Τι;
Μονάδα διαχείρισης χαρτοφυλακίου έργων και προγραμμάτων για όλο το Δημόσιο.
Γιατί;
Τα έργα πού σχεδιάζονται ανά Υπουργείο δεν εμπίπτουν σε κάποια ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ συνολική στρατηγική εξέλιξης του Δημοσίου, συνεπώς δεν θα έχουν κάποιο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ αναπτυξιακό αποτέλεσμα.
Πώς;
Αξιοποίηση του σχήματος:
G-PMO [εναρμόνιση της πολιτικής στρατηγικής με το σχεδιασμό του χαρτοφυλακίου έργων και προγραμμάτων του Δημοσίου, υποβοήθηση Υπουργείων για τη δημιουργία μη επικαλυπτόμενων και στοχευμένων χαρτοφυλακίων τους, παρακολούθηση του συναθροιστικού αναπτυξιακού αποτελέσματος από την υλοποίηση του συνολικού χαρτοφυλακίου, παραγωγή προτάσεων για τη βελτίωση του συστήματος]
+
ΝΠΙΔ για τη διαχείρισης της διοικητικής αλλαγής [οργάνωση παραγωγής των βέλτιστων διοικητικών διαδικασιών μετάβασης στο νεοπαραγόμενο (κατόπιν της υλοποίησης των έργων) status quo παράλληλα με την διαδικασία υλοποίησής τους, υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων των έργων στο κύριο σώμα των δημοσίων υπαλλήλων, συντονισμός της εξωστρέφειας του συστήματος προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις]
+
Μονάδα Ανάλυσης και Τεκμηρίωσης Πολιτικής της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης [παροχή πληροφόρησης για την επίπτωση των εφαρμοζόμενων πολιτικών στην αποτελεσματικότητα του παραχθέντος προϊόντος για τον πολίτη και τις επιχειρήσεις από την υλοποίηση του κυβερνητικού χαρτοφυλακίου έργων και προγραμμάτων: σκοπός είναι η αναθεώρηση του χαρτοφυλακίου βάσει των αποτελεσμάτων του στην πράξη, όχι από τους δείκτες απορροφητικότητας]
ΘΕΤΙΚΑ:
1. Όχι έργα για τα έργα και την απορροφητικότητα: ότι σχεδιάζεται και υλοποιείται θα είναι χρήσιμο.
2. Όχι επικαλυπτόμενα έργα-φαντάσματα που πεθαίνουν όταν παραληφθούν: συνολική αντιμετώπιση του κύκλου ζωής των έργων (και των δεδομένων και των αποτελεσμάτων τους).
3. Μετρήσιμη δράση: όλοι θα γνωρίζουν ποιος, τι και για ποιο λόγο το υλοποιεί = θα είναι αντικειμενικά αποδεικτέο αν και πόσο καλά τα κατάφερε.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ:
1. Το σύστημα, για να χρησιμοποιήσω στρατιωτική ορολογία, «τεντώνεται»: δεν υπάρχει τρόπος για να κρυφτεί η αναποτελεσματικότητα και δεν υπάρχει χώρος για ασάφεια = κάποιοι ήδη δεν με συμπαθούν.
2. Ο σχεδιασμός είναι κεντρικός: δεν υπάρχει η δυνατότητα για οποιονδήποτε decision maker ανεξαρτήτως επιπέδου στην ιεραρχία (κοινοτάρχης έως Υπουργός) να βγει εκτός σχεδιασμού για να υλοποιήσει αυτό που για οποιονδήποτε λόγο τον βολεύει εάν δεν το εντάξει με επιχειρήματα και πλήρη διαφάνεια στην κεντρική στρατηγική = αρκετοί παραπάνω ήδη δεν με συμπαθούν.
3. Το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων θα βρίσκεται σε διαρκή εξελικτική πορεία απορρόφησης των αποτελεσμάτων των έργων και εργασιακής προσαρμογής στα νέα δεδομένα = πάνω από 1,000,000 Έλληνες ήδη με ψάχνουν.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Από σεβασμό στη διαδικασία της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και από στεναχώρια για το γεγονός ότι ουδέν σχόλιο από αυτά πού υπεβλήθησαν στη Φάση Α’ δεν λήφθηκε υπ’ όψιν από τους πολίτες που παρουσίασαν, ακόμα και αν η πρότασή μου κριθεί άξια παρουσίασης ΔΕΝ θα την παρουσιάσω: θα απαντήσω σε όλα (=όσα προλαβαίνω) τα σχόλια που θα γίνουν ηλεκτρονικά. Παρακαλώ ΜΗΝ γράφετε την ιστορία της ζωής σας: μόνο σχόλια επί της ουσίας.
Θα σχολιάσω μόνο το επιχείρημα «Τι διάολο managers είσαι …. δεν “γνωρίζεις ότι τα παλιά σκυλιά δεν υπακούουν σε νέα κόλπα” ?.», το οποίο είναι και το μόνο σημείο της τοποθέτησής σας πού δεν εμπίπτει στο «Παρακαλώ ΜΗΝ γράφετε την ιστορία της ζωής σας». Αυτός είναι ακριβώς και ο λόγος πού προσπαθώ, με συγκεκριμένα επιχειρήματα, να δείξω ότι υπάρχει τεχνοκρατική λύση για να βελτιωθεί άμεσα το σύστημα. Δυστυχώς αυτή η λύση δεν περιλαμβάνει ελευθερία κινήσεων σε άτομα τα οποία έχουν συνηθίσει να λειτουργούν χωρίς πλαίσιο και χωρίς έλεγχο: είναι, όντως, ένα σημαντικό κόστος.
Σχετικά με την περίπτωση του Κοινοτάρχη πού αναφέρετε, σημειώνω ότι αν λειτουργούσε η πρότασή μου θα είχε γίνει best practice (βλ. το ρόλο του «ΝΠΙΔ για τη διαχείρισης της διοικητικής αλλαγής»), συνεπώς προφανώς δεν ενισχύει τη θέση σας.
Χαίρομαι ιδιαιτέρως από την τοποθέτησή σας, η οποία επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα εφαρμογής της πρότασής μου.
Σας ευχαριστώ
Ειλικρινά δεν μπορώ να κατανοήσω τόσο την πρόταση του “ΟΥΜ ΟΣΜ” όσο και το σχόλιο του netcomb2b. Είναι πιστεύω ανάγκη για ένα «Government Project Management Office», που θα προσφέρει «Υπηρεσίες Διαχείρισης Έργων», καθώς τέτοιες ικανότητες δεν μπορεί να υπάρχουν σε κάθε Φορέα (ή τουλάχιστον δεν υπάρχουν τώρα). Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σημαίνει τη «μη συμμετοχή» του εκάστοτε Φορέα. Αντίθετα, η συμμετοχή του εκάστοτε Φορέα πρέπει να είναι ενεργή με ομάδα χρηστών τουλάχιστον και κάτω από την κατεύθυνση ενός υψηλόβαθμου στελέχους. Αυτή η ομάδα να υποστηρίζεται τεχνικά από το G-PMO.
Αυτή τη στιγμή υπάρχει η ΚτΠ ΑΕ. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται άλλος φορέας. Ας αναλάβει ουσιαστικά τον ρόλο του G-PMO η ΚτΠ ΑΕ.
Παράλληλα, έχουμε και δύο Ειδικές Γραμματείες. Αυτή της Διοικητικής Μεταρρύθμισης στο ΥΠΕΣ και του Ψηφιακού Σχεδιασμού στο ΥΠΟΙΑΝ. Δεν νομίζω ότι χρειαζόμαστε άλλους Φορείς.
Αγαπητέ Dim,
Πρώτον, χαίρομαι που αναγνωρίζετε την ανάγκη ύπαρξης G-PMO.
Δεύτερον, άλλο δεν έχω δικαίωμα να κάνω ότι θέλω και άλλο δεν συμμετέχω: η δημιουργία στρατηγικής χωρίς την ενεργό συμμετοχή του φορέα είναι άτοπη, απέχει δε πολύ από την επί της ουσίας υλοποίηση των έργων με τη συμμετοχή του.
Τρίτον, με φέρνετε σε δύσκολη θέση σχετικά με το ρόλο της ΚτΠ Α.Ε.: η εν λόγω εταιρία ασχολείται με την υλοποίηση έργων βάσει Προγραμματικών Συμφωνιών ανά φορέα, συνεπώς δεν έχει κανένα λόγο να μειώσει το πλήθος των υλοποιούμενων έργων ή να έχει κάποιο συγκεκριμένο αναπτυξιακό αποτέλεσμα σε εθνικό επίπεδο. Τονίζω, και πάλι, λόγω του σκοπού και του τρόπου λειτουργίας της (χωρίς να κάνω κανένα σχόλιο για το ανθρώπινο δυναμικό της), η εν λόγω εταιρία έχει κίνητρο να αυξήσει το συνολικό προϋπολογισμό των έργων που διαχειρίζεται – και μόνο αυτό.
Το σημαντικότερο πεδίο προσφοράς όμως του G-PMO ΔΕΝ είναι στη διαχείριση έργων (αλλοίμονο αν το κάνει αυτό, πλέον του εντελώς ενδεικτικού συμβουλευτικού επιπέδου εάν και εφόσον χρειαστεί) αλλά κυρίως στο χαρτοφυλάκιο έργων και προγραμμάτων: το αναπτυξιακό αποτέλεσμα είναι πού έχει σημασία – για το επίπεδο της ποιότητας διαχείρισης έργων υπεύθυνος πρέπει να είναι ο εκάστοτε φορέας υλοποίησης, όπως η ΚτΠ Α.Ε..
Τέλος, όσο αφορά τους ρόλους των δύο Γραμματειών, σημειώνω ότι δεν σχετίζονται με κάποιο εξελισσόμενο αναπτυξιακό αποτέλεσμα αλλά με την επίτευξη των καλύτερων δυνατών αποτελεσμάτων στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα το οποίο ελέγχουν. Εκεί ακριβώς φαίνεται για άλλη μια φορά πιο καθαρά και η αναγκαιότητα του G-PMO: τί σχέση έχουν οι δείκτες απορροφητικότητας των Ε.Π. με την ανάπτυξη της χώρας; Νομίζω ότι η απάντηση στο ερώτημα είναι τόσο προφανής όσο και η επιτακτική ανάγκη ενός επιτελικού οργάνου συντονισμού σε επίπεδο αναπτυξιακού, προγραμματικού σχεδιασμού και υλοποίησης, όχι με την… συνήθη έννοια του όρου (επικρίνω και αμπελοφιλοσοφώ) αλλά με την πραγματική του έννοια: ως η ομάδα πού θα πέσει πρώτη στο βούρκο και δεν θα βγει από εκεί μέχρι να βγουν έξω όλοι όσοι πέσουν μέσα του μετά από αυτή.
ΥΓ. Μην σας εκπλήσσουν σχόλια… αγάπης, όπως αυτά του netcomb2b: είναι δείγματα αντίδρασης στον κίνδυνο ύπαρξης οργανωμένου συστήματος δουλειάς με στοχευμένο αναπτυξιακό αποτέλεσμα, όπως αυτό πού πρευσβεύει η πρότασή μου. Είναι απλά θέμα φιλοσοφικής προσέγγισης: αυτής πού πιστεύει στην πρακτική του «μοναχικού κούκου» πού θα φέρει την άνοιξη, η οποία είχε τα γνωστά αποτελέσματα μέχρι σήμερα, και αυτής πού πιστεύει στην ελαχιστοποίηση της χρησιμοποίησης πόρων για την επίτευξη συγκεκριμένου αποτελέσματος. «Πάμε και βλέπουμε» vs. «Για να πάμε εκεί πού θέλουμε, πρέπει να ακολουθήσουμε αυτό τον δρόμο», αν θέλετε.
Αγαπητέ ΟΥΜ ΟΣΜ,
Θεωρώ ότι η πρότασή σας για ένα G-PMO κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά η άμεση προσπάθεια υλοποίησής της θα προσέκρουε σε ένα σκόπελο κατεστημένων παλαιών νοοτροπιών, οι ανατροπή των οποίων πρέπει να ξεκινήσει κατ’ αρχήν με πολιτική βούληση από την κορυφή και στη συνέχεια να προχωρήσει με (σίγουρα χρήσιμες) οργανωτικές/υποστηρικτικές υποδομές όπως το G-PMO.
– Πώς θα στήσεις ένα project portfolio προς διαχείριση, αν δεν έχεις στα χέρια σου ξεκάθαρους πολιτικούς/αναπτυξιακούς στόχους;
– Πώς θα σχεδιάσεις έργα με σωστούς προϋπολογισμούς, όταν τα ίδια τα Υπουργεία δεν έχουν καταφέρει να στήσουν «προγραμματικούς προϋπολογισμούς» (ο όρος φοριόταν πολύ πριν λίγο καιρό);
– Έχουμε ενδείξεις ότι ένα «οριζόντιο» PMO για όλα τα Υπουργεία θα είχε τύχη, τη στιγμή που οι περισσότερες Διευθύνσεις Προγραμματισμού / Παρακολούθησης Προγραμμάτων στα Υπουργεία έχουν καθαρά γραφειοκρατικό ρόλο;
– Όταν (ακόμα και σήμερα;) διαχωρίζουμε οργανωτικά τα έργα πληροφορικής από τα έργα διοικητικής μεταρρύθμισης, ποιος είναι έτοιμος να αποδεχτεί την (κατά τα άλλα ορθή) ιδέα του project portfolio management;
Συμφωνώ λοιπόν με την ιδέα του G-PMO, αλλά σίγουρα σε επίπεδο Υπουργείων (οι κεντρικές φαραωνικές δομές δεν είναι άλλωστε της μόδας) και λειτουργία τους στη βάση προαπαιτούμενων, συγκεκριμένων και ποσοτικοποιημένων Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (όπως αυτά των ΚΠΣ, αλλά σε επίπεδο Υπουργείου και όχι σε επίπεδο πηγής χρηματοδότησης).
Γιάννης Καραλής
http://www.karalis.biz
Αγαπητέ κε. Καραλή,
Σας ευχαριστώ για την τοποθέτησή σας, για την οποία θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
1. Έχετε απόλυτο δίκιο ότι χρειάζονται ξεκάθαροι πολιτικοί και αναπτυξιακοί στόχοι, αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι δουλειά του portfolio manager να βοηθήσει (με «μαιευτική του Σωκράτη»;) τους stakeholders να τη διαμορφώσουν σε ένα συνεπές, από άποψη διαχείρισης έργων, πλαίσιο. Το ίδιο συμβαίνει παντού, όχι μόνο στο Δημόσιο.
2. Η σωστή κοστολόγηση των έργων είναι θέμα project management και όχι portfolio management. Έχετε δίκιο σχετικά με τους προγραμματικούς προϋπολογισμούς, οι οποίοι έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται (το θέμα είναι βέβαια να καταλήξουν σε κάτι απτό και με ουσία, αλλά αυτό είναι… άλλου παπά ευαγγέλιο, πόσο μάλλον όταν δεν βασίζονται σε κείμενα πολιτικής) αλλά, προς Θεού, δεν υποστηρίζω ότι η κοστολόγηση των αναπτυξιακών έργων πρέπει να γίνει από τα Υπουργεία.
3. Με το συγκεκριμένο σχόλιό σας μού δίνετε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω δύο πολύ σημαντικά πράγματα:
(Α) άλλος ο ρόλος του G-PMO, ο οποίος ΔΕΝ θα είναι να διαχειρίζεται έργα αλλά να εξασφαλίζει την (ανα)διαμόρφωση του χαρτοφυλακίου έργων και προγραμμάτων ώστε να επιτυγχάνονται οι αναπτυξιακοί στόχοι, και άλλος ο ρόλος των PMOs ανά πιστοποιημένο φορέα υλοποίησης, ο οποίος είναι να διαχειρίζεται την υλοποίηση των έργων. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση το G-PMO δεν εμπλέκεται στην υλοποίηση κάθε έργου, συνεπώς δεν αφαιρεί αλλά προσθέτει αξία στη δουλειά των PMOs κάθε πιστοποιημένου φορέα.
(Β) Όπως ανέλυσα και σε σχετικό expert seminar διαχείρισης έργων πριν από κάποιες ημέρες, ο ρόλος των Διευθύνσεων Προγραμματισμού ΔΕΝ είναι να προγραμματίζουν τα αναπτυξιακά έργα: δεν είναι ίδια η μεθοδολογία και η απαιτούμενη εξειδίκευση από πλευράς ανθρωπίνου δυναμικού για να σχεδιάσεις την ετήσια προμήθεια χαρτιών υγείας και στυλό (έργα υποστήριξης των υπαρχόντων λειτουργικών διαδικασιών) με αυτή που χρειάζεται να σχεδιάσεις π.χ. πρόγραμμα παροχής επιστημονικών υπηρεσιών για την κοινή έρευνα & ανάπτυξη και μελλοντική συμπαραγωγή ενός υπό διαμόρφωση οπλικού συστήματος ή πρόγραμμα μετάβασης σε νέο επίπεδο «εμπειρίας», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι Ιάπωνες, με την επένδυση σε ένα νέο τεχνο-οικονομικό -κατά Dosi- παράδειγμα στην αγορά των επικοινωνιών (αναπτυξιακά έργα). Συμφωνώ λοιπόν μαζί σας για τον γραφεικρατικό ρόλο των εν λόγω Δ/νσεων – αλλά να μη ξεχνάμε ότι έτσι ακριβώς σχεδιάστηκαν.
4. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την παρατήρησή σας: ο διαχωρισμός των έργων πού περιλαμβάνουν την πληροφορική είναι γραφειοκρατικός ΑΛΛΑ μη ξεχνάμε ότι οι ΤΠΕ είναι το ΜΕΣΟ επίτευξης κάποιου στόχου, όχι αυτοσκοπός. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η χρηστικότητα του G-PMO: εξασφαλίζει την προσήλωση στον στόχο.
Όσο αφορά την τοποθέτησή σας σχετικά με τη χωροταξία του G-PMO, όπως αναφέρω και στην πρότασή μου, για την εξασφάλιση της λειτουργικότητας του σχήματος, σημαντικό ρόλο έχουν οι ανά Υπουργείο Μονάδες Ανάλυσης και Τεκμηρίωσης Πολιτικής υπό το συντονισμό της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης (Μονάδα Eλέγχου Ποιότητας Ρυθμίσεων): με τη συνεργασία των ανά Υπουργείο ΕΥΔ, η επιβάρυνση του συστήματος θα είναι ελάχιστη και σαφώς ασύγκριτα μικρότερη από την δημιουργία G-PMO σε κάθε Υπουργείο. Άλλωστε, ποιός θα τα συντόνιζε, εξασφαλίζοντας το αναπτυξιακό αποτέλεσμά τους;
Σας ευχαριστώ και πάλι για τα δημιουργικά σχόλιά σας.