Ορισμός Καθιερωμένων Patterns για αγορά hardware στο δημόσιο
Δεκεμβρίου 23, 2009
Επειδή έχει παρατηρηθεί πάρα πολλές φορές στο δημόσιο να παρατηρείται η χρήση υπολογιστών απίστευτα ισχυρών (τετραπύρηνων με 4GB RAM και τρελές κάρτες γραφικών) απλά για τη χρήση Word και Excel, να οριστεί ένας κατάλογος από τυπικά use cases και οι αντίστοιχες προτεινόμενες -και όχι μόνο- λύσεις σε hardware. Επίσης, σε τέτοιες περιπτώσεις ενώ παρατηρείται σπατάλη στους ίδιους τους υπολογιστές δεν προβλέπονται εξ αρχής συστήματα δικτυακής αποθήκευσης δεδομένων backup. Έτσι υπάρχουν υπάλληλοι σε δήμους (πχ. όχι μόνο εκεί) που δουλεύουν όλα τα αρχεία στους (κατά τα άλλα πανίσχυρους και πανάκριβους) υπολογιστές τους, χωρίς καν 2ο σκληρό δίσκο έστω σε RAID-1. Και δεν υπάρχει ούτε ένας μηχανισμός αυτοματοποιημένου backup. Συγκεκριμένα: * Use case 1. Μόνο γραμματειακή χρήση σε δίκτυο, 1-4 υπολογιστές. 1x NAS storage με Gigabit Ethernet και RAID-1 και 2 δίσκους του 1 TB. * Use case 2. Μόνο γραμματειακή χρήση σε δίκτυο, 5-20 υπολογιστές. Προτεινόμενο pattern: 1x NAS storage με Gigabit Ethernet και RAID-5 και 4 δίσκους των 2 TB, σύνολο 6 TB σε RAID-5 (υπεραρκετός χώρος). 5-20 υπολογιστές χαμηλής κατανάλωσης, Atom-based με Windows XP ή κάποιο Linux distro όταν αυτό επιτρέπεται από τις ανάγκες των χρηστών (πχ αν δεν υπάρχει ειδική ανάγκη για χρήση MS Excel ή Access). Use case 3. Γραμματειακή και power usage σε δίκτυο 21-50 υπολογιστές. 21-50 υπολογιστές, διαμοιρασμένους κατάλληλα σε οικονομικούς και χαμηλής κατανάλωσης Atom-based -τύπου EeeBox ή αντίστοιχους- με Windows XP ή κάποιο Linux distro όταν αυτό επιτρέπεται, και υπολογιστές υψηλότερων απαιτήσεων για χρήστες που πραγματικά τους χρειάζονται -πχ προγραμματιστές, χειριστές βάσεων δεδομένων, κλπ. Use case 4. Χρήση internal server για κάποια inhouse application -όχι fileservice. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να αποφεύγεται και να προτείνεται η χρήση ενός κρατικού datacenter. Ο κάθε φορέας δεν θα πρέπει ο ίδιος να είναι Service Provider. Όταν χρειάζεται κάτι τέτοιο, το service θα πρέπει να παρέχεται από το ίδιο το κράτος, υπό τη μέριμνα του Φορέα, αλλά ο φορέας δε θα πρέπει να χρειάζεται να παρέχει ο ίδιος τη δική του τεχνολογική υποδομή -εκτός φυσικά από εξειδικευμένες περιπτώσεις, πχ Δημόκριτος, Ακαδημαϊκά Ιδρύματα, Πανεπιστήμια. Το αποτέλεσμα που θα είχε η υιοθέτηση ενός τέτοιου pattern σε μαζική κλίμακα, θα είχε τεράστια οφέλη σε εξοικονόμηση ενέργειας αλλά (έμμεσα μέσω του λογαριασμού ρεύματος και άμεσα) και χρημάτων. Κωνσταντίνος Μαργαρίτης |
|
3 Σχόλια »
RSS feed για τα σχόλια. TrackBack URL
Σχόλιο από giormatsis — 23 Δεκεμβρίου, 2009 @ 7:21 μμ
Το ανοιχτό λογισμικό είναι και οικολογικό. Πολύ εύστοχη πρόταση.
Σχόλιο από Δαμιανός Κοσμίδης — 28 Δεκεμβρίου, 2009 @ 11:14 μμ
Νομίζω πως είναι μια καταπληκτική ιδέα και την υποστηρίζω θερμά. Δουλεύω στον χώρο της Πληροφορικής στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και μπορώ να αξιολογήσω την παραπάνω πρόταση. Σε ιδιωτικές συζητήσεις ήδη συζητάμε για το «PC του δημοσίου Υπαλλήλου». Οι απαιτήσεις των Δημοσίων υπηρεσιών είναι πράγματι συγκεκριμένες και μπορούν να περιγραφούν με μεγαλύτερη ακρίβεια μέσα απο σχετική μελέτη.
Την συγκεκριμένη πρόταση θα ήθελα να την εντάξω σε μια ευρύτερη ιδέα γύρω απο την διαχείριση των στοιχειωδών εργαλείων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στον δημόσιο τομέα, όπως είναι ο ο Η/Υ, ο εκτυπωτής το switch, και πιθανόν to IPφωνο και άλλοι μικρότερης σημασίας εξοπλισμοί ( ας ξεκινήσουμε όμως απο αυτά!). Πλέον αυτός ο εξοπλισμός θεωρείται σχεδόν «αναλώσιμο» αν και η αξία του είναι σχετικά μεγάλη.
Το σύστημα διαχείρισης θα περιλαμβάνει:
1. ένα κεντρικό σύστημα ηλεκτρονικής δημοπρασίας, όπου οι φορείς του δημοσίου μπορούν να προσδιορίζουν τις ανάγκες τους επιλέγοντας τα συγκεκριμένα διαθέσιμα patterns ή ακόμη και να δημιουργούν νέα ( με μια σχετική τεκμηρίωση)και να υποβάλουν τις αιτούμενες ποσότητες με τους σχετικούς προυπλογισμούς. Για λόγους οικονομίας κλίμακας τα αιτήματα των φορέων μπορούν να συσωρεύονται και σε τακτές χρονικες περιόδους να γίνονται αποδεκτές on line προσφορές απο τους προμηθευτές στο σύνολο των αιτημάτων. Τα οφέλη για όλους είναι προφανή και δεν χρειάζεται τουλάχιστον εδώ περισσότερη ανάλυση.
2. on line Μητρώο εξοπλισμού. Ο ανάδοχος θα καταγράφει τον εξοπλισμό που θα παραδίδει σε κάθε φορέα και ο φορέας θα έχει την ευθύνη της παρακολούθησης του. Ο σκοπός του μητρώου εξοπλιμού έχει να κάνει με την ανάγκη του φορέα να καταγράψει και να παρακολουθεί την πορεία του εξοπλισμού μέσα σε αυτόν αλλά εξίσου σημαντικά, να παρακολουθεί τις υποχρεώσεις του αναδόχου ( εγγυήσεις, συντήριση κλπ) και τέλος την ανακύκλωση του εξοπλισμού ( αυτό θα μπορεί να είναι στοιχείο τεκμηρίωσης αναγκών του φορέα για νέο εξοπλισμό πέρα απο την περιβαλλοντική του διάσταση) ή και την διάθεσή του εκτός του φορέα.
Ο καθοριμός των patterns και τα παραπάνω 2 σημεία είναι τα ελάχιστα που θα μπορούσαν να γίνουν , σαν αρχή, και να παράγουν ουσιαστικά αποτελέσματα.
Βεβαίως προυπόθεση είναι να υπάρχουν οι νομοθετικές ρυθμίσεις( αν δεν υπάρχουν ήδη) για τις ηλεκτρονικές δημοπρασίες.
Δαμιανός Κοσμίδης
Σχόλιο από Χρίστος Δεληβοριάς — 29 Δεκεμβρίου, 2009 @ 2:22 πμ
Θα ήθελα επίσης να θέσω και το θέμα του λογισμικού το οποίο θα μπορούσε να συνεισφέρει ακόμα ποιό πολύ στην μείωση του κόστους υλοποίησης, λειτουργίας και συντήρησης των Η/Υ του δημοσίου.
Η χρήση ανοιχτού λογισμικού GNU/Linux είναι πλέον σε ένα επίπεδο ευκολίας χρήσης που κάνει την μετάβαση πολύ εύκολη και υπερκαλύπτει τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων στην καθημερινή τους λειτουργίας. Σαφώς και θα δημιουργηθούν προβλήματα με ιδιωτικό λογισμικό αλλά ακόμα και αυτά μπορούν λειτουργήσουν με εξωμοίωση μέχρι να αναπτυχθούν εργαλείο ανοιχτού κώδικα από την κοινότητα ΕΛ/ΛΑΚ.
Ταυτόχρονα οι χρήστες δεν θα χρειάζονται να λειτουργούν σε αυτόνομα μηχανήματα, αλλά να χρησιμοποιούν τερματικά χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης μέσω διασύνδεσής τους σε κεντρικό διακομιστή.
Στο επιπεδο χρηστικότητας που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το OpenOffice δεν πιστεύω πραγματικά ότι δεν διαθέτει όλες της δυνατότητες που χρειάζονται οι δημόσιοι υπάλληλοι για να λειτουργήσουν.
Φιλικά,
Χρίστος Δεληβοριάς