Αυτόματη Επικαιροποίηση και Κωδικοποίηση Νομολογίας
|
Φεβρουαρίου 23, 2011
Σε όλες τις Δημόσιες Υπηρεσίες υπάρχει το πρόβλημα της σωστής εφαρμογής νόμων, εγκυκλίων και οδηγιών εργασίας. Αυτό γιατί: Η λύση στην περίπτωση αυτή είναι η κωδικοποίηση όλων των Νόμων σε ένα ενιαίο σύγγραμα, και η αυτοματοποίηση της ενημέρωσης με κάθε νέα διάταξη. Δηλαδή θα πρέπει πρώτα να κωδικοποιηθούν οι υφιστάμενοι νόμοι (πχ για το ΙΚΑ) σε ένα σύγγραμα, από μία ομάδα νομικών. Η κωδικοποίηση θα πρέπει να γίνει έτσι ώστε κάθε νέα διάταξη που θα τροποποιεί συγκεκριμένο εδάφιο άλλης διάταξης θα πρέπει να καταχωρείται ως αυτόνομη διάταξη, και το τροποποιηθέν εδάφιο να αντανακλά τη νέα διάταξη. Το εργαλείο που είναι το πλέον κατάλληλο για αυτή τη δουλειά είναι τα Wiki (πχ Wikipedia). Είναι αδιάβλητα, εύκολα στην καταχώρηση, κρατούν αυτόματα ιστορικό αλλαγών και μπορούν να ενσωματώσουν περιεχόμενο από μια σελίδα σε μια άλλη. Σχετική εφαρμογή σε Δημόσιο έχει γίνει εδώ:http://www.mtpy.gr/05EpikoinwniaPages/deltia.html Μετά, με μια καλή αναζήτηση των εντολών INCLUDE μπορείς να έχεις αυτόματα και μια λίστα διατάξεων και τροποποιήσεων τους. Επίσης, καθώς το σύστημα επιτρέπει χιλιάδες χρηστών, μπορείς να δώσεις δικαιώματα σε υπαλλήλους του φορέα ώστε να το ενημερώνουν με διευκρινιστικές οδηγίες, άλλες διατάξεις κλπ, και να καταστήσεις τον κάθε Δημόσιο Φορέα υπεύθυνο για την τήρηση της δικής του Νομολογίας. Φυσικά κάθε αλλαγή μπορεί να υπόκειται σε εγκρίσεις, και κάθε λανθασμένη αλλαγή γίνεται εύκολα αντιληπτή και διορθώνεται πολύ εύκολα επαναφέροντας προηγούμενη έκδοση (REVERT). Επίσης γνωρίζουν όλοι τον υπεύθυνο, και υπάρχουν ιστορικά στοιχεία. Παγκοσμίως δεν υπάρχει θέμα διαβλητότητας σε Wiki. |
Aπό το χρήστηΘεματικέςΕτικέτεςversioning, wiki, εγκρίσεις, ενημέρωση, κωδικοποίηση, νομολογία, πολυνομία |
19 Σχόλια »
RSS feed για τα σχόλια. TrackBack URL
Αγαπητέ Στέφανε, συμφωνώ απόλυτα με την πρόταση, ιδίως όταν τέτοιες υπηρεσίες παρέχονται σε εξαιρετικά υψηλό κόστος από τους ιδιώτες (Nomos,Nomoteleia,κλπ). Με τον τρόπο που καταγράφονται τώρα νόμοι και η νομολογία είναι αδύνατο να πραγματοποιήσεις πλήρεις αναζητήσεις χωρίς την αντίστοιχη ιδιωτική υπηρεσία γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει στον ισχυρισμό ότι η παρούσα κατάσταση προσβάλει το συνταγματικό δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα, εφόσον τα έγγραφα δεν είναι πρακτικά προσβάσιμα!
Όσον αφορά την υλοποίηση, δε νομίζω ότι μια λύση τύπου wiki καλύπτει τις ιδιαίτερες ανάγκες κωδικοποίησης της νομοθεσίας διότι το ζητούμενο δεν είναι μόνο να δημιουργούνται θεματικές ενότητες τύπου «ΚΒΣ» αλλά ένα σύστημα που θα πραγματοποιεί συνδυαστικές θεματικές αναζητήσεις υποστηρίζοντας παράλληλα εγγενώς (ώς παράμετρο της αναζήτησης) το versioning. Θα πρέπει να δημιουργηθεί εκ νέου μια εφαρμογή που να συνδυάζει τουλάχιστον σημασιολογικές αναζητήσεις με την δυνατότητα αναζήτησης σε χρονικά «views» της πληροφορίας.
Η λύση θα πρέπει όμως να περιλαμβάνει και την πηγή έκδοσης, τη βουλή ή ίσως το εθνικό τυπογραφείο και τα δικαστήρια ώστε τα κείμενα νομοθεσίας και νομολογίας αντίστοιχα να μή χρειάζεται να τροποποιούνται από τρίτους.
Καλό θα ήταν επίσης να μή χάνονται πόροι με επιμέρους κακές υλοποιήσεις αλλά να αντιμετωπιστεί επιτέλους κάτι οργανωμένα. Το μόνο δημόσιο σύστημα αναζήτησης νομολογίας που γνωρίζω είναι του ΣΤΕ (Unisystems) το οποίο σε εμένα τουλάχιστον δε δουλεύει (μάλλον θέλει κάποια παλιά έκδοση του IE) και σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα στα οποία το κοινό δεν έχει πρόσβαση (π.χ. στο ΝΣΚ).
Σπύρος
Τα συστήματα Wiki πλέον είναι εφαρμογές διαχείρισης και κατηγοριοποίησης κειμένου. Έχουν δυνατότητες κατηγοριοποίησης(tagging), ιστορικού(αλλαγές πότε και γιατί), εγκρίσεων (πχ έκδοση νέου νόμου από Βουλή), ενσωμάτωσης εξωτερικών μηχανών αναζήτησης (πχ Apache Lucene – http://lucene.apache.org/java/docs/features.html) καθώς και όλες τις ευκολίες των παραπομπών και συνδέσμων.
Ενδεικτικά, τα wiki χρησιμοποιούν κατά κόρον αναζητήσεις pattern κειμένου (συνδυασμού λέξεων-φράσεων-σημείων στίξης κλπ), και είναι τα πλέον κατάλληλα για να καταχωρήσεις ύλη για σημασιολογική αναζήτηση. Η ίδια η σημασιολογική αναζήτηση, ωστόσο, αφορά τεχνικές data mining γραπτού κειμένου (text mining – http://en.wikipedia.org/wiki/Text_mining), η οποία υλοποιείται με διαφορετικού τύπου εφαρμογές.
Επίπροσθετα, όλα τα wiki συνεργάζονται με όλους τους browser (ασχέτως εκδόσεως), έχουν το versioning στο κέντρο της λειτουργίας τους, επιτρέπουν αναζήτηση και σε παλαιότερες εκδόσεις, μπορούν να κάνουν σύγκριση ανάμεσα σε διαφορετικές εκδόσεις ενός κειμένου (πχ Νόμου) με ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ των διαφορών μεταξύ τους, αντέχουν χιλιάδες χρήστες το λιγότερο (πχ: βλ. Wikipedia)(όχι όπως το ..TAXIS) και το πιο σημαντικό απ” όλα: Τα περισσότερα είναι Ανοικτό Λογισμικό, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΣΤΟΣ απόκτησης, και με ελάχιστες απαιτήσεις σε hardware (πχ: ένας καλός server, των 15.000 ευρώ). Ενδεικτικά, για το ΑΣΕΠ βγήκε προκήρυξη για ΑΝΑΝΕΩΣΗ hardware/software αξίας …ΤΡΙΩΝ (3) εκατομμυρίων ευρώ!.
Και μια διόρθωση: Ο σωστός σύνδεσμος για το Apache Lucene είναι: http://lucene.apache.org/
Τα οφέλη του Δημοσίου από την υιοθέτηση wiki περιγράφονται και εδώ:
http://labs.opengov.gr/2010/06/25/2661
Η προτεινόμενη λύση μπορεί να θέλει να δαμάσει το χάος, αλλά η λύση είναι να σταματήσει η παραγωγή του.
Η λύση περιγράφεται στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά στην ανάρτηση http://simpleandclear.blogspot.com/2008/01/blog-post_865.html του Ιανουαρίου 2008 και την παλιότερη http://simpleandclear.blogspot.com/2007/10/blog-post_04.html (παρατίθεται για ιστορικούς λόγους).
Τα προβλήματα τα έχουν λύσει(και ηλεκτρινικά) άλλες ευρωπάϊκές κοινωνίες εδώ και σχεδόν 15 χρόνια και είναι αδιανόητο να αυτοσχεδιάζουμε. Η Ελλάδα πρέπει να αντιγράψει τις καλές πρακτικές και τα επιτυχημένα συστήματα.
Ελπίζω το σχόλιό μου να διαβαστεί και από τους αρμοδίους! Η πρόταση έχει κοινοποιηθαί από χρόνια τώρα στις εκάστοτε κυβερνήσεις!
Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση που ανακινεί ένα παλιό πρόβλημα που ταλανίζει τους νομικούς. Δυστυχώς τα wiki δεν αποτελούν λύση για πάρα πολλούς λόγους – κυρίως για λόγους αυθεντικής και έγκυρης ενημέρωσής τους (δείτε το πρόβλημα της αυθεντικότητας της πληροφορίας στην Wikipedia – http://www.nytimes.com/2005/12/04/weekinreview/04seelye.html) αλλά και λόγω της βαριάς απαίτησης εξειδικευμένης εργασίας, αλλά κάθε wiki μπορεί να αποτελέσει τη βάση για ένα «νομοτεχνικό» σύστημα προετοιμασίας, έγκρισης και ενημέρωσης της νομοθεσίας αν προσαρμοστεί στην νομοπαρασκευαστική διαδικασία – που διαφέρει από χώρα σε χώρα. Προσωπικά συμφωνώ ότι δεν πρέπει να ξαναεφεύρουμε τον τροχό – οι προσπάθειες στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το παράδειγμα του AUSTLII (http://www.austlii.edu.au/) είναι χαρακτηριστικά για να πείσουν οτι δεν αρκεί απλως η πλατφόρμα για να λυθεί το πρόβλημα της ενημερότητας των νόμων. Χρειάζονται τεράστιες δομικές αλλαγές οι οποίες βεβαίως θα ήταν αδιανόητες χωρίς ηλεκτρονική υποβοήθηση. Λυπούμαι που δεν μπορώ να είμαι παρών στην ημερίδα. Καλή συνέχεια για γόνιμο προβληματισμό.
Κώστας Πώποτας. Επιστημονας νομικής πληροφορικής, στέλεχος Δικαστηρίου ΕΕ
ΠΡΟΣΟΧΗ
Μαζί με την αυτόματη κωδικοποίηση της Νομολογίας, να περιλαμβάνονται κι ΟΛΕΣ οι συναφείς υπουργικές αποφάσεις, ΟΛΕΣ οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι κι ΟΛΑ τα συναφή, ώστε ο χρήστης να γνωρίζει λεπτομέρειες και να μην απασχολεί, δικαίως ή αδίκως νυσταγμένους δημόσιους υπάλληλους.
Το δημόσιο έχει γίνει η «Λερναία Ύδρα» που για να καταπολεμηθεί αυτό το «Τέρας» χρειάζαται κάψιμο το κάθε κεφάλι που κόβεται. Πιστεύω, οτι θα βοηθήσει η κωδικοποίηση της νομοθεσίας για κάθε αντικείμενο. Αυτή όμως η εργασία, είναι δύσκολη, πολύχρονη και πολυδάπανη να γίνει σήμερα στην Ελλάδα. Πρέπει όμως να γίνει γιατί δεν πάει άλλο. Έτσι θα μπορέσουμε να περάσουμε στην πραγματική ανάπτυξη και να σταθούμε στα πόδια μας. Δεν νομίζω, οτι υπάρχει πολίτης που να έχει άλλη άποψη.
Η δημόσια διοίκηση, χρειάζεται υπαλλήλους με επάρκεια, με αποφασηστική ικανότητα, με γνώσεις, με θεμελιώδεις αρχές δημοκρατίας, με πολιτισμό τελικά. Αυτό μπορεί να γίνει όταν επικρατήσει η αίσθηση σε κάθε πολίτη ότι απαιτείται η αξιοκρατία σε κάθε καθημερινή πράξη που να είναι και αποδεκτή απο το μεγαλήτερο ποσοστό των πολιτών. Οι πολιτικοί θα πρέπει να αλλάξουν νοοτροποία και να επικεντρωθούν στην άσκηση της πολιτικής και όχι στο παρεμβατισμό που τους διακρίνει και σήμερα και στο άμεσο παρελθόν. Αυτά το λίγα ως σκέψεις. Ευχαριστώ.
Σέβομαι απόλυτα την καλή προσπάθεια προσέγγισης του προβλήματος, αλλά κατά την άποψή μου, η λύση βρίσκεται αλλού. Θυμάται κανείς τι απόγινε το Σχέδιο Νόμου «Περιορισμός της Πολυνομίας, Κωδικοποίηση και Αναμόρφωση της Νομοθεσίας» ? Αν δεν σταματήσει η παραγωγή του χάους (όπως πολύ σωστά λέει ο Δημήτριος Σωτηρίου) δεν πρόκειται να ευοδωθεί καμμία προσπάθεια ταξινόμησής του. Ακόμα και αν υποτεθεί ότι ξεπερνιούνται τα τύπου wiki θέματα αξιοπιστίας, η αντιμετώπιση του του προβλήματος θα πρέπει να εστιαστεί στην παραγωγή της νομοθεσίας.
Συμφωνώ απόλυτα με το Βασίλη,ούτε εγώ θέλω να ξυπνάω χωρίς λόγω δημοσίους υπαλλήλους. Άλλωστε υπάρχουν λίγοι υπάλληλοι του δημοσίου,που είναι ξύπνιοι,και απο την κατάσταση που επικρατεί στη νομολαγνεία (και με λίγη εσωτερική πληροφόρηση)έχουν καταφέρει να βγάλουν πέντε δέκα φράγκα.
Κάθε απόφαση που εκδίδεται για εφαρμογή νόμου ή οποιοδήποτε σχετικό με νόμο έγγραφο,να συνδέεται με το νόμο αυτό και να φαίνεται στη βάση δεδομένων που θα δημιουργηθεί ως «σχετικό έγγραφο». πχ το υπουργείο οικονομικών βγάζει διάφορες ΠΟΛ. οι οποίες θα πρέπει να συνδέονται με τις σχετικές παραγράφους των νόμων που αφορούν. Επίσης στις διάφορες αποφάσεις όταν αναφέρεται νομοθεσία θα πρέπει να εισάγετε και το σχετικό Link. Τέλος κάθε νόμος ή απόφαση ή οποιοδήποτε δημόσιο έγγραφο θα πρέπει να έχει πίνακα περιεχομένων ή «χάρτη εγγράφου» με Link για κάθε παράγραφο,ώστε να είναι λειτουργική η χρήση του και να είναι διαθέσιμο για επεξεργασία με σουίτες γραφείου.(ανοιχτού λογισμικού όπως το libre office).
Η ψηφιοποίηση της Νομολογίας οπωσδήποτε είναι απαραίτητη και σίγουρα θα πρέπει να ακολουθήσουν και άλλοι τομείς / Κρατικοί μηχανισμοί. Όπως αναφέρεται σε σχόλιο του [Σπύρου Ιωάννου], το σύστημα θα πρέπει να «πραγματοποιεί συνδυαστικές θεματικές αναζητήσεις υποστηρίζοντας παράλληλα εγγενώς (ώς παράμετρο της αναζήτησης) το versioning. Θα πρέπει να δημιουργηθεί εκ νέου μια εφαρμογή που να συνδυάζει τουλάχιστον σημασιολογικές αναζητήσεις». Ο συνδυασμός wiki και μηχανισμών ανάκτησης πληροφορίας (Data/text mining) δεν είναι προς αυτή τη κατεύθυνση: Οπωσδήποτε το «tagging» στα wiki «προσθέτει» σημασιολογία στο κείμενο, όμως ο μηχανισμός ανάκτησης δεν μπορεί να την αξιοποιήσει πλήρως, αφού αντιμετωπίζει ακόμα και τα tags ως «κλειδιά». Επιπλέον, τα wiki μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό, αλλά οι εξελίξεις στη τεχνολογία είναι ραγδαίες και θα ήταν λάθος να αναπτύξουμε σήμερα κάτι που έχει εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια και σύντομα θα πρέπει να αντικατασταθεί ξανά.
Η βασική απαίτηση που διακρίνω στην εφαρμογή, είναι η διασφάλιση της σημασιολογίας των εγγράφων, τόσο κατά την υποβολή/ενημέρωσή τους, όσο και κατά την ανάκτηση. Ιδιαίτερα για την ανάκτηση, από όσο γνωρίζω δεν υπάρχει μηχανισμός DATA MINING με precision και recall 100%. Αυτό σημαίνει ότι στα αποτελέσματα κάποιας αναζήτησης, θα υπάρχουν πάντα κάποια που δεν συνδέονται σημασιολογικά με τα υπόλοιπα. Επιπλέον, η επαναχρησιμοποίηση της πληροφορίας είναι βασική απαίτηση. Τα wiki εμφανίζουν την αποθηκευμένη πληροφορία με ευανάγνωστο τρόπο, αλλά δυσνόητο για τη μηχανή. Για την επαναχρησιμοποίηση από άλλη εφαρμογή, θα πρέπει να κατασκευαστεί ad-hoc μηχανισμός parsing, ο οποίος μπορεί να «αχρηστευθεί» ακόμα και στην αμέσως επόμενη ανανέωση κάποιου εγγράφου (π.χ. λόγω αλλαγών στη δομή του).
Οι παραπάνω απαιτήσεις μπορούν να καλυφθούν από τη χρήση οντολογίας. Σε εφαρμογές όπου η σημασιολογία είναι πολύτιμη, η διασφάλισή της επιτυγχάνεται με τη κατασκευή ενός «λεξικού» εννοιών/όρων και τη σύνδεση τους. Επιπλέον, η πληροφορία είναι διαθέσιμη και «κατανοητή» τόσο για τον άνθρωπο (μέσω π.χ. front-end page), όσο και για τη μηχανή (π.χ. μέσω SPARQL endpoint). Το μεγαλύτερο όμως πλεονέκτημα, είναι η δυνατότητα συμπερασμού από την αποθηκευμένη γνώση. Δηλαδή, αυτοματοποιείται η διαδικασία ελέγχου της αποθηκευμένης πληροφορίας για inconsistencies, αλλά δίνεται και η δυνατότητα ελέγχου του satisfiability ενός δοκιμίου (ή σημασιολογικού ερωτήματος).
Εν κατακλείδι, η χρήση των wiki αν και δοκιμασμένη, δεν είναι η καταλληλότερη (κατά την άποψή μου) για τη συγκεκριμένη εφαρμογή. Οι οντολογίες μπορούν να διασφαλίσουν την σημασιολογία, την επαναχρησιμοποίηση (από άνθρωπο και μηχανή), το versioning και την εύκολη επεξεργασία των εγγράφων (τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη σημασιολογία). Το wiki (ή κάποιο CMS) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «front-end» αλλά οπωσδήποτε δεν είναι αυτό που δίνει την λύση. Η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στη σχεδίαση της οντολογίας, τη μέθοδο versioning και φυσικά στην «εκφραστικότητά» της ώστε να μην προκύψουν θέματα πολυπλοκότητας.
{έχω ανεβάσει ξανά το σχόλιο αυτό αλλά μάλλον εξαιτίας του μεγέθους του δεν εμφανίζεται}
[1/4]
Η ψηφιοποίηση της Νομολογίας οπωσδήποτε είναι απαραίτητη και σίγουρα θα πρέπει να ακολουθήσουν και άλλοι τομείς / Κρατικοί μηχανισμοί. Όπως αναφέρεται σε σχόλιο του [Σπύρου Ιωάννου], το σύστημα θα πρέπει να «πραγματοποιεί συνδυαστικές θεματικές αναζητήσεις υποστηρίζοντας παράλληλα εγγενώς (ώς παράμετρο της αναζήτησης) το versioning. Θα πρέπει να δημιουργηθεί εκ νέου μια εφαρμογή που να συνδυάζει τουλάχιστον σημασιολογικές αναζητήσεις». Ο συνδυασμός wiki και μηχανισμών ανάκτησης πληροφορίας (Data/text mining) δεν είναι προς αυτή τη κατεύθυνση: Οπωσδήποτε το «tagging» στα wiki «προσθέτει» σημασιολογία στο κείμενο, όμως ο μηχανισμός ανάκτησης δεν μπορεί να την αξιοποιήσει πλήρως, αφού αντιμετωπίζει ακόμα και τα tags ως «κλειδιά». Επιπλέον, τα wiki μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό, αλλά οι εξελίξεις στη τεχνολογία είναι ραγδαίες και θα ήταν λάθος να αναπτύξουμε σήμερα κάτι που έχει εφαρμοστεί εδώ και πολλά χρόνια και σύντομα θα πρέπει να αντικατασταθεί ξανά.
{έχω ανεβάσει ξανά το σχόλιο αυτό αλλά μάλλον εξαιτίας του μεγέθους του δεν εμφανίζεται}
[2/4]
Η βασική απαίτηση που διακρίνω στην εφαρμογή, είναι η διασφάλιση της σημασιολογίας των εγγράφων, τόσο κατά την υποβολή/ενημέρωσή τους, όσο και κατά την ανάκτηση. Ιδιαίτερα για την ανάκτηση, από όσο γνωρίζω δεν υπάρχει μηχανισμός DATA MINING με precision και recall 100%. Αυτό σημαίνει ότι στα αποτελέσματα κάποιας αναζήτησης, θα υπάρχουν πάντα κάποια που δεν συνδέονται σημασιολογικά με τα υπόλοιπα. Επιπλέον, η επαναχρησιμοποίηση της πληροφορίας είναι βασική απαίτηση. Τα wiki εμφανίζουν την αποθηκευμένη πληροφορία με ευανάγνωστο τρόπο, αλλά δυσνόητο για τη μηχανή. Για την επαναχρησιμοποίηση από άλλη εφαρμογή, θα πρέπει να κατασκευαστεί ad-hoc μηχανισμός parsing, ο οποίος μπορεί να «αχρηστευθεί» ακόμα και στην αμέσως επόμενη ανανέωση κάποιου εγγράφου (π.χ. λόγω αλλαγών στη δομή του).
{έχω ανεβάσει ξανά το σχόλιο αυτό αλλά μάλλον εξαιτίας του μεγέθους του δεν εμφανίζεται}
[3/4]
Οι παραπάνω απαιτήσεις μπορούν να καλυφθούν από τη χρήση οντολογίας. Σε εφαρμογές όπου η σημασιολογία είναι πολύτιμη, η διασφάλισή της επιτυγχάνεται με τη κατασκευή ενός «λεξικού» εννοιών/όρων και τη σύνδεση τους. Επιπλέον, η πληροφορία είναι διαθέσιμη και «κατανοητή» τόσο για τον άνθρωπο (μέσω π.χ. front-end page), όσο και για τη μηχανή (π.χ. μέσω SPARQL endpoint). Το μεγαλύτερο όμως πλεονέκτημα, είναι η δυνατότητα συμπερασμού από την αποθηκευμένη γνώση. Δηλαδή, αυτοματοποιείται η διαδικασία ελέγχου της αποθηκευμένης πληροφορίας για inconsistencies, αλλά δίνεται και η δυνατότητα ελέγχου του satisfiability ενός δοκιμίου (ή σημασιολογικού ερωτήματος).
{έχω ανεβάσει ξανά το σχόλιο αυτό αλλά μάλλον εξαιτίας του μεγέθους του δεν εμφανίζεται}
[4/4]
Εν κατακλείδι, η χρήση των wiki αν και δοκιμασμένη, δεν είναι η καταλληλότερη (κατά την άποψή μου) για τη συγκεκριμένη εφαρμογή. Οι οντολογίες μπορούν να διασφαλίσουν την σημασιολογία, την επαναχρησιμοποίηση (από άνθρωπο και μηχανή), το versioning και την εύκολη επεξεργασία των εγγράφων (τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη σημασιολογία). Το wiki (ή κάποιο CMS) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «front-end» αλλά οπωσδήποτε δεν είναι αυτό που δίνει την λύση. Η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στη σχεδίαση της οντολογίας, τη μέθοδο versioning και φυσικά στην «εκφραστικότητά» της ώστε να μην προκύψουν θέματα πολυπλοκότητας.
.
Μαζί με το όποιο σύστημα, κύριο για κατά τη γνώμη μου θέμα είναι η δομική αλλαγή της νομοπαρασκευστικής διαδικασίας και του τρόπου που η Βουλή ψηφίζει τους νόμους(που θυμίζει μεσαίωνα και προχειρότητα). Το «κακό» αρχίζει από εκεί και από εκεί πρέπει να σταματήσει. Παρακάτω, 5 κανόνες για αρχή:
1. Νόμος πάνω από 50 χρόνια, καταργείται αυτόματα.
2. Νόμος που υφίσταται πάνω από μια τροποποιήσεις, καταργείται και ξαναγράφεται εκ νέου (ο πολίτης να διαβάζει ένα κείμενο και να ξέρει ότι δεν έχει υποστεί τροποποιήσεις).
3. Απαγορεύονται «δια ροπάλου» οι τροποποιήσεις. Ο Υπουργός που θα φέρει μια τροποποίηση στη Βουλή, θα πρέπει να «χρεώνεται» με «αρνητικά» μόρια (κάτι σαν το point system) και συγκεντώνοντας 10 μόρια να χάνει τη θέση του.
4. Για οποιαδήποτε παραπομπή από ένα νόμο σε άλλο να συνοδεύεται από σύντομη επεξήγηση (π.χ., που αφορά στην υποχρέωση δήλωσης εισοδήματος) και όχι μόνο «σύμφωνα με το άρθρο x του Ν. xxxx παρ. ZZ».
5. Όλοι οι νόμοι να μην περιλαμβάνουν «διαδικασίες». Οι διαδικασίες εξαρτώνται από τα εκάστοτε διαθέσιμα μέσα και αυτές θα πρέπει να μπορεί να αλλάζουν όταν έχουμε νέα διαθέσιμα μέσα χωρίς να χρειάζεται να ψηφίζεται και άλλος νόμος. Η επιλογή των μέσων και η αναδιάρθρωση των διαδικασιών θα πρέπει να έχουν ως μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση του πολίτη και μόνο. Ο Υπουργός να χρεώνεται με μόρια όταν του Υπουργείο του δεν χρησιμοποιεί τα «πλέον πρόσφορα» μέσα.
Το αυτονόητο το οποίο «αδυνατεί» να πράξει το Κράτος, το κάνουν απλοί υπάλληλοι…
πχ http://www.docman.gr
Η απλή επικαιροποίηση με την αφαίρεση των διατάξεων και την συμπλήρωση τους, αρκεί…
Η θεματική κατηγοριοποίηση, θα ήταν χρήσιμο εργαλείο.
1. Καταρχήν προτείνεται σήμερα το αυτονόητο αλλά τέλος πάντων, κάλλιο αργά….
2. Εάν δε μπει πρώτα ένα τέλος στη διαδικασία παραγωγής του χάους, όσα αναφέρονται σε αυτή τη δράση αποτελούν ΟΝΕΙΡΑ ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΤΑ, για τον πολύ απλό λόγο ότι η ταχύτητα παραγωγής τροπολογιών είναι πολλαπλάσια της ταχύτητας κωδικοποίησης των προηγούμενων τροπολογιών. Κάντε ένα μικρό πείραμα προσπαθείστε να κωδικοποιήσετε ένα νόμο που ισχύει από το 1924 με όλες τους τις τροποποιήσεις και υπουργικές αποφάσεις και ΠΔ που έχουν εκδοθεί και μετρήστε σε αυτό το χρόνο πόσες τροπολογίες νόμων και υπουργικές αποφάσεις θα εκδοθούν. ΘΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΕΊΤΕ.
3. Για να παταχθεί λοιπόν κάποτε αυτή η Λερναία Υδρα πρέπει να ξεκινήσετε ταυτόχρονα και από τις δύο άκρες. Δηλ Κάθε νέος νόμος – τροποποίηση νόμου που κρίνεται σκόπιμο να ψηφιστεί, να ξαναγράφεται υποχρεωτικά από την αρχή ως νέος νόμος ο οποίος να καταργεί την πλειάδα των τροποποιήσεων που έχει υποστεί ο αρχικός καθώς και τον αρχικό και να συμπεριλαμβάνει όπου είναι δυνατόν τις υπουργικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί εφόσον είναι μόνιμου χαρακτήρα. Παράλληλα από την άλλη άκρη θα ξεκινάει και η προτεινόμενη από τη δράση εργασία της κωδικοποίησης της υφιστάμενης πολυνομίας.
4. Σχετικά με τα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν νομίζω ότι πρέπει να αποφύγουμε την πατέντα και να αντιγράψουμε άλλους που έχουν λύσει το πρόβλημα πριν από εμάς.
Εγώ πάλι πιστεύω πως το πρόβλημα είναι η υπερ-ρύθμιση που γίνεται για τα πάντα.