Η πρόταση μου δεν έχει να κάνει με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο εμφάνισης των ιστοσελίδων των υπουργείων και οργανισμών αλλά ούτε και με μακετοποίηση της εμφάνισης τους και εμπλουτισμό των υπηρεσιών τους. Αυτό που έχω να προτείνω είναι μία πρόταση για την μείωση του κόστους στην υλοποίηση αυτών των προτάσεων που θα επιλεγούν.
Κύρια Πρόταση
Προτείνω λοιπόν η υλοποίηση να μην αποδοθεί σε επιχειρήσεις παροχής τέτοιων υπηρεσιών. Προτείνω να ξεκινήσει με εθελοντική αλλά υποχρεωτική στην πορεία συμμετοχή.
Η κυβέρνηση επιζητά τρόπους μείωσης του λειτουργικού κόστους, εξόδων του δημοσιού αλλά και ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Όπως λοιπόν ζητάει εθελοντικά «φαντάρους» στον στρατό έτσι μπορεί να ζητήσει και εθελοντές στην κατασκευή των ιστοσελίδων και λειτουργιών των φορέων με βάση τις προτάσεις που θα υιοθετήσει.
Υλοποίηση – Οργάνωση Projects
Στο πλαίσιο των προτάσεων θα χρειαστούν κάποιες από τις παρακάτω ειδικότητες σίγουρα:
– Γραφίστες
– Web Developers
– Programmers / DB Programmers
Θα χωριστούν ομάδες εργασιών για κάθε project ξεχωριστά οι οποίες θα περιέχουν τα απαραίτητα άτομα για να διεκπεραιωθεί το κάθε project. (Δεν προχωράω σε βάθος για την οργάνωση των ομάδων καθώς δεν είναι μέσα στο θέμα αυτή την στιγμή).
Κάθε Ομάδας θα ηγείται ένα έμπειρο άτομο ώστε να μπορεί να βοηθάει σε περιπτώσεις βάλτωσης της ομάδας αλλά και σωστής οργάνωσης.
Εθελοντές
Οι πηγές των εθελοντών μπορεί να είναι είτε :
α) από απλούς πολίτες (εργαζόμενους και μη ανευ τομέα)
β) από Πανεπιστήμια στα κατάλληλα τμήματα και σχολές εννοείται από τελειόφοιτα άτομα τα οποία αντί πρακτικής θα μπορούν να συμμετέχουν σε αυτό το έργο.
Κριτήρια επιλογής
Σαφή κριτήρια και προτεραιότητες με βάση ευαίσθητο πληθυσμό ΌΛχι όμως άτομα με μη επαρκή κριτήρια καθώς θα υπάρχει κίνδυνος αποτυχίας.
Εργαλεία
Εννοείται ανοικτού λογσιμικού και δωρεάν χρήσης.
Πρότυποποίηση και ίδια μορφή σε όλα τα έργα ΄σωτε να υπάρχει οικειότητα σε τυχόν μεταπηδήσεις απ΄οτο ένα στο άλλο ανα χρειαστεί αλλά και το τελικό αποτέλεσμα για κάθε οργανισμό να μην ξενίζει τον χρήστη
Απολαβές Συμμετεχόντων
Το έργο θα είναι εθελοντικό. Επομένως δεν μπορεί να περιμένει κάποιος απολαβές χρηματικές τουλάχιστον.
Οι απολαβές θα μπορούσε να είναι χάρισμα Η/Υ, βιβλίων, παρακολούθηση σεμιναρίων, μόρια για διαγωνισμούς ΑΣΕΠ, προυπηρεσία έστω μία αναγνώριση.
*** Σημ: Η πληροφορική και αυτοί που ασχολούνται με αυτή πολλές φορές θεωρούν ότι η «Δόξα» και η «Αναγνώριση» είναι αρκετα πιο δυνατό κίνητρο από τον μισθό.
(Προσέξτε με δεν εννοώ ότι οι Πληροφορικάριοι απαξιούν το χρήμα αλλά ότι το ανοικτό λογισμικό εξελίχθηκε γιατί ο καθένας με χωρίς χρήμα συμμετείχε και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην δημιουργία του)
Επιχειρήματα (Μερικά αν όχι τα πιο σημαντικά)
1) Το κόστος του κάθε έργου θα είναι σημαντικά μειωμένο σε σχέση με ιδιωτική υλοποίηση.
2) Ο εθελοντισμός θα πιάσει τόπο καθώς θα υπάρχει έντονο ενδιαφέρον αφού οι απολαβές παρότι, όχι χρηματικές, θα είναι ισχυρό κίνητρο (Βιογραφικό συμμετέχοντα, προυπηρεσία)
3) Πιθανή δημιουργία συγκεκριμένης υπηρεσίας με σκοπό την διατήρηση αυτών των έργων αλλά και μεταβολές τους.
4) Η παροχή βιογραφικών όπως για τους διοικητές έτσι και εδώ δίνει την δυνατότητα σωστής επιλογής ατόμων.
5) Σε περίπτωση πολλών συμμετεχόντων ανά κατηγορία μπορεί να γίνει κλήρωση για τυχαία επιλογή και διαφάνεια (άτομα που καλύπτουν τις προδιαγραφές όμως).
Ενναλακτικό Σενάριο Πρότασης
Σε περίπτωση που δεν επαρκούν τα άτομα για όλες τις ζητούμενες προτάσεις. Πάλι υπάρχει ένα ελάχιστο όφελος στο ότι μπορεί κάποιο μόνο από αυτά τα έργα να υλοποιηθεί από Ιδιωτική παροχή υπηρεσίων(επιχείρηση).
Πραγματικά ενδιαφέρουσα ιδέα η συστηματική εφαρμογή του εθελοντισμού στην ανάπτυξη εφαρμογών πληροφορικής για το δημόσιο τομέα! Αν και βλέπω αρκετά προβλήματα στην εφαρμογή της για την ανάπτυξη «mission critical» πληροφοριακών συστημάτων (π.χ. υπευθυνότητα για την αρτιότητα του παραγόμενου αποτελέσματος, δυνατότητα συντήρησης με εφαρμογή service level objectives κ.ά.), εκτιμώ ότι υπάρχει ένα μεγάλο εύρος ευκαιριών για «εθελοντική ανάπτυξη», όταν οι ζητούμενες εφαρμογές είναι δευτερεύουσες/υποστηρικτικές και δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις τεχνικής συντήρησης (π.χ. websites, απλά ηλεκτρονικά μητρώα, ό,τι δεν έχει σχέση με χρήματα ή καθημερινή εξυπηρέτηση μεγάλου αριθμού πολιτών).
Μια αντίρρηση.
Από κείμενα που έχω διαβάσει ο εθελοντισμός έχει τα παρακάτω χαρακτηριστικά.
• Η εθελοντική εργασία προσφέρεται αποκλειστικά σε μη κερδοσκοπικούς φορείς, για μη κερδοσκοπικούς σκοπούς και έχει μόνο κοινωφελή χαρακτήρα.
• Οι εθελοντές δεν επιτρέπεται να απασχολούνται σε οργανικές ή δυνητικές θέσεις εργασίας στον φορέα που συμμετέχουν ούτε να υποκαθιστούν τους εργαζόμενους.
• Η εθελοντική εργασία θα πρέπει να προσφέρεται σε οργανωμένο πλαίσιο με όρια και προϋποθέσεις και να περιλαμβάνει εκπαίδευση καθώς και υποστήριξη στον εθελοντή.
Άλλωστε πόσο ειλικρινής θα είναι ένας «εθελοντής» που θα ξέρει ότι θα απασχοληθεί επαγγελματικά αργότερα.
Σημειωση για το σχόλιο του ixnestor. Σκεπτώμενος και εγώ πριν κάνω την πρόταση αυτή είχα μερικούς από τους ενδοιασμούς που θέτεις.
Στην καθιερωμένη όμως, από τόσα χρόνια εργασία σε Open Source κανένας δεν πήγε σε σεμινάριο, ούτε και είχε απολάβές παρά μόνo την τυχόν αναγνώριση από την κοινότητα. Είχε μόνο την γνώση που είχε αποκτήσει ο ίδιος. Ο Εθελοντισμός σε ένα τέτοιο έργο δεν έχει την έννοια του κατεξοχήν «εθελοντισμού» με όρους και κανόνες που έχει βάλει η κοινωνία και η πολιτεία. Δεν χρειάζεται ούτε εκπαίδευση, ούτε και σεμινάρια. Κάποιος που έχει την γνώση να κάνει κάτι σε κάποια πρόταση θα συμμετέχει. Από μόνη της η κοινότητα σε απορρίπτει γιατί δεν μπορείς να ακολουθήσεις. Άρα το θέμα ειλικρίνειας δεν τίθεται γιατί απλούστατα τα πάντα θα φανούν στην πράξη και όχι στα πτυχία και τα βιογραφικά.
Για τα υπόλοιπα : Χρειάζεται μόνο χρόνο για να συμμετέχει. Για αυτό το λόγο αναφέρω τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα αφού αυτά μπορούν να παρέχουν άνετα άτομα και θα τα βοηθήσει και στο μέλλον.
Όρια και προυποθέσεις θα υπάρχουν σίγουρα. Δεν υποκαθιστούν εργαζομένους γιατί απλούστατα το Open Source Developing αναπτύσεται από ομάδες ανεξάρτητες και οι οποίες μπορούν η μία να είναι στον Καναδά και η άλλη στην Ελλάδα. Αν αυτό το μοντέλο χρησιμοποιήσει το Δημόσιο για να αναπτύξει τις προτάσεις που αποφασιστούν από εδώ τότε δεν τίθεται θέμα εργαζομένων και θέσεων που πιάνουν τα άτομα που θα εργαστούν.
Ευχαριστώ που σχολιάσατε την πρότασή μου. Καλή χρονιά σε όλους
Το αρνητικό αυτής της πρότασης είναι ότι σε περίπτωση που κάποιο project αποτύχει ή υπάρξει κάποιο πρόβλημα στη λειτουργία του θα είναι δύσκολο(ακατόρθωτο) να αποδοθεί ευθύνη. Ένα κράτος δε μπορεί να βασιστεί στον εθελοντισμό για τα συστήματα που διαχειρίζονται τόσο κρίσιμη πληροφορία (ασχέτως αν στην Ελλάδα είναι τόσο χαμηλά τα standards που θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα). Σας θυμίζω τα προβλήματα που έχουν προκληθεί κατά καιρούς ως συνέπεια της έλλειψης ελέγχου και της διαρροής του κώδικα σε γνωστές και καθόλα αξιόπιστες εφαρμογές όπως το WordPress (9/2009) (συμπτωματικά: η εφαρμογή που είναι στημένο και το labs.opengov.gr):
http://mashable.com/2009/09/05/wordpress-attack/
http://mashable.com/2009/09/05/wordpress-please-upgrade/
Η πρότασή σας για τα πανεπιστήμια έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αλλά δε νομίζω να μπορεί να εφαρμοστεί και το θέμα είναι καθαρά θεσμικό. Όντας επί πτυχίω φοιτητής έχω προτείνει τα ίδια ακριβώς σε καθηγητές και συναδέλφους μου αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα η φιλοσοφία του Πανεπιστημίου απέχει πολύ από τα ιδρύματα του εξωτερικού. Θα δήλωνα πρώτος συμμετοχή στην πρωτοβουλία σας, σε περίπτωση που το κράτος προχωρούσε στην υλοποίηση της πρότασής σας, αλλά πολύ αμφιβάλλω για τις προθέσεις των υπολοίπων (ειδικά αν υπήρχε στο βάθος προοπτική για μια θέση στο δημόσιο). Αυτές οι προτάσεις λίγο-πολύ χάνουν το νόημά τους σε ένα κράτος στο οποίο θα χρειαζόταν η εποπτεία του ΑΣΕΠ για να δημιουργήσει την ομάδα που θα υλοποιούσε μια εφαρμογή cms. Για την ακρίβεια αμφιβάλλω αν θα μπορούσε το κράτος να υιοθετήσει και να χρησιμοποιεί μια εφαρμογή oss που θα είχε ξεκινήσει από ελληνική ιδιωτική πρωτοβουλία ή θα την προσφέρατε εσείς ο ίδιος, ακόμη και αν έλυνε όλα μας τα προβλήματα.
Πολύ θα ήθελα να δω την απάντηση των πανεπιστημιακών σε αυτή την πρόταση σε κάθε περίπτωση.
Σχόλιο:σχετικά με George Makrygiannhs
Σε αυτή την χώρα έχουμε μάθει πάντα να ζητάμε «ευθύνες». Δεν μας νοιάζει να προβλέψουμε ούτε να ελέγχξουμε πριν δημιουργηθούν «ευθύνες». Έχουν άραγε ποτέ αποδοθεί ευθύνες για τις διαμορφώσεις των δρόμων που πάει το συνεργείο να καλύcει μία λακούβα και το κάνει σαμαράκι; Έχει αποδώσει κανείς ευθύνες και ασφαλιστικά μέτρα σε επιχειρήσεις που έχουν φύγει από το χρονοδιάγραμμα; Τοκόστος άλλωστε είναι μηδαμινό γι’αυτές αφού αν θυμάμαι καλά το ποσοστό είναι για γέλια.
Παρόλα αυτά, από την στιγμή που η κυβέρνηση είναι ανοικτή σε προτάσεις και ζητάει αλλαγές… εδώ θα μπορούσε να κάνει μία. Να νομοθετήσει έτσι ώστε τα πανεπιστήμια να μπορούν να συμμετέχουν σε τέτοια θέματα και να μην είναι θεατές, μαθαίνοντας σε φοιτητές «ιστορία» και όχι «επάγγελμα μέλλοντος» (με τα πεπαλαιωμένα μαθήματα που υπάρχουν σε μερικά τμήματα πανεπιστημίων).
Μπορεί επίσης να μην έγινε κατανοητό τό ότι σαφώς, θα πρέπει να υπάρξει μία οργάνωση, αφού δίνω σαφή ορισμό από που θα προέρχονται οι ομάδες εθελοντών. Πανεπιστήμια, δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και ιδιώτες οι οποίοι θέλουν να βάλουν ένα λιθαράκι σε αυτά τα έργα για να βοηθηθούν στο βιογραφικό τους, την εξέλιξή τους κτλ.
Όσον αφορά τον κίνδυνο, θα υπάρχει πάντα και αν αναληφθεί ένα έργο από επιχείρηση καθώς δεν την εμποδίζει κανείς να πάψει να υποστηρίζει, αν δεν καλυφθεί από τις συμβάσεις της ή αν και ακόμα διαλυθεί λόγω πτώχευσης! Έτσι πολλές φορές αυτό γίνεται εκβιαστικά στον φόβο «ξεκρεμάσματος». Με τον τρόπο που προτείνεται όμως πάντα τα πανεπιστήμια θα έχουν τελειόφοιτους άρα κάθε νέα χρονιά μπορεί να υποστηρίζει τα πεπραγμένα της επόμενης.
Όσο για την πληροφορία και τα δεδομένα, όπως θα τα κάλυπτε η ιδιωτική επιχείρηση έτσι μπορεί και θα υπάρχει υπεύθυνος να το ελέγξει(αν πληρούν ασφαλείς κανονισμούς για διαρροές).
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Όσον αφορά την απάντηση των πανεπιστημιακών δεν απάντησε κανένας παρόλο που θα το ήθελα.