια μεγάλη πόλη, να καθαρίσουμε όλα τα πάρκα, να ξηλώσουμε όλες τις αφίσες, να βάψουμε όλα τα γκράφιτι, και όλα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και με ελάχιστο κόστος.